behalve voor blinde jongens was Sint Henricus tot 1902 ook een pensionaat voor jongens die enig voortgezet onderwijs kregen na de lagere school. Mijn opa, zijn broer en diverse familieleden van oma's kant hebben daar enig voortgezet onderwijs genoten. De meeste externen gedurende 2 tot 3 jaar.
Uit het boekje Geschiedenis van Grave door M.T. Roelofs citeer ik twee fragmenten:
Toen in 1885 Frater Baptista, de eerste Overste, stierf, telde het huis 15 Fraters, 30 blinden en 26andere internen. Ook had hij voor de parochie een jongensschool gesticht die toen door 156 leerlingen bezocht werd.
Het aantal verpleegde blinden bleef steeds toe nemen, zoodat nieuwe uitbreiding noodzakelijk werd. Om die reden werd het pensionaat in 1902 opgeheven en de vrijgekomen lokalen door de blinde jongens ingenomen. Vanaf die tijd heeft het Instituut ,,Sint Henricus” uitsluitend blinden ter verpleging geherbergd.
link naar M.T. Roelofs, Geschiedenis van Grave, 1938
https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB06:000000335:pdf