Mijn vader was een van de inzenders en had de volgende slagzin ingediend: “Red het kind voor het schrikbewind”. Die wedstrijd was een initiatief van de NCRV als onderdeel van de “Actie Goed zo”, die duurde van eind 1956 tot juni 1957.
Aanvankelijk was die actie bedoeld om geld in te zamelen voor gehandicapte kinderen, maar doordat het veel beter liep dan verwacht, werd het doel uitgebreid naar Hongaren die na de Russische inval in Hongarije hun land waren ontvlucht.
 |
 |
| Delegatie uit Hilversum |
Overhandiging van de sleutels |
De actie werd vooral via de radio gehouden, maar af en toe verscheen de actieleider, Johan Bodegraven, op televisie (die net een paar jaar daarvoor, in 1951, van start was gegaan) om de tussenstand bekend te maken.
En op 1 december 1956 stond er bij ons plotseling een delegatie uit Hilversum voor de deur: ze kwamen de autosleutels overhandigen! Tot zijn grote verrassing was mijn vader winnaar van de slagzinwedstrijd geworden, met als hoofdprijs een auto!
Het was een DKW met als kenteken VG-92-96. De merknaam stond oorspronkelijk voor Dampf-Kraft-Wagen, later voor Des Knaben Wunsch en weer later voor Das Kleine Wunder, maar in Nederland werd dat in de volksmond Duitse Kinder Wagen.
Ik kom uit een gezin met 10 kinderen, dus dat was een feest voor iedereen. Leuk om te winnen, maar van de andere kant werd er wel een grote wissel getrokken om de haalbaarheid van het bezit ervan te financieren. Ik weet nog wel dat ook de fiscus zijn deel kwam opeisen.
 |
 |
| Veel ruimte! |
Zelfmoordportier |
Na enige jaren, nadat we nog vele reizen naar o.a. Zwitserland hadden gemaakt, is de auto toch maar verkocht. Een aantal foto’s heb ik nog. Op een enkele kun je goed zien, dat deze DKW nog was voorzien van zogenaamde zelfmoordportieren. Normaal zitten de scharnieren aan de voorkant: de deuren kunnen dan niet openwaaien als het slot openspringt. Bij scharnieren aan de achterzijde, vooral bij de voordeuren, is de instap wel veel gemakkelijker, maar vanwege het risico van openwaaien tijdens het rijden werd dit soort autodeuren in 1961 verboden.
Ons gezin woonde destijds in Breda, in de Minister Nelissenstraat 19.
