Sedert 1 februari 2009 zorgt de Stichting Bergsche Maasveren voor de drie veren over de Bergse Maas, het Capelse veer, het Drongelse veer en het Bernse veer. Deze veren zijn oorspronkelijk in het leven geroepen bij het graven van de Bergse Maas (wet van 1883) omdat hierdoor een aantal dorpen, zoals Nederhemert en Wijk en Aalburg werden afgesneden van Heusden. Het waren rijksveren en ze waren gratis, want aan boeren en andere omwonenden was beloofd dat ze te allen tijde kosteloos per pont zouden worden overgezet.
In de jaren negentig van de vorige eeuw vond het ministerie van Verkeer en Waterstaat dat de veren geen onderdeel meer uitmaakten van de Nederlandse hoofdinfrastructuur en het wilde ervan af. In 2001 besliste het ministerie dat auto’s en vrachtauto’s zouden moeten gaan betalen voor het veer.
Dit leidde tot veel verzet, tot aan de Raad van State toe. Na een aantal jaren van onderhandelen zijn begin 2009 de veren overgedragen aan de betreffende gemeenten. De daadwerkelijke uitvoering, eigendom en beheer van de veren zijn vervolgens door de gemeenten opgedragen aan de Stichting Bergsche Maasveren. Het ministerie heeft tevens een aanzienlijke som geld overgedragen zodat de veren gratis kunnen blijven, in elk geval de eerste 30 jaar.
Het Bernse veer verbindt Brabant met het eiland van Nederhemert. Naast veel auto’s en landbouwvoertuigen wordt het veer ook veel gebruikt door fietsers die bijvoorbeeld een uitstapje maken naar het geheel gerestaureerde kasteel van Nederhemert en de speeltuin
In de jaren negentig van de vorige eeuw vond het ministerie van Verkeer en Waterstaat dat de veren geen onderdeel meer uitmaakten van de Nederlandse hoofdinfrastructuur en het wilde ervan af. In 2001 besliste het ministerie dat auto’s en vrachtauto’s zouden moeten gaan betalen voor het veer.
