De moord op Marietje Kessels, dochter van een fabrikant in muziekinstrumenten, die levenloos verkracht en verminkt werd aangetroffen in de kerk van het H. Hart te Tilburg, ook wel kerk in de Noordhoek genaamd, heeft in het begin van de 20e eeuw veel opschudding veroorzaakt. In maart 1901 neemt Frans E. Pels Rijcken, advocaat en procureur te Breda, de verdediging op zich van August Mutsaers, schilder, die van de moord werd beschuldigd. Hij was heilig overtuigd van de onschuld van deze arme Mutsaers. Volgens F. Pels Rijcken had de katholieke overheid met Mutsaers een zondebok gevonden. Tijdens de twee processen (eerst voor de Arrondissementsrechtbank in Breda, later in het hoger beroep van de officier van justitie voor het Gerechtshof 's-Hertogenbosch) suggereerde hij, dat de ware dader gezocht moest worden binnen de muren van de kerk in de Noordhoek. De koster, Johan van Isterdael, die al in vrijheid was gesteld, maar die volgens Pels Rijcken meineed pleegde m.b.t. zijn alibi, was volgens de advocaat zeer verdacht; maar ook pastoor Zinnicq Bergmann had getuigen beïnvloed die Mutsaers konden vrijpleiten, maar op aandrang van de pastoor hun verklaringen herriepen. Zonder Pels Rijcken zou Mutsaers veroordeeld zijn voor een misdaad die hij niet had gepleegd. Hij werd tot tweemaal vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs.
Ed Schilders heeft in 1988 onderzoek gedaan naar de moordzaak en het boek 'Moordhoek' gepubliceerd. In 2011 heeft Godelieve Kessels, een nicht van Marietje Kessels, nogmaals een boek met nieuwe gegevens 'De moord op Marietje Kessels' gepubliceerd.
De stukken met inv.nrs. 2124-2135 zijn in 2020 geschonken aan het BHIC door een oud werknemer van advocatenkantoor Quarles & Jurgens te Breda, de heer E.P. Elink Schuurman