Op 5 maart 1941 begint het: joden moeten zich melden bij de Rijksinspectie van de bevolkingsregisters. Het is de opmaat voor de systematische isolering en vervolgens vernietiging van het Joodse volksdeel.
Burgemeester Van de Mortel meldt dat hij in Cuijk 17 ingevulde formulieren van zogenaamde Voll-Juden heeft ontvangen.
Zeven van deze zeventien mensen zullen de oorlog overleven, doordat de gezinnen van Bram Cohen en Elkan Andriesse tijdig onderduiken. Alle anderen worden opgehaald en gedeporteerd om nooit meer terug te keren.
Om het proces van uitstoting uit de maatschappij te versnellen, wordt op 2 mei 1942 de Jodenster ingevoerd. Datzelfde jaar, op 26 augustus 1942, worden Hugo Andriesse, Simon Cohen, Trudy Cohen, Sientje Cohen, David Cohen en Benjamin Cohen opgehaald en naar kamp Westerbork gebracht.
In oktober besluiten Bram Cohen en Elkan Andriesse dat het beter is onder te duiken. Hun gezinnen vinden respectievelijk onderdak in het Limburgse Siebengewald en op de zolder van de familie Smits in Vianen. Later komt Elkan Andriesse met zijn gezin nog enkele maanden terecht bij Toon Janssen in de wachtpost bij de spoorweg. De familie Cohen raakt verspreid. Bram vindt onderduikadressen in Blitterswijk en Eindhoven, zijn vrouw Sophie Stranders en dochter apart elders in Siebengewald [zie correctie van Kim Cohen van oktober 2022: "Bram en Sophie waren samen ondergedoken, hun kinderen ieder apart in de aangegeven plaatsen."]. Zoon Jaap krijgt zelfs een nieuwe identiteit als Jantje Kooimans in Afferden.
Het is niets te vroeg geweest: in april 1943 worden de laatste overgebleven vier joodse inwoners, allen hoogbejaard, opgehaald en naar Kamp Vught gestuurd. Henriëtte Cohen, Sara Cohen-Soesman, Jacob Andriesse en Henriëtte Andriesse-Van Baren hebben het niet overleefd. Net zo min als het drietal André Marc Andriesse, Elisabeth Andriesse en Betsy Cohen, dat vanuit Duitsland naar Cuijk gekomen was op de vlucht voor de Naziterreur.
Truus Telkamp had nog aangeboden onderduikruimte te zoeken, maar Sara Cohen, 82 jaar, sloeg dat aanbod af. “Bid maar voor ons, eens zal Hij toch wel komen.”
De namen van alle omgekomen Joden staan op het monument dat in 1985 tegen de oostgevel van de voormalige synagoge is geplaatst. In 1947 is de Israëlitische gemeenschap opgeheven en de synagoge buiten gebruik gesteld, omdat er te weinig leden meer waren. De Cuijkse wetsrollen werden aan de Joodse gemeenschap van Nijmegen geschonken, waar ze tot het jaar 2000 zijn gebruikt.
De vooroorlogse Joodse gemeenschap in Cuijk was overigens nooit erg groot geweest. Vanaf het begin van de 18e euw was ze net groot genoeg om een eigen synagogendienst te mogen houden, dat wil zeggen: bestaande uit minstens 10 mannen boven de 13 jaar. In 1761 werd er een kleine begraafplaats aan de Smidstraat geopend. In 1870 raakte deze begraafplaats vol en werd een nieuwe geopend op de hoek van de Wilhelminastraat en de Zwaanstraat.
Rond 1885 stelde Rachel van Meer een perceel achter haar huis ter beschikking voor een kleine synagoge voor de ruim dertig mensen waaruit de Joodse gemeenschap bestond. Na de opheffing van de gemeente in 1947, kocht een particulier het synagogegebouw in 1955 en verbouwde het tot een onderkomen voor gastarbeiders. In 1963 werd de “nieuwe” joodse begraafplaats ontruimd. De restanten werden overgebracht naar een afgescheiden stuk op het rooms-katholieke kerkhof.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 11 januari 2010 om 11:35
Beste Nicole,
welke reacties bedoel je dan ?
nicole de wolf
zei op 11 januari 2010 om 20:25
voorheen waren voor mij de reacties niet zichtbaar, waarom weet ik niet. Ik kwam dit stuk tegen, de personen op deze foto zijn mijn oma en mijn overgrootouders. leuk om te zien. Opa en Oma vertelde mij wel dingen maar ik moest er eigenlijk om vragen want ze praatte niet graag over wat ze hebben meegemaakt. Maar de tekst op deze site klopt wel. Ook hielp mijn opa ten tijde van de oorlog (toen in eerste instantie alleen volle joden een ster moesten dragen)deze mensen om oa. aan eten en medicijnen te komen. Zus (oma's bijnaam, ze heet marcelle)werkte als verpleegster in Apeldoornse bos (Israelisch Krangzinnige inst.) Hier doken veel van mijn familie leden onder, ook diegene die wij niet kende en geen contact mee hadden, de stam-boom leert dat het een zeer grootte familie was. Een paar uur voor de inval in apeldoornse bos heeft mijn opa mijn oma gered (Opa had een tip gehad dat ze daar gingen binnenvallen en is met een aantal mensen daarnaar toe gegaan, redden wat er te redden is). Oma wilde haar patienten niet alleen laten en wilde daarom ook eerst ook niet mee. Uiteindelijk hebben er ongeveer 150 mensen kunnen ontsnappen aan deportatie welke plaatsvond in de nacht van 21 op 22 januari 1943. Mijn oma heeft het overleeft maar zij is 1 zuster en 2 broers verloren door de oorlog. Ik bezit ook correspondentie van deze periode vanuit verschillende kampen van hun. Deze zullen tzt ge-schonken worden aan joods historisch museum.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 12 januari 2010 om 09:19
Beste Nicole,
heel erg bedankt voor je uitgebreide aanvulling bij ons verhaal en fijn dat je nu wél de reacties kunt zien. Ik kan me trouwens heel goed voorstellen dat het een periode is in iemands leven waar je niet graag over praat. Toch fijn dat je nog zoveel informatie hebt kunnen geven. Nogmaals hartelijk dank.
Camille A Janssen
zei op 4 juli 2010 om 20:48
Later komt Elkan Andriesse met zijn gezin nog enkele maanden terecht bij Toon Janssen in de wachtpost bij de spoorweg. Dit den mijn ouders in een zeer moeilijke tijd. Ze vertelde mij dat, terwijl mijn moeder in verwachting was van haar eertse kind, mijn oudste broer, toch de familie andriesse opnam in hun huis en het schaarse voedsel deelde met de gasten. Ik zelf ben geboren in het spoorhuis en kan mij niet voorstellen dat een familie daar ondegedoken heeft gezeten. Dit moet voor zowel mijn ouders als de familie Andriesse een zeer stessvolle tijd geweest zijn. Mijn ouders hebben nooit veel over hen hulpvolle daad gesproeken maar ik weet dat het voor hen vanzelfsprekend was om deze familie te helpen. Na de oorlog was er een moment dat ik in het bezit kwam van een zwarte houet wandelstok van Elkan Andreisse. Deze wandelstok was voorzien van een zilveren handgreep. Dit zal ik nooit vergeten. De wandelstok is op een of andere manier verdwenen. Heelaas. Wat ik heb overgehouden aan deze daad van mijn ouders is het respect voor anderen. Ander geloof of huiskleur, in geval van nood heb je te helpen. Nu pas na 65 jaar zie ik dat een stel jonge mensen waarvan de vrouw in verwachting was van haar eerste kindje een enorm risico hebben genomen. Daar later nooit over hebben gepogd en deze daad in alle nederigheid als vanzelfspreken hebben hebben uitgevoerd.
Camille A janssen zoon van Antoon Janssen.
nicole de wolf
zei op 4 juli 2010 om 22:29
Ik ben ontzettend blij dat ik een reactie van dhr. Janssen ontvang. Ik heb nl pas op latere leeftijd ontdekt dat oma en haar familie een tweede onderduik adres hebt gehad. idd bij het spoorhuis. Hierover is mij eigenlijk niets verteld, tot ik opa en oma confronteerde met internet gegevens, waar ik ooit iets gelezen heb. ook toen werd mij alleen verteld dat het een nood adres was. En het was er niet zoals het vorige ondeduik adres. Ik vermoed dat dat misschien iets te maken had met de dood van de zus van mijn oma. die had ook nog een klein kindje (marjan) die weer ergens anders was. En dat zij ook erg bang waren. Voor mij is het verder ook onduidelijk wat daar is gebeurd, en als dhr. C.A. Janssen daar mij iets meer over kan verttellen graag!
Ik ben hem in ieder geval dankbaar voor zijn inzet en ook zeker dat van zijn familie, anders had ik er nu niet geweest! Onze familie was volgens de papieren zeer groot, en is nu niet veel van over!
Nogmaals hartelijk dank voor uw reactie en mogelijk tot spreeks!
nicole
Camille A Janssen
zei op 4 juli 2010 om 23:09
Nicole, ik zelf kan mij vaag herinneren wie je opa was. Na de oorlog kwamen mijn ouders bij hem op bezoek, en ik mocht mee. Dit was in de stationsstraat in Cuijk. Het huis staat er nog steeds. Het beste kan ik mij herinneren de situatie dat de gehele inboedel van de familie Andriessen via openbare verkoping werd verkocht. Ik kan mij nog zeer goed de rondgang door het grote huis herinneren. Voor zover ik weet ( niet 100% zeker) zijn zij na de veiling naar Amsterdam verhuist.
Over de periode dat uw grootouders bij mijn ouders op de wachtpost logeerden ( ondergedoken zaten) weet ik niet veel omdat mijn ouders daar niet over vertelden. Wel zie ik nu in het hele artikel over "de Joodse gemeenschap uitgeroeid" steeds dezelfde namen terugkomen die bij ons in die periode ook binneskamers werden genoemd. Persoonlijk ken ik ook enkele van deze mensen die als kleine groep, hoewel beperkt in de mogelijkheden, het de bezetters zo moeilijk mogelijk maakten en andere weer zoveel als mogelijk hulp boden.
Na de oorlog is er lang een grote verbondenheid geweest en werd er met respect over elkaar gesproken. Dit zal vooral te maken hebben met de uitgevoerde acties die beter binnenskamers konden blijven. Als kind vond ik een revolver in huis en een ieder wist in die tijd dat dat niet erg gewaardeerd werd om zoiets in huis te hebben. Maar kort na de oorlog zijn vele atributen ( nodig voor activiteiten) van de ene dag op de andere uit ons huis verdwenen. Het boek werd gesloten, en bleef gesloten.
Directe informatie via mijn ouders kan ik niet meer krijgen omdat ze beiden niet meer in leven zijn.
nicole de wolf
zei op 16 juli 2010 om 22:07
Ik heb eens navraag gedaan bij mijn vader ('47), omdat mijn opa en oma niet meer leven helaas. Ze zijn beide wel bijna 90 jaar geworden. Ik heb een zeer goede band altijd gehad met opa en oma en ben daarom wel nieuwsgierig.
Mijn vader weet wel dat het huis,op de Paralellweg 15 verkocht is na de dood van zijn opa, hij weet de naam zelfs nog van de verkoper! Een openbare verkoping zegt hem niets. Daarna is oma andriesse inderdaad naar Amsterdam verhuist, waar opa vandaan kwam.
Van de wandelstok weet hij niets. Het huis staat er inmiddels niet meer, er zijn nu flats geplaatst, mijn vader is er onlangs nog langs gereden.
Een klein onderzoek naar de stamboom leert dat het een grote familie was, mogelijk was dit n andere Andriesse(n) Naast mijn dagelijks drukke bestaan probeer ik langzaam maar zeker meer antwoorden te krijgen / geven!
Kees Wijnhoven
zei op 16 november 2012 om 14:54
Merlet 16e jrg.1980 no.2(30 blz.) is compleet gewijd aan de Joden uit Cuijk.
Door P.H.A. van Haren onder de titel"De golven hebben zich boven hun hoofden gesloten, alsof er nooit Joden zijn geweest in Cuijk". In 1963 heeft de gemeente Cuijk( er kon immers niemand protesteren) ook de Joodse begraafplaats ontruimt en de stenen overgebracht naar de Kouwenberg.
marianne plomp (Zwaneweber)
zei op 9 juni 2017 om 19:31
Ik ben de dochter van Roza Andriesse en Israel Zwaneweber. Ik ben vaak bij mijn grootouders in Cuyck geweest en heb daar veel herinneringen aan.Ik weet niet of iemand geinteresseerd is in mijn verhalen.zo ja, meld het......
Marilou Nillesen
bhiczei op 9 juni 2017 om 21:22
Zeer zeker Marianne! Ik weet niet precies in welke periode je bij je grootouders kwam en welke herinneringen je hebt maar we zijn er heel erg benieuwd naar. Hopelijk wil je ze met ons delen; dat kan dan op deze plek. Maar mailen kan natuurlijk ook, via info@bhic.nl
Alvast veel dank!
Albert
zei op 10 juni 2017 om 01:26
Mijn vrouw, die in 1937 in Cuijk geboren is, vertelde mij, dat zij als klein meisje op bezoek is geweest bij mevrouw Andriesse. Zij sprak over haar als "een lieve mevrouw", die na de oorlog nooit terugkwam naar Cuijk. Zij woonde nabij het station NS van Cuijk. Zij is dan ook geïnteresseerd in de verhalen over deze familie. Ik weet ook zeker dat Theo Seijs belangstelling zal hebben, want hij is regelmatig bezig met de Joodse geschiedenis en ik zal hem dan ook zeker mailen en bellen over de reactie van Marianne.
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 juni 2017 om 17:01
Klopt Albert, Theo Seijs zal hier zeker graag meer over willen horen. Maar dat geldt vast veel nog veel meer mensen. Ook dank voor jouw aanvulling over mevrouw Andriesse. Mooi om deze bijzondere geschiedenis op deze manier onder de aandacht te houden.
Albert
zei op 11 juni 2017 om 19:27
De grafstenen van de geruimde Joodse begraafplaats, die inderdaad overgebracht zijn naar het rooms katholieke kerkhof op "De Kouwenberg" zijn door een ex inwoner van Cuijk, van oorsprong een Litouwer, op eigen kosten gerestaureerd. Ik zal een dezer dagen gaan kijken en zo mogelijk daarvan een foto maken en naar het BHIC sturen.
Marianne
zei op 11 juni 2017 om 19:55
mijn vader, Israel zwaneweber is in de oorlog begraven in de tuin van de fam. Smit in Vianen. Na de oorlog is hij overgebracht naar de joodse begraafplaats in Cuyck. Ik kan me dat herinneren, ik logeerde toen bij mijn grootouders, maar mocht niet mee.(wat ik als onrecht beschouwde)
Later is die begraafplaats geruimd, er is nu geloof ik een parkeerplaats. Wat er met dat graf is gebeurd weet ik niet. Het is in elk geval niet zichtbaar aanwezig op de nieuwe Joodse begraafplaats.
Van 145 tot 1956 logeerde ik regelmatig bij mijn grootouders. Natuurlijk heb daar veel prettige en minder prettige herinneringen aan. Mijn opa was getraumatiseerd door de onderduik, mijn oma door het verlies van haar drie kinderen, waaronder mijn moeder. Het voert mij veel te ver om al die herinneringen op te schrijven. Als jullie wat willen weten, vraag het.
Zelf ben ik vlak na mijn eerste verjaardag van Amsterdam naar Wageningen gebracht. Daar werd ik als "nichtje" door de familie Plomp in huis genomen. Na de oorlog, ben ik daar zeer tegen de zin van vooral mijn oma, gebleven.Mijn oma werd toeziend voogd en is dat gebleven, ook toen ze na het overlijden van opa naar Amsterdam verhuisde om bij haar dochter, schoon- en kleinzoon te gaan wonen. Ook daar ben ik regelmatig geweest, ook na het overlijden van oma.
Ik heb veel herinneringen aan het huis, de tuin en de wei. Ook aan de kostgangers, waarmee 's avonds gekaart werd. De naam Pieper herinner ik mij. Had hij niet een winkel in de hoofdstraat?
Nogmaals, wie gerichte vragen heeft, vraag het.....
groetjes, M@rianne.
Albert
zei op 11 juni 2017 om 21:26
Marianne, Inderdaad had een zekere meneer Pieper een winkel in de Molenstraat, nu Korte Molenstraat Cuijk. Hij is echter overleden en de zaak is voortgezet door zijn broer, die een winkel in Boxmeer had. Die heeft sinds enkele jaren de twee winkels onder de naam "Livera" overgedragen aan twee dochters en een van mijn drie dochters werkt al ruim 18 jaren met veel in de winkel van Pieper in Cuijk of Boxmeer. Zo ook vanmiddag, omdat veel winkels vandaag open waren wegens "Koopzondag Cuijk Keigoed!". Zoals Kees Wijnhoven en ik reeds schreven zijn de grafstenen van het geruimde Joodse kerkhof overgebracht naar een aparte afdeling van het katholieke kerkhof op "De Kouwenberg". De stenen waren erg verweerd en in slechte staat, maar die zijn enkele jaren terug door een toenmalige inwoner van Cuijk van Litouwse afkomst op zijn kosten gerestaureerd. Ik heb Marilou beloofd om binnenkort naar het kerkhof te gaan om een foto van de grafstenen te maken en die toe te sturen aan BHIC. Als U ook geïnteresseerd bent in de foto's kunt u via Marilou het mailadres doorsturen en zal ik die mailen. Groetend, Albert
Marilou Nillesen
bhiczei op 12 juni 2017 om 20:18
Dank voor deze bijzondere reacties, Albert en Marianne. Als je daarmee akkoord gaat, plaats ik de foto's ook op deze plek, Albert. Ik kan me voorstellen dat dergelijke herinneringen heel sterk uiteenlopen, Marianne, en ik ben blij dat je toch een inkijk hierin hebt willen geven. Mochten er mensen zijn die specifieke vragen voor je hebben, dan weten ze nu hoe ze je kunnen bereiken.
Nogmaals dank!
Marilou Nillesen
bhiczei op 13 juni 2017 om 14:20
Albert van der Cruijsen is vanochtend op pad geweest naar het katholieke kerkhof De Kouwenberg en heeft daar foto's gemaakt van De Joodse Hoek. Hierdoor krijgen we een mooie indruk van de bestaande situatie. Albert meldt verder: "Ook heb ik een foto gemaakt gedeeltelijk vanaf het katholiek om de situatie aan te geven. Dit voor eventuele belangstellenden, die (nog) niet weten, dat de geruimde grafstenen nog wel in Cuijk zijn. In totaal 18 stuks."
Albert van der Cruijsen
zei op 4 juli 2017 om 15:33
Het huis van de familie Andriesse, bij wie mijn vrouw, als klein kind, regelmatig op bezoek is geweest staat inderdaad op de Parallelweg. Mogelijk is het huis later wel verbouwd c.q. gerestaureerd door de latere bewoner Werten, daarna de familie van Heumen en nu familie Dreverman. Door de bouw van de appartementen op de plaats waar vroeger "De acht zaligheden" (acht kleine huisjes) stonden, is de huisnummering veranderd. Mogelijk zal de vader van Nicole Wolf de naam "Werten" zich herinneren als "koper" (en niet als "verkoper").
Ik heb nu 2 keer geprobeerd een reactie te geven, maar ik doe blijkbaar iets verkeerd.
Wat bijzonder dat albert die foto's heeft gemaakt. Ik ben er ook wel eens gaan kijken, maar toen waren de stenen nog niet gerestaureerd. Wat er met het graf van mijn vader gebeurd is, is niet duidelijk. Je zou toch verwachten dat er ergens een registratie moet zijn???
Ik ben ook in Nijmegen naar hem gaan zoeken. Daar zijn mijn grootouders begraven. Bij die begrafenissen ben ik wel geweest.
Dat er een tweede onderduikadres was, herinner ik mij vaag, Misschien weet Ria /Smit daar meer van???
Ik speelde vaak met een meisje dat aan de andere kant van de wei woonde.Geen enkele herinnering aan haar naam. Weet iemand daar meer van? Ook speelde ik wel met Greetje en Lo Cohen. Zij hadden een oudere broer Jaap, en zij hebben met hun ouders de oorlog overleefd.
Ik ben een aantal keren met Ria en Mies Smot naar de 4 mei herdenking geweest en hoopte daar ook Greetje of/en Lo te treffen. Dat was niet het geval. Weet iemand waar zij gebleven zijn?
Ik weet ook dat het huis verkocht en heel erg verbouwd werd. Kwam daar niet een dokter in te wonen?
Ook herinner ik mij, dat we regelmatig op beoek gingen bij een familie Plu(y)m. Die woonde bij de Maas. Zijn ij later niet geemigreerd? Australie staat mij bij.
Nou, ik hoop dat ik dit verhaal nu wel kan plaatsen. Ik doe mijn best.....
Albert
zei op 4 juli 2017 om 21:32
Marianne, Inderdaad woont nu in het huis aan de Parallelweg de familie van Dr. Dreverman en hij was een ( ook onze) fantastische huisarts, maar hij is, helaas veel te vroeg overleden De familie Pluijm is inderdaad geëmigreerd. Er waren zeker twee zussen in de zeer muzikale familie en er is ooit een foto gemaakt op de veemarkt, waarop een van die zussen met een accordeon staat afgebeeld samen met andere meisjes, van wie ook mijn huidige vrouw, die toen ongeveer 17 jaar was. De foto zal dus omstreeks 1954 gemaakt zijn. Vrij recent heb ik deze foto naar het BHIC gestuurd.
Kan iemand mij vertellen waar de (omgekomen) Cuijkse joden woonden? De families Cohen en Andriesse? Het digitaal monument geeft als adres A 45 en dat is volgens Google Map op de hoek van de JvCuijkstraat en de Aleidestraat. Dan zou dat huis na de oorlog dus gesloopt moeten zijn. Waar de Synagoge was is mij ook niet helemaal duidelijk. Op internet staat dat dit nu een schoonheidssalon zou zijn, maar zowel Protestraat als Maasstraat worden genoemd. Ik kom uit Cuijk en heb veel geschreven over de situatie van de Joodse weeskinderen na de oorlog. Andriesse staat trouwens bovenaan de lijst van "opgedoken Joden" opgesteld door Bram de Jong van de latere Joodse Coördinatie Commissie in Grave. Treurig verhaal is dat hij spullen terugwilde die in bearing waren gegeven, maar dat dit werd geweigerd. Dat heb ik van degene die het geweigerd heeft, dus we mogen aannemen dat het klopt.
Albert
zei op 3 januari 2018 om 16:03
Na de oorlog woonde een zekere Job Cohen op de hoek van de Kaneelstraat en de Aleidestraat. Hij was ambtenaar bij de PTT. De familie Andriesse woonde in de Parallelweg, waar nu mw Dreverman woont.
Marianne
zei op 3 januari 2018 om 16:53
Klopt! Ella en Elkan Andriesse waren mijn grootouders.
N.
zei op 8 januari 2018 om 23:08
Beste mensen, op de valreep nog de best wezen voor 2018.
Wat ontzettend fijn te merken dat deze site/ het onderwerp nog steeds leeft. :)
Mogelijk dat ik wat antwoorden kan geven op een aantal vragen maar ik zal hierop op een ander moment terug moeten komen. Dank voor uw begrip. Met vriendelijke groet, Achter- en klein dochter van M.H.R. Andriesse en H. de Wolf / Nicole
Mariët Bruggeman
bhiczei op 9 januari 2018 om 15:27
We zouden het erg op prijs stellen als je ons nog wat meer informatie zou kunnen geven Nicole. We wachten rustig af tot je hier wat meer tijd voor hebt. En bedankt voor de mooie wensen, uiteraard voor jou hetzelfde gewenst.
marianne
zei op 9 januari 2018 om 16:35
de familie Cohen bestond uit vijf personen, De kinderen heetten Jaap, Greetje en Lo.
Ik heb na de oorlog veel gespeeld met Greetje en Lo. Hoopte ze nog eens te ontmoeten tijdens een herdenking bij het monument in Cuyck maar dat is niet gebeurd. Weet iemand iets van ze? Ze moeten alledrie tussen de 70 en 80 zijn.
Ikzelf ben 76.
Ik weet het niet zeker meer, maar waarschijnlijk hebben jullie het goede adres.
Wat de plaats van de Synagoge betreft, die stond en staat nog gedeeltelijk pal achter het monument aan de maas......
Mariët Bruggeman
bhiczei op 10 januari 2018 om 09:28
Bedankt voor je reactie Marianne, ik hoop dat iemand je met je vraag kan helpen. Het zou fijn zijn als jullie met elkaar in contact zouden kunnen komen.
Nicole
zei op 13 januari 2018 om 20:05
Beste allen,
Ik zou nog even reageren op een aantal vragen die gesteld worden in voorgaande teksten. Ik denk trouwens dat mijn Oma het ontzettend leuk zou vinden dat ik mij hiermee bezig houdt en ook dat het na zoveel jaar nog steeds mensen actief houdt van verhalenherinneringen. Ieder heeft zijn eigen verhaal! Dit zeker met een eerbetoon naar de omgekomen familieleden maar ook alle mensen die geholpen hebben in deze moeilijke tijden om dit mogelijk te maken.
Een aantal antwoorden van mijn Oma’s vragen heb ik middels internet weten te bemachtigen maar ook hier hangen vaak weer vragen aan! En zijn namelijk nog weinig mensen in de familie. Roza Andriesse en mijn Oma Marcelle waren zusters en daarmee is mijn vader een neef van Marianne dus mijn achternicht. Marianne heeft in de loop der jaren onderzoek gedaan naar haar ouders terwijl mijn focus meer is gericht op de broers van mijn oma (André en Hugo). Mijn oma had een aantal vragen en die wil ik voor haar proberen op te lossen. Het is alleen jammer dat ik de uitkomst niet meer met haar kan delen. Een paar van haar vragen heb ik kunnen beantwoorden, maar na onderzoek heb ik hier meer vragen bij gekregen.
Het mooiste is de verschillende ervaringen van mensen hierin! Generatie en opvoedingsverschillen die een rol spelen, evenals opvattingen van gebeurtenissen waar mensen verschillend mee omgaan en verschillend verwerken. Het belangrijkste is dat wij deze verhalen van elkaar respecteren. En ieder in zijn waarde laten.
Vorige week zou ik gezegd hebben; Het huis aan de Parallelweg 15 te Cuijk is echt gesloopt. Op de plaats waar het huis stond staan nu flats. Mijn vader is erlangs gereden enkele jaren geleden. Nu twijfel ik hieraan denk ik. Misschien was het nummer 51? En ergens kom ik correspondentie tegen van regeringscommissie voor repatriëring uit juli 1945 welke aangetekend geadresseerd is aan Fam. Andriesse- Van Oss, Parallelweg 518. Is dit misschien 518 of 51B? Terwijl ik dit terug lees en de foto bekijk van deze site van Albert van het witte huis op nummer 49 zie, doe ik onderzoek. Het huis van de buren op nummer 51 staat momenteel te koop. Het witte huis op nummer 49 heeft een bouwjaar van 1957 en de buren van nummer 51 van 1982. Dit betekent dat beide huizen het niet kunnen zijn geweest gezien de datering. Misschien wel de grond! Elkan Andriesse is in 1956 overleden. Is het toch aannemelijk dat het grote huis gesloopt is en dat er nu flats staan? Ook Camille Janssen heeft het over een huis in de Stationsstraat. Graag zou ik er meer over horen als mr. Janssen nog in staat is het e.e.a. te vertellen. Volgens mij is hij nu 72 jaar. In elk geval wacht ik tot mijn vader die foto gevonden heb dan heb ik ongetwijfeld meer vergelijking/bevestigings- materiaal.
Het woord verkoper moest inderdaad de koper zijn. Typefout van mij. Mijn vader riep direct de naam Werten toen ik het had over de koper van het huis. (weet iemand misschien iets meer van een verwalter?)
Ik vraag mij af of Marianne het huis van de foto van Albert zou herkennen als het huis van haar opa en oma?
Mr. Pieper was in de kost bij de familie Andriesse. Hij huurde een kamer/ruimte in het grote huis van de fam. Andriesse. dhr. Pieper had een eigen bedrijf in de Molenstraat. Meer hierover te vinden bij de berichten van juni 2017.
Er is zelfs een 3e onderduik adres geweest. Dit was slechts voor enkele dagen. Henry en Rieka Smits (de hoofdpersonen van het onderduikadres) waren x aantal jaar getrouwd. Er was dus een feest op de boerderij en daarom moesten de onderduikers; Elkan Andriesse zijn vrouw en dochter naar een ander adres, of hier Ies Zwaneweber en/of mijn Opa hierbij waren is mij onbekend. Ze zijn toen tijdelijk ondergebracht bij de fam. Pluijm.
Ik heb zelf nog een aantal vragen, misschien weet iemand hier antwoord op;
• Wie was of kende Henny Felger?
• Wie kent of weet iets van de familie Smulders?
Ik ben even aan het einde van dit verhaal gekomen, maar mochten er ontwikkelingen zijn dat zal ik deze vermelden. Mochten er vragen zijn hoor ik het graag.
Nicole dW
marianne
zei op 13 januari 2018 om 20:22
het huis is zeker niet gesloopt.Wel heel erg veranderd. De flats staan achter de parallelweg. Natuurlijk zou ik de foto herkennen.....ik heb er ook nog wel foto's van. In de doos die bij jouw grootouders stond, zaten ook foto's van het huis en de omgeving.Daar zitten ook veel foto;s in van de broers en zussen van jouw overgrootmoeder.Dat waren er 11. Een van de broers van mijn moeder en jouw oma, was fotograaf Hij liep door amsterdam en fotografeerde mensen en probeerde die te verkopen. Hij was getrouwd met Wera, die was in verwachting toen ze gepakt werden. De andere broer was een soort vertegenwoordiger, die werkte samen met mijn vader, Ies Zwaneweber. Het lijkt mij trouwens veel handiger als we onze bevindingen eerst eens mondeling bespreken. Misschien weet ik wel een en ander wat jou interesseert.
marianne
zei op 13 januari 2018 om 20:33
nog even dit: Mijn "onderzoek"betreft eigenlijk de familie van Oss, mijn overgrootouders hadden 11 kinderen, waarvan mijn oma, en Nicolles overgrootoma er één was. Er zijn dus nogal wat nazaten, Ik ken er veel van en met een aantal heb ik regelmatig contact.. Een aantal jaren geleden heb ik, met een achternicht een reunie georganiseerd , Daar waren 60 familieleden vanuit de hele werels aanwezig. Het was fantastisch . Naar mijn biologische vader heb ik geen onderzoek kunnen doen. Er woont een achter achterneef in Israel, maar die heeft mijn vader niet gekend. Van mijn vader zijn er geen familieleden over. Mijn onderzoek betreft dus de familie van mijn moeder.
marianne
zei op 13 januari 2018 om 20:51
helaas lees ik jouw verhaal niet helemaal goed Nicole.... bij die derde onderduik waren alleen mijn grootouders en jouw oma. Jouw oma is in Vianen gekomen nadat mijn vader overleden was, Toen was er een plaatsje vrij...... Jouw Opa was daar zeker niet bij. Hij was niet ondergedoken, maar voorzag de familie van bonnen en andere noodzakelijke dingen. (hij was een zogenaamde halfjood, hoefde dus niet onder te duiken. en kon vrij reizen). Ik hoop dat ik nu alles beantwoord heb,
Albert
zei op 13 januari 2018 om 23:27
De ambtenaar bij de PTT heette niet Job, maar was Bram Cohen en hij woonde op de hoek van de Kaneelstraat met de Aleidestraat.
Elma Verhey
zei op 14 januari 2018 om 00:06
Kaneelstraat/Aleidestraat is niet de plek zoals die wordt aangewezen door het Joods Digitaal Monument. Die wijst Jan van Cuijkstraat Aleidstraat aan. Ander punt: het huis van Andriesse in de Parallelweg zou zijn afgebroken. Daar is een nieuw huis gebouwd van de familie Werten, van de meubelfabriek. De familie Pieper (ik ben bij ze thuis gekomen als kind) hadden een textielwinkel in de Molenstraat. Is jong overleden aan kanker. Had een broer die later een Hema winkel dreef in Boxmeer. Waren zij Joods?
Elma Verhey
zei op 14 januari 2018 om 00:12
Familie Smulders woonden hoek Molenstraat/Parallelweg. Hadden een smederij. Ik was bevriend met dochter Franka, woont in Katwijk. Ineke Smits, die in de Parallelweg woonde, naast het huis van Andriesse (dat volgens haar is afgebroken) weet ongetwijfeld meer. Van de familie FElgen heb ik echt nog nooit gehoord. Ik woonde in Cuyk van 1954 tot eind jaren zeventig. Maar ik kwam er nog steeds omdat mijn ouders er woonden (eind 2016 gestorven).
Albert
zei op 14 januari 2018 om 00:22
Het witte huis op de Parallelweg 49 moet toch echt het huis zijn, waar de familie Andriesse heeft gewoond. Mijn vrouw Ria en ik zijn afgelopen dinsdag nog door de straat gelopen en toen heeft zij gezegd 100% zeker te weten, dat zij daar als jong meisje op bezoek kwam. Nu bevestigd wordt, dat de koper Werten heette ben ik zelf ook zeker, want ik heb het geheel verbouwde en vergrootte huis zelf in opdracht van de heer Werten in de jaren 70/80 verkocht aan de familie Van Heumen-Janssen. Als Marianne het schriftelijk bewijs hiervan wil hebben, kan zij de huidige kadastrale gegevens en de geschiedenis van het perceel Parallelweg nummer 49 via internet opvragen bij Kadaster. De familie Smulders, in Cuijk ook bekend als "Vadje en Moedje Smulders" woonde in de Molenstraat in een winkel annex woonhuis met smederij en enkele huizen verder richting het centrum woonde mijn vrouw in de schoenenwinkel van mijn schoonouders.
Elma Verhey
zei op 14 januari 2018 om 01:07
En dat was de familie Bongaers (schoenwinkel)? Ineke Smits zegt dat ze foto's heeft van de afbraak van het huis van de familie Andriesse in de Parallelweg. Zij woonde daar naast. Mevrouw Smulders heeft tot zeer lang geleefd en leeft misschien nog wel.
Albert
zei op 14 januari 2018 om 01:56
Elma, inderdaad maar het was de familie BONGARTZ. Ineke Smits kan een foto hebben, dat het huis in de Parallelweg zeer ingrijpend VERBOUWD werd!!!. De Heer Werten heeft mij persoonlijk verteld, dat hij het huis HAD willen afbreken! , maar daarvoor geen SLOOPVERGUNNING kreeg in verband met de woningnood in die jaren na de oorlog. Hij vertelde mij dit toen hij mij vertelde dat het huis van circa 1957 was. Daarop maakte ik de opmerking, dat dit niet zou kloppen omdat de woning een, en nu nog steeds, een houten verdiepingsvloer had, hetgeen nadelig was voor gehorigheid en brandgevaar en na de oorlog niet meer gebruikt werd. Na de oorlog was bij NIEUWBOUW (dat werd het dus niet) een harde verdiepingsvloer verplicht. Hij heeft toen een vergunning voor maar EEN VERBOUWING aangevraagd en de begane grond van de woning gehandhaafd en er met handhaving van de bestaande buitengevels en de houten verdiepingsvloer de woning opgetrokken met uitbreiding van 30%, exclusief een garage. Met betrekking van de firma Pieper denk ik, dat de heer Pieper, die overleden is en geen kinderen had, de zaak overgedaan heeft aan zijn broer, die eenzelfde zaak in Boxmeer. Zijn twee dochters exploiteren de huidige twee zaken in Boxmeer en in de Korte Molenstraat. Met de andere heer Pieper ( van de Hema) heb ik jarenlang in de Huurcommissie voor Winkels- en bedrijven gefunctioneerd bij de Kamer van Koophandel in Den Bosch.
marianne
zei op 14 januari 2018 om 19:35
nee hoor, ik hoef geen bevestiging van de eventuele sloop van het huis. Nogmaals, ik weet zeker dat het er nog staat, al is het intensief verbouwd. Ik zou de indeling van het huis zó uit kunnen tekenen, inclusief de boomgaard, de tuin en het kippenhok.
Vannacht dacht ik nog na over de heer Pieper. er was nog een kostganger en ineens schoot mij de naam hupke(n)s in gedachten. Zegt iemand dat wat?
Opa en Oma gingen elke avond met de kostgangers kaarten. Dat deden ze om geld (centen) Als kind vond in dat super interessant, vandaar dat ik het nog zó voor me zie. Groen kleed op tafel, glaasje jenever (of zoiets) erbij, en kaarten maar.
Cohen heette inderdaad Bram.........
Volgens mij was trouwens het huis van de broer van Opa. Die is met zijn hele familie niet meer teruggekomen uit Polen.
Ineke de Blaeij-Smits
zei op 15 januari 2018 om 13:43
Ik wil even reageren op het huis van de familie Andriesse. Volgens mij is dat afgebroken en is er in 1957 een nieuw huis gebouwd voor de familie Werten. Ik heb nog een foto vanuit onze tuin op de Parallelweg 12 dat het huis in de steigers staat, maar dat kan ook betekenen dat het verbouwd wordt. Ik heb het nog even nagevraagd bij mijn broers maar de een zegt dat het nieuw gebouwd is en de ander zegt dat het verbouwd is. Ik heb ook nog een foto waarop, denk ik, het huis van de familie Andriesse staat. Laat maar horen als iemand hier belangstelling voor heeft, ik stuur het met plezier door. Wat betreft de nummering van de huizen (518 of 51B). Ik heb een envelop uit 1936 van mijn vader. Hij woonde toen op de Verlengde Molenstraat of nummer 502. Dus 518 zou misschien wel kunnen kloppen.
Het huis heeft in ieder geval niet daar gestaan waar nu flats staan. Daar stonden vroeger de "Acht Zaligheden". Ik heb hier nog een hele mooie foto van, als iemand belangstelling heeft!?!? Woningen die later zijn gesloopt en de meubelfabriek van Werten is gebouwd. Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben.
Ik heb tot ongeveer 1970 op Parallelweg 12.
Albert
zei op 15 januari 2018 om 14:30
Ineke, Jouw "andere"broer heeft het meeste gelijk, want er mochten in die tijd geen huizen gesloopt worden wegens woningnood, de "een" broer, de eerste heeft ook beetje gelijk, want nadat er een gedeelte ( de kap) gesloopt was, werd er gebouwd en uitgebreid, er werd een verdieping op geplaatst en daarvoor waren steigers nodig, die vanuit de tuin op Parallelweg 12 zeker te zien zijn geweest. De huidige woning heeft nog steeds de houten balklaag van het oude huis, die constructie werd in 1957 niet meer gemaakt. Zeker niet door de fabrikant Werten. Men gebruikte de zogenaamde constructie van rode holle bouwstenen met bewapening als voorloper voor de constructies van beton. In 1957 werden bouwvergunning voor NIEUWE woningen sporadisch per contingent per gemeente afgegeven. Er was een wachtlijst, waarop ik zelf ook heb gestaan. De foto's zijn zeker interessant voor het BHIC en of de FAD van Cuijk. Dus Mariët en Marilou wakker worden. Het is maandagmorgen.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 16 januari 2018 om 15:16
@Ineke en @Albert; we zijn wakker ! :)
We zouden erg graag de foto's van Ineke bij de reacties plaatsen, dus zou je ze gescand aan ons kunnen toesturen Ineke? (info@bhic.nl tav Mariët). Dat zouden we zeker op prijs stellen.
N.
zei op 16 januari 2018 om 22:09
Goedenavond, ik heb de foto van het huis van mijn vader gekregen, ik heb aan Mariët gevraagd of zij deze wil uploaden. Op de foto is te zien dat het huisnummer 15 betreft. Ik wil Albert maar ook alle andere bedanken voor deze informatie. Ik denk zelf als ik naar de foto kijken dat het inderdaad hetzelfde huis als nu 49 is maar dan ingrijpend veranderd.
Hopelijk is de foto snel zichtbaar.
Toevoeging van Mariët: dit is de foto:
Piet, Ineke, Bart en Nelly Smits in de tuin van Parallelweg 12 in Cuijk bij de eerste Communie van Piet.
Op de achtergrond zie je het huis van Werten in de steigers.
Deze foto is genomen voor ons huis aan de Parallelweg 12. Dat huis verderop zou dan van de familie Andriesse zijn geweest.
Deze foto is begin jaren 50 gemaakt.
<a href="https://www.bhic.nl/media/document/file/foto-van-ineke-nummer-3-joodse-gemeenschap.jpg?4-2-4" target="_blank"><img src="https://www.bhic.nl/media/document/file/foto-van-ineke-nummer-3-joodse-gemeenschap.jpg?4-2-4" title="Mijn opa Bert Gijsbers loopt in het midden tussen mijn tantes, dochters van Bert Gijsbers" width="400"></a>
Het eerste huizenblok rechts waren 3 huizen van eerst mijn opa Bert Gijsbers en later heeft mijn vader Gijs Smits deze huizen van zijn schoonvader gekocht.
Februari 1969 heeft mijn vader deze huizen verkocht aan Werten voor uitbreiding van de meubelfabriek.
Verder richting Molenstraat de “Acht Zaligheden” Aan het eind zie je de Boerenbond.
Mijn opa Bert Gijsbers loopt in het midden tussen mijn tantes, dochters van Bert Gijsbers. Wie het kleine kind tussen hen in is weet ik niet.
Met vriendelijke groet,
Ineke
elma verhey
zei op 17 januari 2018 om 13:44
Wie is jouw moeder Ineke Smits? Er staan ook nog twee meisjes te kijken. Kennelijk een hele gebeurtenis deze foto. Van welk jaar is ie denk jij?
Ineke de Blaeij-Smits
zei op 17 januari 2018 om 13:48
Hoi Elma, dit zijn allemaal jongere zusjes van mijn moeder, waarschijnlijk eind jaren 30/begin jaren 40 Aan die 2 meisjes bij het huis zou je denken dat het communiefeest is. Ik weet ook niet wie dat zijn.
Albert
zei op 19 januari 2018 om 16:25
Ineke, Je krijgt de groeten van tante Coosje.
Ineke de Blaeij-Smits
zei op 19 januari 2018 om 18:55
Ik zie mijn eerdere reactie niet, dus probeer ik het nog een keer.
Wat leuk, doe haar de groetjes terug als je haar spreekt.
Wie is Albert ?
marianne
zei op 19 januari 2018 om 19:45
voor nicole, wat leuk nicole, die foto van oom herman en andré oftewel jouw opa en je vader,
ik heb een foto van je oma, je vader en mijzelf op de parallelweg, maar ik weet niet of het de bedoeling van deze site is om allerlei foto's te gaan uitewisselen. Die van jou doet er toe, omdat het om het huis ging. Het is ongetweijfeld HET HUIS!!! Leuk.
Albert
zei op 20 januari 2018 om 11:15
Ineke, ik heb jouw groeten direct teruggedaan aan tante Coosje, want zij was nog op bezoek en in gesprek met mijn vrouw Ria. Zij zijn beiden lid van het dameskoor “De uitkomst”. Jij wilt dus weten wie ik ben, dat ga ik jou dan graag, maar wel cryptisch, vertellen. Mijn ex-verloofde en huidige vrouw, met wie ik 59 jaren geleden ben getrouwd, werd in 1937 door jouw oma, ook wel genoemd “Moeke Smits” gedragen om te worden gedoopt in de Sint Martinuskerk. Daarvan zijn zeker foto's gemaakt. Zij heeft later gespeeld met haar buurmeisje Annie en een meisje Bep uit Rotterdam, (Maria van der Linden?) , die tegenover haar logeerde bij “Moeke Smits” om aan te sterken na de hongerwinter van 1944. Haar zoon, jouw oom Jan, die bij mij in de klas zat van de Middelbare school Sint Willibrord in Mill, is blijkbaar zo verliefd geworden op Bep en heeft daarvoor zijn studie in het 2e schooljaar onderbroken. Een foto van mijn vrouw is te zien op mijn verhaal van 4 juli 2017 op dit Forum, zij is het meest linkse ( en mooiste!!) meisje van de 6 andere schoonheden op de foto.
Albert
zei op 20 januari 2018 om 11:27
Moet natuurlijk zijn "van de andere 5 schoonheden!"
Ineke
zei op 20 januari 2018 om 13:27
Albert, kan ik je op een andere manier bereiken. Dit is niet de juiste plek om allerlei niet ter zake doende berichten te plaatsen. Je kunt mij eventueel bereiken via een pb op mijn facebook
Albert
zei op 20 januari 2018 om 16:07
Ineke, Ik werk niet met Facebook, maar ik denk, dat je vraag ook voldoende beantwoord is en beperken wij ons hier weer verder tot het onderwerp "Joodse Gemeenschap" en het huis van familie Andriesse.
Nicole
zei op 9 mei 2018 om 22:41
Ineke;
Bert Gijsbers is dit Albert Gijsbers van de Parallelweg?
In dat geval; ik heb hier nog een brief vanuit camp Vught van J. Andriesse gericht aan de familie Gijsbers.
Ineke
zei op 9 mei 2018 om 23:00
Nee Nicole, mijn opa heette Bert (Bernardus) Gijsbers, ze woonden naast de familie Andriesse op de Parallelweg. Op de foto van de Parallelweg (hierboven) is het meest rechtse huis waar mijn opa woonde. Ik kan me ook geen Albert Gijsbers herinneren op de Parallelweg.
Nicole
zei op 9 mei 2018 om 23:07
Beste Ineke, bedankt voor je snelle reactie, jammer dat ik het telegram bericht niet kan terug bezorgen aan de eigenaar! Fijne avond nog en dagen.
Annemarie van Geloven
bhiczei op 20 juni 2018 om 12:27
Jan de Graaf laat weten:
Beste Marianne,
Je schrijft op 13 januari j.l. (20.33 u.), dat je geen onderzoek hebt kunnen doen naar de familie van jouw biologische vader.
Op mijn beurt heb ik de laatste tijd onderzoek gedaan naar de Joodse roots van mijn in 1999 overleden moeder, die altijd voor mij een verborgen en wellicht verdrongen bestaan hebben geleid. Ik kreeg de indruk, dat vooral de periode rond de oorlog bij haar een naar binnen werkend, obsessief, gevolg hebben gehad. Zij is in 1916 geboren, 1 jaar voor jouw vader en blijkt via 2 lijnen familiebanden met jouw vader (en
jou) te hebben. Over het verleden werd meestal gezwegen, of er kwamen hooguit, na aandringen, enkele flarden uit. Hoog tijd dus voor mij om te proberen er achter te komen hoe het nu werkelijk zit.
De familienaam van mijn moeder was de Haan.
Ik ben er inmiddels achter gekomen, dat 2 broers, Abraham Jacob Nathan Zwaneweber, geboren omstreeks 1756, en Jozef Nathan Katan, geboren omstreeks 1757/58 uit het Noodduitse Schwanewede bij Bremen, waar beiden waren geboren, de Nederlanden binnen zwierven.
Het ging via Drenthe vervolgens naar Amsterdam en daarna omstreeks 1802 naar Alkmaar, waar beide families langere tijd verbleven.
Vermoedelijk trokken nog een broer en zuster mee, die uiteindelijk ook in Alkmaar en omgeving belandden: zie daarvoor de publicatie van Ze'ev Bar voor de Nederlandse Kring voor Joodse genealogie: Katan, zijn naam is Klein, digitaal te raadplegen.
Jozef Nathan Katan bleek mijn bet-betovergrootvader en noemde zich vanaf 1811, onder de Napoleontische wetgeving, de Haan.
Zijn broer Abraham Jacob Nathan Zwaneweber was jouw rechtstreekse voorvader en bleef de plaats van herkomst als familienaam voeren.
Jozef Nathan de Haan en zijn vrouw Schoontje Hartog kregen in 1812 in Alkmaar nog een nakomertje: Judick, mijn betovergrootmoeder. Haar geboortehuis Sint Annastraat 41 in Alkmaar blijkt een achttiende eeuws klokgevelpand en staat er nog altijd. De familie Zwaneweber woonde enkele huizen verder aan de zelfde straat en ook het gezin van zuster Sophia Katan en haar man woonde direct om de hoek. Men moet zeer close zijn geweest.
Maar er is nog een tweede verbinding: de zoon van Abraham, Israel Zwaneweber, geboren op 12 maart 1788 in Amsterdam tijdens het tussentijdse verblijf van zijn ouders, trouwt omstreeks 1823 met Betje de Haan, de dochter van Jozef Nathan de Haan, dus zijn volle nicht. Zij was een zusje van mijn betovergrootmoeder Judick de Haan. Israel en Betje kregen 3 kinderen, waaronder Jozef Zwaneweber, geboren te Egmond aan Zee op 24 februari 1824. Betje de Haan sterft echter al in 1829 op
36 - jarige leeftijd. In jouw rechte lijn Zwaneweber worden de betreffende geboren zoons beurtelings Jozef en Israel genoemd tot en met jouw vader. Daaraan laat zich ook de oorspronkelijke verbinding tussen de families Zwaneweber en de Haan aflezen.
Mijn betovergrootmoeder Judick, in de registers destijds genoemd: Judith Joseph de Haan, kreeg in 1836 als ongehuwde moeder een zoon, mijn overgrootvader Joseph de Haan, zodat de familienaam aan hem werd doorgegeven.
Zonder elkaar te kennen zijn onze familiegeschiedenissen op een intrigerende manier met elkaar verbonden. De gemengde afkomst van mijn moeder heeft haar in de oorlog beschermd. De zuiver Joods gebleven Zwanewebertak onderging een groot drama.
Als jij er voor voelt zou ik graag tot een verdere gedachtenwisseling komen.
Het opmerkelijke feit doet zich voor, dat ik gedurende ongeveer 20 jaar in Alkmaar heb gewoond en gewerkt zonder iets te weten van de familiegeschiedenis. Inmiddels woon ik in Culemborg, dicht bij Vianen.
Vriendelijke groet,
Jan de Graaf.
marianne
zei op 20 juni 2018 om 14:04
O, wat een spannend verhaal zeg! En wat leuk dat je dat allemaal hebt uitgezocht.....en ook dat we "dubbel familie" zijn.....
Ik wil natuurlijk best contact met je, maar weet je dat ik in Alkmaar woon?????
Toeval???
Misschien kunnen we beter per mail converseren.....het lijkt me hiet eigenlijk de verkeerde plaats omdat het hier over de families van Oss en Andriesse gaat. Daar hoor ik wel bij, van mijn moeders kant.
[Contactgegevens van Marianne zijn verkrijgbaar via het BHIC]
groetjes, M@rianne
N. Wolf
zei op 20 juni 2018 om 17:04
Hoi Jan en Marianne,
Wat leuk dat er nog iemand is die dit uitgezocht heeft en hier met dit bericht komt, ondanks dat het een andere kant van de familie is, is het zeker fijn voor Marianne maar ook voor mij dit te vernemen. de puzzel zal nooit compleet zijn maar elk stukje is meegenomen.
Albert
zei op 10 oktober 2018 om 15:12
Theo vertelde mij afgelopen zaterdag, dat hij binnenkort in Cuijk in zaal De Bont een lezing over de Joodse gemeenschap van het Land van Cuijk gaat geven. Is misschien interessant voor Nicole en Marianne?
Marilou Nillesen
bhiczei op 11 oktober 2018 om 09:50
Bedankt voor de tip, Albert! Ik heb het even nagekeken op de site van de historische kring Land van Cuijk.
Woensdag 14 november 2018:
i.s.m. FAD en museum Ceuclum een lezing door Theo Seijs over Sporen van Joods leven in het Land van Cuijk.
Ah, veel dank voor deze verwijzing, N. Wolf. Enorm nuttig voor mensen die hier onderzoek naar doen.
N. Wolf
zei op 15 juni 2019 om 20:14
Ik wilde nog eea toelichten waarom ik deze link geplaatst heb.
De meeste mensen over wie in deze (hoofd) tekst gesproken wordt is een kaart van te vinden. Ik was op zoek naar de broers van Oma (andre en hugo) en kwam ineens een kaart van haarzelf tegen. Vervolgens ook een kaart van Marianne, haar moeder en vader tegen. Ook haar beste vriendin, nichtjes, neefjes, ooms en tantes. Zo kom je steeds verder. Ik kan vermelden dat het een aparte ervaring is.
Marilou Nillesen
bhiczei op 17 juni 2019 om 10:00
Dat kan ik me voorstellen, N. Wolf, het is dan ook een heel zinvolle en bijzondere onderzoeksbron.
Dank voor deze aanvulling, mooi om te zien wat zo'n archief persoonlijk los kan maken.
Hein Veld
zei op 2 augustus 2019 om 13:50
@Camille A Janssen
Was dat wachtpost 21 bij de onbewaakte spoorwegovergang op de Galberg (Cuijk-Noord)?
N. De Wolf
zei op 23 augustus 2019 om 22:13
Ik weet niet of Camille nog antwoord geeft? Maar Neen dit was bij de parralleweg niet op de Galberg.
Marilou Nillesen
bhiczei op 26 augustus 2019 om 09:34
Dan is dat in ieder geval duidelijk, N. de Wolf, dank voor deze aanvulling!
heinveld
zei op 26 augustus 2019 om 11:33
Ik ben ondertussen een stuk verder met mijn onderzoek. Het was inderdaad wel wachtpost 21 op de Galberg.
Marilou Nillesen
bhiczei op 26 augustus 2019 om 13:27
Oké, dus je hebt dan nu duidelijkheid over je vraag. Mooi zo, Hein!
Hein Veld
zei op 27 augustus 2019 om 22:37
Voor mijn verhaal over Roza ben ik nog opzoek naar een foto van haar.
Kan iemand mij daaraan helpen? Ik heb ooit een trouwfoto van Roza Elizabeth Andriesse en Israël Zwaneweber gezien....
Marilou Nillesen
bhiczei op 28 augustus 2019 om 10:18
Hopelijk kan Marianne je verder helpen, Hein? Als iemand van het bestaan van deze foto kent, is zij het ongetwijfeld...
Camille A Janssen
zei op 12 januari 2020 om 13:41
@ Hein Veld het was wachtplaats 21, tussen Cuijk en Katwijk aan de Galberg.
De wachtpost is enkele jaren gelden door de eigenaar NS afgebroken. De wachtpost lag erg afgelegen en was dus tijdens de oorlog een goed onderduik adres.
N. de Wolf
zei op 21 januari 2020 om 21:35
@Camillle A Janssen, ik ben de kleindochter en wil graag eens persoonlijk met u spreken, indien mogelijk! ik zal mijn gegevens bij de redactie achterlaten.
N. De Wolf
zei op 21 januari 2020 om 22:40
Hein veld ik heb een drukwerk met fotos een verhaal.
Hein Veld
zei op 21 januari 2020 om 22:48
@ N. De Wolf daar ben ik wel in geïnteresseerd. Kunt u mij een mail sturen?
Alvast mijn dank!
Marilou Nillesen
bhiczei op 22 januari 2020 om 08:40
Dag Camille, N. de Wolf en Hein, bedankt voor jullie berichtjes. Achter de schermen zijn de mailadressen inmiddels verstuurd.
Veel succes met het vervolg!
Hein Veld
zei op 27 januari 2020 om 23:01
@Camille A, heb jij nog oude foto's van je vader en de wachtpost?
@Marilou Mijn dank voor het delen van de mailadressen.
Camille A Janssen
zei op 28 januari 2020 om 10:20
@ Marilou, die heb ik waarschijnlijk wel maar daar moet ik naar zoeken. Dat zal ik een dezer dagen even doen.
Hein Veld
zei op 28 januari 2020 om 10:56
@ Camille fijn, alvast mijn dank daarvoor.
@ Marilou wil jij mij mailadres aan Camille doorgeven aub?
Marilou Nillesen
bhiczei op 29 januari 2020 om 09:17
Alvast dank voor alle moeite, Camille! En ja Hein, heb ik zojuist gedaan. Veel succes verder!
willem oosterbaan
zei op 11 september 2020 om 16:26
mij lijkt dat waar gesproken wordt over het adres A 45, dat het dan duidelijk gaat om het adres Maasstrrat 45. Zie bijvoorbeeld de Verkaufbücher, waarin de Duitsers alle geconfisqueerde panden registreerden. In Cuijk gaat het dan om de Parallelweg, de Smidstraat (2x) en de Maasstraat. Op dat laatste adres woonden volgens deze Bücher S.J. Cohen 'und Consorten'. De huizen worden verhandeld via het ANBO. Het filiaal in Arnhem bestreek toen Gelderland, Oost-Noordbrabant en Noord-Limburg. Het filiaal werd geleid door de makelaar Claase uit Nijmegen en Maters uit Nijmegen. Later viel Cuijk onder een nieuw opgericht filiaal in Den Bosch. Er is nog een brief van Maters gericht aan de burgemeester van Cuijk in het Archief BHIC (Cuijk, 1375): het gaat daarbij om de overdracht van het pand in 1943 aan de Niederländische Grundstückverwaltung. Meer over o.a. Claase (en iets over Maters) op onze site www.oorloginnijmegen.nl. Daar ook de panden in Nijmegen die voorkomen in de Verkaufbücher.
Marilou Nillesen
bhiczei op 14 september 2020 om 12:05
Bedankt voor deze interessante aanvulling, Willem. Goed om deze aanname mee te nemen voor een ieder die hier verdere belangstelling voor heeft.
Dank je wel voor je bericht.
willem oosterbaan
zei op 14 september 2020 om 15:50
Bijna alle vele duizenden door Niederländische Grundstückverwaltung verhandelde panden van Joden zijn te vinden in de Verkaufsbücher (hierboven schreef ik per ongeluk Verkaufbücher) en zijn te in transcriptie (excell) te vinden ook op internet, met name: https://data.overheid.nl/dataset/verkaufsb-cher. Er zijn ook andere toegangen Een klein deel van de Bücher is verloren gegaan. Om het excellbestand te kunnen begrijpen is wel een inleiding handig, een kleine inleiding staat ook op onze site www.oorloginnijmegen.nl (onder ingang ROOF, Verkaufsbücher).
Marilou Nillesen
bhiczei op 15 september 2020 om 10:29
Heel bruikbaar, Willem, veel dank daarvoor.
willem oosterbaan
zei op 17 september 2020 om 10:41
Bij nader inzien zou het ook kunnen gaan om het pand Maasstraat 42. Op de kaarten van de Joodse Raad en ook op de enkele bestaande kaart van het Kamp Vught van de bewoners – dat zijn: Levi Cohen (1849 – 1940), Henriette Cohen-Defries (1861 – 1943), Sara Cohen-Susman (1862 – 1943), Simon Cohen (1890 – 1943), David Cohen (1894 – 1944), Benjamin Cohen (1896 – 1944), Cientje Cohen (1893 – 1942), Gertruij Cohen (1889 – 1942) - wordt ook bij de meesten de Maasstraat genoemd, maar slechts bij een van hen, Simon Cohen, wordt een huisnummer toegevoegd en wel 42.
Albert
zei op 17 september 2020 om 14:28
In de Maasstraat was inderdaad een Slagerswinkel Cohen gevestigd. Ik weet helaas geen voornaam.
willem oosterbaan
zei op 17 september 2020 om 16:25
daar gaat het om Simon Cohen, juist op diens kaart staat het huisnummer 42 vermeld, op de andere kaarten staat Maasstraat A 45 (zonder dat ik weet wat dat precies aanduidt)
Albert
zei op 18 september 2020 om 12:25
Simon Cohen, een slager, was de zoon van Jacob Cohen en Sara Cohin-Susman zouden gewoond hebben in De Maasstraat.
willem oosterbaan
zei op 18 september 2020 om 14:42
David en Benjamin moesten hoogstwaarschijnlijk op 1 of 2 september in Kosel (Cosel, nu Koźle), op 80 km ten nw van Auschwitz de trein verlaten en werden in van de werkkampen daar tewerkgesteld. Datzelfde geldt voor Hugo Andriesse. Hij woonde volgens de JR-kaart op Hapseweg 156. Het huis van zijn ouders aan de Parallelweg wordt ook verhandeld door het ANBO.
Sara Soesan, Simon Cohen en Henriëtte Cohen worden op 8 of 9 april 1943 opgepakt òf ze gaan zelf naar Kamp Vught. Sara wordt overgebracht van Vught, waar Henriëtte overlijdt, naar Westerbork (barak 85) op 9 mei 1943 en dan al twee dagen later verder gedeporteerd naar Sobibor. Simon wordt eerst al op 20 mei overgebracht naar een arbeidskamp bij Oud-Leusden en dan op 16 september 1943 overgebracht van Vught naar Westerbork (barak 63). Op 21 september 1943 gaat hij naar Auschwitz en wordt daar onmiddellijk vermoord.
Josée Temmink- de Leeuw
zei op 19 september 2020 om 22:17
Als politieman in Cuijk en actief voor het verzet heeft mijn vader in zijn levensverhaal geschreven dat hij een oude (80+) Joodse mevrouw achter op de fiets in de nacht naar een onderduikadres heeft gebracht. Iemand enig idee of dat verhaal bekend is, wie de vrouw was, om welk onderduikadres het ging en of ze de oorlog overleefd heeft?
Daarnaast herinner ik me rondom 1950 een familie Bielschowsky, met dochter (geboren rond 1947), die in de buurt van de Wilhelminastraat woonde. Was dit een Joodse familie, hebben zij in Cuijk de oorlog overleefd is of zijn ze na de oorlog in Cuijk komen wonen?
De naam van mijn vader (An)Toon de Leeuw, Wilhelminastraat 3. In 1954 is hij vertrokken uit Cuijk en via Megen naar de Gemeentepolitie in Nijmegen overgegaan.
In bovengenoemde reacties kom ik de naam "Moeke Smits" tegen. Die naam hoorde ik mijn vader vaker noemen, waar woonde zij en was ook zij actief in het verzet?
Albert
zei op 19 september 2020 om 22:44
Dat verhaal dat politieman De Leeuw in de oorlog een mevrouw op zijn fiets naar een onderduikadres heeft gebracht klopt. Ik heb het ooit gehoord van mijn overleden schoonmoeder en werd vanavond bevestigd door mijn vrouw. " Moeke" Smits had een melkzaak in de Molenstraat. Ik denk dat haar dochter wel zal reageren als u dit verhaal op Forum plaats met als onderwerp over Joodse slachtoffers uit Cuijk. Marilou zal u daarbij zeker van dienst zijn.
Marilou Nillesen
bhiczei op 20 september 2020 om 17:16
Hallo Josée, bedankt voor je reactie en de interessante vragen. Ik kan me voorstellen dat je daar graag meer over wil weten.
De tip van Albert is inderdaad een heel goede.
Als je op de volgende link klikt, kun je een nieuw onderwerp op ons forum aanmaken. Daar komen veel onderzoekers die graag hun tanden zetten in dit soort vraagstukken. Kijk en klik maar eens hier: http://www.bhic.nl/onderzoeken/forum/nieuw-onderwerp-starten
Ik doe onderzoek naar leven en verleden van Elisabeth de Wolf, secretaresse van de psych. inrichting Maasoord in Poortugaal. Als Joodse vrouw is zij in de oorlog ontslagen en vond werk in Apeldoornsche Bosch. Van daaruit is zij via Westerbork naar Sobibor gevoerd. In documenten wordt mej. M.H.R. Andriesse genoemd, gedipl. verpleegster op arbeidscontract. Uit Cuijk, lijk ik te mogen aannemen?
Norah
zei op 29 januari 2021 om 11:51
Marcelle Henriette Rozina Andriesse werd in Vierlingsbeek op 23-10-1915 geboren. Op 30-08-1935 vertrekt ze naar Apeldoorn.
Ze trouwt op 14-11-1945 te Cuijk en Sint Agatha met Herman de Wolf (uit Amsterdam). Ze heeft gelukkig de oorlog overleefd, net als haar ouders.
Mvg.
Norah
zei op 29 januari 2021 om 11:59
Correctie:
M.H.R. Andriesse werd op 23-11-1915 geboren. Ze overlijdt te Zwanenburg in 2004. Ze zou met haar man Herman de Wolf(1919-2007 A'dam) één zoon hebben gekregen.
Mvg.
Nicole de Wolf
zei op 29 januari 2021 om 16:12
Beste Wil en Norah,
MHR de Wolf Andriesse (mijn oma) staat los van Elisabeth de Wolf. Mogelijk dat je in de Arolsen archieven meer kunt vinden. geb. 28-2-1908 over haar. Meer kan ik je niet vertellen over deze Elisabeth. Wel had mijn oma nog een nichtje die Elisabeth Andriesse heette. Zij werkte ook daar in het bosch. ZIj is ook afgevoerd naar Auswitz en niet meer teruggekomen. Een ander nichtje van haar Sarie Meijer (Rene Beck) heeft ook de oorlog overleefd door die ene tip en vond onderdak in de boerderij tegenover de instelling. Ook een goede vriendin van oma Nan van krevelt werd in eerste instantie weggehaald maar is uiteindelijk uit Dachau bevrijd.
Succes met de zoektocht. Ik ben wel nieuwsgierig en uw verbinding in de documenten met HMR de Wolf Andriesse. Misschien is het toch familie van Opa's kant waar ik niet eerder over gehoord hebt. Maar helaas ik heb geen verhalen.
Will Plooster
zei op 29 januari 2021 om 18:08
Dag Nicole,
Over Elisabeth de Wolf weet ik intussen – relatief – veel. De Wolf was destijds een veel voorkomende achternaam in joods Rotterdam. Directeur Van der Spek van psych. ziekenhuis Maasoord berichtte de burgemeester (van Rotterdam) dat hij behalve haar, nog een joodse werkneemster had: mej. M.H.R. Andriesse. Ook die moest weg, en kwam naar ik begreep eveneens in Apeld. Bosch. Goed dat zij na het bezoek van Aus der Fünten onderdook, de oorlog overleefde en uiteindelijk – gelukkig! – uw grootmoeder werd. De brief van Van der Spek heb ik beschikbaar.
Will
Norah
zei op 29 januari 2021 om 20:13
Aan Nicole, de Elisabeth de Wolf *1908 Tjimahi, had als vader Hartog de Wolf.
Will Plooster
zei op 2 februari 2021 om 18:48
Dag Nicole en Norah,
Een verre neef van Elisabeth de Wolf heeft veel genealogisch onderzoek gedaan rondom die (joodse) achternaam. Ik heb hem gevraagd of Herman de Wolf (Cuijk, Amsterdam) hem bekend is. Zijn reactie zal ik hier melden.
Norah, je schrijft dat Nicoles oma in september 1935 naar Apeldoorn vertrekt. Weet je misschien wanneer zij naar Maasoord (Poortugaal) is gegaan? Ze stond daar in elk geval in maart 1941 op de personeelslijst. Na ontslag is zij teruggekeerd naar Apeld. Bosch.
Will
Norah
zei op 2 februari 2021 om 20:08
Het spijt me Will, heb ik niet kunnen vinden. Hiervoor moet je zijn bij het Gelders archief, en bij het archief Rotterdam > bevolkingsregisters.
willem oosterbaan
zei op 2 februari 2021 om 22:13
Misschien heb je dat al, maar ik vond nog: kaarten Ap. Bos: Elisabeth de Wolf, NI, corr.-adres moeder wewd. S de Wolf-Tokkie, Schieweg 71c, Rotterdam, vervolgens nieuw corr. adres zwager J. Peiman (?), Joubertstraat 16, Rotterdam; in dienst getreden bij Apeldoorns Bos, als kantoorbediende, 1 juni 1942:
Aanvangssalaris als inwonende, ƒ 900.- / Zie: 1066 Inventaris van het Archief van de Vereeniging Centraal Israëlietisch Krankzinnigengesticht in Nederland.
En nog: Kaarten Joodse Raad: Elisabeth de Wolf, gesperrt; Transport 6 april 1943; aankomst in Westerbork 2 februari 1943, barak 73; vroegere werkkring Maasoord, Poortugaal;
Barak 73 Westerbork februari en maart 1943; aanbevelingsbrief Directeur Psych. Inrichting niet mogelijk op grond van feiten in brief; request … (?); betreffende heeft aan ‘Maasoord’ geschreven wegens plaatsing Fred-lijst (nb: = Frederikslijst).
groeten!
Will Plooster
zei op 3 februari 2021 om 00:44
Beste Willem,
dank voor je bericht. De eerste kaart ken ik, de tweede niet en zeker die (elitaire) Frederiks-lijst intrigeert me. Ik ben dus nog altijd niet uit-gezocht...
Will
Willem Stok
zei op 12 februari 2021 om 13:10
In de gemeente Cuijk is een project opgestart voor het plaatsen van struikelstenen. Ik heb het op me genomen om een en ander uit te zoeken. Voor wat betreft de familie Cohen heb ik alles op een rij maar ik heb nog een aantal vragen over de familie Andriesse.
1, Hugo Andriesse, geboren 22 juni 1921 te Cuijk, woonachtig Hapseweg 156c voordat hij naar Amsterdam verhuisde. Bij het Cuijks Archief ben ik er niet achter kunnen komen waar dit huis destijds stond.
2. Waar woonde Elkan Andriesse exact voordat hij destijds onderdook in Vianen.
3. Ik heb in het Arolsen Archief een kaart gevonden waarbij mevr. E. Andriesse-van Oss informatie vraagt over Hugo. Op deze kaart staat als adres van haar Parallelweg 518 vermeld.
De vraag die bij op komt is of het gezin Elkan in dit huis getrokken is omdat de familie van hem die daar woonden in de oorlog gedeporteerd zijn.
Willem Stok
zei op 12 februari 2021 om 13:21
HERSTEL.
Bij punt 1 heb ik Hugo Andriesse verwisseld mat Andre Marc. Hugo is vanuit Cuijk gedeporteerd en Andre-Marc vanuit Amsterdam.
Albert
zei op 12 februari 2021 om 13:27
Willem, volgens mijn vrouw, geboren in Cuijk, woonde familie Andriesse in de Parallelweg, waar nu mw. Dreverman woont.
Hein Veld
zei op 12 februari 2021 om 13:37
Over deze twee Joodse families heb in de 2020 twee kleine stukjes geschreven voor de plaatselijke krant.
Hallo allen, het volgende kan ik beantwoorden;
De woning aan de Paralelweg van Elkan Andriesse had eerst huisnummer 518, dit was voor en tijdens de oorlog, daarna zijn de huisnummers veranderd. Na de oorlog werd het nr. 15. Dit hebben wij eerder in dit forum al uitgezocht. Het huidige huisnummer 49 is het juiste huis. Enkel dermate aangepast! Mijn vader weet alleen dit huis, welke in 1956 verkocht werd toen Elkan Andriesse kwam te overlijden. Oma Ella is meegegaan naar Amsterdam waar haar dochter Marcelle met haar man Herman de Wolf woonden.
Andre Marc woonde volgens mijn informatie in Amsterdam op de prins hendriklaan 32 hs, Echter kom ik op de kaarten tegen Milletstraat Amsterdam. Zijn schoonvader woonde op de Sarpatiestraat Hij was in Amsterdam plezier fotograaf. Heeft gewerkt in Auschwitz als kantoorbediende. Word opgenomen (3-8-1942)in block 28 en overlijd 12-8-1942) volgens zeggen! Ik kan het helaas niet meer navragen.
Ik heb een briefkaart uit de oorlog van Hugo waarin hij schrijft dat Benjamin en David (Cohen) bij hem zijn! Ze werken aan een autobaan! Zijn ‘basis’ was kamp Frustengrubbe.
Groet, Nicole
Nicole
zei op 18 februari 2021 om 16:20
PS Hein bedankt voor het publiceren van de stukken, we houden contact. Groet Nicole
willem oosterbaan
zei op 18 februari 2021 om 16:34
Hallo Nicole (en de anderen), heel bijzonder de briefkaart! David en Benjamin Cohen en Hugo zijn alle die van Westerbork uit gedeporteerd op 31 augustus 1942. Deze trein stopte te Cosel, op ca. 90 km vóór Auschwitz. Daar werden circa 200 mannen voor hen onverwacht met geweld uit de trein gejaagd. Ook verscheidene andere treinen in september, oktober en november 1942 stopten hier. De mannen werden tewerkgesteld in allerlei werkkampen daar in de buurt. De aanleg van de Autobahn was een van de belangrijke projecten. Het leven was zeer miserabel. Over de Coselkampen, o.a. over die Autobahn, is onlangs een mooi boek verschenen: Herman van Rens en Annelies Wilms, 'Tussenstation Cosel'. In 1952 schreef het Rode Kruis een rapport over de Coseltransporten, dat met een inleiding staat op onze website www.oorloginnijmegen.nl. Het kamp heette eigenlijk Fürstengrube of ook wel Fuerstengrube, ook over dat kamp o.a. in dat boek, zie ook wikipedia en zo.
Groet, Willem
willem oosterbaan
zei op 19 februari 2021 om 11:10
hallo Nicole, de briefkaart is van groot belang. Zou je me (ik heb je contactgegevens niet) eventueel willen benaderen via het contactformulier op onze website www.oorloginnijmegen.nl
Zeker heeft ook het Holocaust Museum in Amsterdam hiervoor veel belangstelling, zeker omdat er uiteindelijk zo weinig bekend is over de ervaringen van de mannen die daar werkten, behalve dan over hen die na de oorlog erover getuigden. In het Holocaust Museum zal er ook een expositie over komen. Ze zouden graag beschikken over (een kopie van) de briefkaart, indien mogelijk. Je kunt ook contact opnemen met de schrijvers van het boek, Annelies Wilms en Herman van Rens, mail: alvrens@gmail.com. Groeten, Willem Oosterbaan
Nicole
zei op 1 maart 2021 om 22:03
Beste,
en mijn lieve Oma & Opa:)
Ik heb besloten mijn documenten op "expeditie" te laten gaan.
Met een verhaal uiteraard! Ooit gingen zij ook op 'expeditie'!
Nu naar een Expositie!
Ik weet dat er meer gegadigde zijn voor de documenten die ik heb!
(vanuit een kamp = ruim 8 stuks = >75 jaar oud) . En de officiële uittreksels inzake transport/overlijden! O.a. vanuit Westerbork, Polen (Auschwitz), het Joods Historisch Museum en het Oorlogsmuseum te Amsterdam is er interesse!
En dan zijn er nog altijd vragen die ik heb, vooral inzake tot deze correspondentie, die ik graag wil oplossen!
Is er iemand met (media / oorlog) ervaring die mij zou kunnen helpen hier een verhaal van te maken en dit voor zover dit kan en is uit te zoeken?
Indien u geïnteresseerd bent en mijn gegevens nog niet heeft; dan kunt u deze opvragen bij het BHIC.
Nicole
Nicole de Wolf
zei op 23 juni 2021 om 10:23
Lieve mensen,
Ik merkte al dat er geen antwoord meer kwam van Marianne. Omdat wij niet veel contact hebben is het bericht dat zij is overleden ook zeer spijtig en erg laat bij mij terecht gekomen. (16-6-19)
Marianne was het enige nichtje van mijn Oma dat de oorlog heeft overleefd. Dat klinkt heel mooi maar het is een lang en verdrietig verhaal met alleen maar slachtoffers. Marianne heb ik pas op latere leeftijd leren kennen, en na het overlijden van mij oma is het contact weer verwaterd. Marianne is 78 jaar geworden. 1941/2019.
Marilou Nillesen
bhiczei op 23 juni 2021 om 19:31
Dag Nicole, dat is heel verdrietig om te horen. Tussen je regels door lees ik dat er veel pijn en droefenis moet zijn geweest. We waarderen het zeer dat je op deze plek op zo'n ingetogen manier melding maakt van het overlijden van Marianne. Dank daarvoor.
jan steven de graaf
zei op 30 juli 2021 om 16:50
Beste Nicole,
Via dit communicatiemiddel heb ik medio 2018 contact gekregen met Marianne en hebben wij direct, "buitenom" enkele malen met elkaar gemaild. Zij was via haar vader Ies Zwaneweber op dubbele wijze via een neef - nicht huwelijk (verre) familie van mij.
Ik zoek die buitengewoon intrigerede familiegeschiedenis en ben bezig met een boekje om de geschiedenis en het waarom en hoe niet verloren te laten gaan; vooral het verband. Wij hadden n.m.m. zeer prettig contact totdat het rond september 2018 ineens stil bleef. Ik heb nog een enkele poging gedaan voorzichtig het mailverkeer weer in beweging te krijgen, maar e.e.a. bleef onbeantwoord. Nu ik aan het hoofdstuk over Ies Zwaneweber en zijn vrouw en dochter toe ben zie ik, dat zij in 2019 is overleden. Dat schokt mij nogal. Wil je buiten deze uitwisseling contact opnemen? Ik hoop, dat er nog iets naders te communiceren valt.
Vriendelijke groet,
Jan de Graaf.
Marilou Nillesen
bhiczei op 30 juli 2021 om 21:58
Hallo Jan, als je dat op prijs stelt, dan kan ik achter de schermen je mailadres rechtstreeks naar Nicole sturen. Laat maar even weten of je dat wil.
En sterkte.
Marilou Nillesen
bhiczei op 30 juli 2021 om 21:59
Hallo Jan, als je dat op prijs stelt, dan kan ik achter de schermen je mailadres rechtstreeks naar Nicole sturen. Laat maar even weten of je dat wil.
En sterkte.
Nicole
zei op 31 juli 2021 om 11:15
Hallo Marilou en Jan,
Ik heb geen zwaar tegen het uitwisselen van mail adressen.
Groetjes Nicole
jan steven de graaf
zei op 31 juli 2021 om 11:53
Dag Marilou en Nicole,
Dank voor de snelle reacties.
Uiteraard kan mijn e- mail adres bekend worden gesteld aan Nicole.
Vriendelijke groet,
Jan.
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 augustus 2021 om 17:11
Achter de schermen is dit geregeld, Nicole en Jan. Succes verder hiermee!
willem oosterbaan
zei op 29 augustus 2021 om 08:51
ik kom nog even terug op de onteigening van de panden van Joodse eigenaren in Cuijk. In het strafdossier tegen de makelaar Claase, die ook directeur was van het ANBO vind ik dat Claase het onder zijn Verwaltung staande pand aan de Maasstraat verkocht aan de Gemeente Cuijk. De gemeente betaalde in oktober 1943 aan Claase, die een klein deel zelf hield en de rest doorsluisde naar de Niederländische Grundstückverwaltung. Veel gemeenten in Nederland hebben dit soort transacties in de laatste jaren onderzocht of zijn hiermee nog bezig. Hoe zit dat in Cuijk? Zie: CABR 66908, Claase, makelaar Nijmegen
Jos Engels, Voorburg
zei op 15 oktober 2022 om 18:51
Beste mensen, nazaten van de familie Cohen uit Cuijk,
Op 3 oktober 2022 hebben we in Voorburg (bij Den Haag) een Stolperstein geplaatst voor Marjana Cohen (1898-1942) die het laatste jaar van haar leven in Voorburg werkte als huishoudster bij de familie Vromen.
Ik heb gezocht naar nabestaanden/familieleden van Marjana, maar daar ben ik niet in geslaagd tot ik vandaag het overlijdensbericht aantrof van Lo Cohen (1945-2022), eveneens geboren in Cuijk. Lo is de zoon van Abraham (Bram) Cohen (1899-1973). Bram is een broer van Marjana.
Het leek me goed om de plaatsing van de Stolperstein voor Marjana hier te melden, nadat ik al googlend op deze site recht kwam.
Marilou Nillesen
bhiczei op 16 oktober 2022 om 18:06
Ik las jullie berichten. Als zoon van wijlen Lo Cohen kan ik wat dingen aanvullen.
In het openingsbericht: Bram en Sophie waren samen ondergedoken, hun kinderen ieder apart in de aangegeven plaatsen.
Mijn vader heeft in 2019 ik Doesburg in de reeks "Stadsvertellingen 75 jaar vrijheid“ over zijn geboorte in 1945 en de toestand in Cuijk verteld. Dit is opgenomen en op internet te vinden. Het is verbonden aan zijn inzet voor een vredesmonument en het 4-5 mei Committee in Doesburg. Zie ook in memoriam stuk in de Gelderlander eerder deze week, een regionale tv reportage van vorige week (YouTube), en beelden uit 1994 ' Wolkers in Doesburg' ook op YouTube.
Fijn te lezen over de stolpersteen voor Marjana. Als familie Cohen (mijn vader, oom en tante, en kinderen) zijn wij zo'n tien jaar terug aanwezig geweest in Rossum bij het leggen van stolperstenen daar, de geboorteplaats en ouderlijke slagerij van Sophie Cohen-Stranders.
Mijn vader was begin dit jaar nog op 4 mei aanwezig in Cuijk bij de herdenking, omdat dat jaar in Doesburg de kermis te dicht op het monument daar was gepland.
Er is nog wel meer info, en het nodige aan spullen, meubels en familiefotoalbums van voor Wo II van onze familie in onze familie bewaard. Mijn vader onderhield banden met de Cuykse familie die zijn ouders had helpen onderduiken en de spullen heeft bewaard.
Marilou Nillesen
bhiczei op 21 oktober 2022 om 19:22
Dag Kim, hartelijk dank voor je uitgebreide reactie. Ik maak uit je bericht op dat je vader nog niet lang geleden is overleden; gecondoleerd met dit verlies.
Wat mooi dat er nog veel is bewaard is gebleven, het zegt ook veel over de grote waarde die je vader hieraan heeft gehecht. Dat moet heel dierbaar zijn geweest. En wat goed dat je zijn verhaal ook hier weer door vertelt. Dank daarvoor.
Kim Cohen
zei op 21 oktober 2022 om 21:26
Dank, en graag gedaan. Verbetert een van jullie de informatie over het verspreid onderduiken in het openingsverhaal?
Met Jos Engels ben ik inmiddels in contact.
Marilou Nillesen
bhiczei op 22 oktober 2022 om 17:22
In de tekst is een verwijzing gemaakt naar je correctie, Kim. Bedankt nog.
Mensch....
zei op 19 augustus 2023 om 13:55
Na de opheffing van de gemeente in 1947, kocht een particulier het synagogegebouw in 1955 en verbouwde het tot een onderkomen voor gastarbeiders. In 1963 werd de “nieuwe” joodse begraafplaats ontruimd. De restanten werden overgebracht naar een afgescheiden stuk op het rooms-katholieke kerkhof.
P.s. Wie is die particulier...?
Blijkbaar is dat niet meer belangrijk...
Willem Stok
zei op 11 september 2023 om 11:48
Op 17 september zullen in de gemeente Land van Cuijk stolpersteine onthuld worden. Dit vindt plaats in Oeffelt en Cuijk.
Indien U hierbij aanwezig wilt zijn kunt U zich vòòr 15 september aanmelden door een mail te sturen naar erfgoed@landvancuijk.nl waarna U nadere informatie zult ontvangen,
Het is niets te vroeg geweest: in april 1943 worden de laatste overgebleven vier joodse inwoners, allen hoogbejaard, opgehaald en naar Kamp Vught gestuurd. Henriëtte Cohen, Sara Cohen-Soesman, Jacob Andriesse en Henriëtte Andriesse-Van Baren hebben het niet overleefd. Net zo min als het drietal André Marc Andriesse, Elisabeth Andriesse en Betsy Cohen, dat vanuit Duitsland naar Cuijk gekomen was op de vlucht voor de Naziterreur.
De vooroorlogse Joodse gemeenschap in Cuijk was overigens nooit erg groot geweest. Vanaf het begin van de 18e euw was ze net groot genoeg om een eigen synagogendienst te mogen houden, dat wil zeggen: bestaande uit minstens 10 mannen boven de 13 jaar. In 1761 werd er een kleine begraafplaats aan de Smidstraat geopend. In 1870 raakte deze begraafplaats vol en werd een nieuwe geopend op de hoek van de Wilhelminastraat en de Zwaanstraat.
