Toen hij aan het eind van de jaren veertig zijn loopbaan als onderwijzer begon, waren kinderen nog bang voor de 'meester', vertelt meester L. van Dooren. Na korte tijd in Nijmegen voor de klas te hebben gestaan, gaat hij in 1953 in Westerbeek aan de slag.
“De kinderen durven en mogen tegenwoordig ook meer zeggen”, vertelt hij in 1978 aan De Gelderlander. “Als dat tenminste op een fatsoenlijke manier gebeurt”, voegt hij er als een echte onderwijzer aan toe.
Van Dooren is niet alleen bekend als hoofd van de school in het dorp, maar ook als de jarenlange voorzitter van fanfare St. Gerardus. Hij vervulde die laatste rol met verve, “hoewel ik geen instrument bespeel en zo a-muzikaal ben als wat. Maar als je hier op school staat, moet je andere dingen in het gemeenschapsleven doen.” Want dat was typisch voor meester Van Doorn.
In de jaren dat hij voor de klas staat heeft hij zijn hart verpand aan het dorp. “Om de sfeer ben ik hier gebleven”, vertelt hij bij zijn 25-jarig jubileum in 1978. “De eensgezinde sfeer die in dit dorp heerst, vind ik heel fijn. De mensen leven hier ook echt nog met elkaar mee.”
Hij is ervan overtuigd dat het verdwijnen van de school onvermijdelijk de ondergang van het dorp zal betekenen. “De kinderen gaan in andere plaatsen naar school en een gedeelte van de band gaat verloren. Zij verhuizen later en het dorp vergrijst.” Hij gebruikt zijn jubileumfeest dan ook om een dringende oproep te doen. “Laten we er met zijn allen voor zorgen dat de school nog lang in Westerbeek mag blijven bestaan.”
Met een nieuw schoolgebouw is dat tot dusver in elk geval nog steeds gelukt.
Ik ben blij nog les gehad te hebben van Meester van Dooren. In 1986 zwaaide onze klas tegelijk af met Meester van Dooren die toen op 65-jarige leeftijd met pensioen ging.
Leuke anekdote:
Meester van Dooren ging er altijd prat op dat hij de wiskundige stelling Meneer van Dooren van Wacht op Antwoord had verzonnen.
Eenmaal op het voortgezet onderwijs kwam ik er pas achter dat deze stelling al algemeen bekend was als Meneer van Dalen wacht op antwoord.
Herald
zei op 7 april 2011 om 20:06
uiteraard moet het woordje "van" er tussenuit :-)
Mylène Rutten, namens BHIC
bhiczei op 11 april 2011 om 09:39
Hallo Herald,
Bedankt voor jouw bijdrage. Waarschijnlijk zijn er nog meer leuke anekdotes uit de tijd van meneer Van Dooren te vertellen. Wie weet er nog eentje?
“De kinderen durven en mogen tegenwoordig ook meer zeggen”, vertelt hij in 1978 aan De Gelderlander. “Als dat tenminste op een fatsoenlijke manier gebeurt”, voegt hij er als een echte onderwijzer aan toe.
In de jaren dat hij voor de klas staat heeft hij zijn hart verpand aan het dorp. “Om de sfeer ben ik hier gebleven”, vertelt hij bij zijn 25-jarig jubileum in 1978. “De eensgezinde sfeer die in dit dorp heerst, vind ik heel fijn. De mensen leven hier ook echt nog met elkaar mee.”
