Ik kwam een inschrijving tegen van Gerardus Q. Eysbouts in het Bevolkingsregister van Grave, instellingen. Hij was op 21-2-1898 aangekomen uit Asten en vertrok weer naar Asten op 8-4-1899.
Gerardus Quirinus (Gerrit) werd op 12-01-1883 geboren in Asten.
In de index staat de opmerking: "Blinden, weezen en verlaten jongens". Gerrit was niet blind en werd later horlogemaker. Hij was evenmin wees of verlaten.
Nu vraag ik me af hoe hij daar terecht kwam. Werden er ook "gewone" jongens op dit instituut geplaatst?
Dankjewel, Norah. Venray had ik nog niet, maar dat heb ik intussen gevonden.
Hij heeft ook nog in Boxtel en Delft gewoond. In die drie plaatsen als horlogemaker. Grave is dus een vreemde eend in de bijt.
Helena
zei op 3 mei 2024 om 23:16
Mogelijk was hij tijdelijk aan het werk in Grave en verbleef hij op dat adres totdat de werkzaamheden klaar waren? Zie artikel via www.delpher.nl [ zocht alleen op grave prox blinden] >>> https://tinyurl.com/2s3ee8kn
B. Eijsbouts zal dit jaar ( 1898) het hondersten uurwerk fabriceren enz ...en daarna aan het Blindeninstituut ten geschenke geven.
Dankjewel, Helena. Die periode van het torenuurwerk komt aardig overeen met de inschrijving van Gerrit in het Blindeninstituut, dus het is heel goed mogelijk dat Gerrit daar woonde vanwege die klus. Hij was een zoon van Bonaventura Eijsbouts en was op dat moment pas 15 / 16 jaar. Waarschijnlijk werd hij bij de werkzaamheden geholpen door iemand anders.
Helena
zei op 3 mei 2024 om 23:53
Jeanne, je weet ook wel dat het in die jaren heel normaal was dat jongelui van die leeftijd al aan het werk waren . Gerrit bijv. als leerling horloge-/klokkenmaker, en anderen als knecht, dienstmeisje enz. Kan best zijn dat er meer personeel van de klokkengieterij B. Eijsbouts in dat BR van Grave staan zo rondom 1898-1899. Maar dan zijn ze daarna ook weer uitgeschreven.
Jeanne1
zei op 4 mei 2024 om 12:52
Ja, het is mij bekend dat jongeren al vroeg gingen werken.
Ik heb in het BR van het blindeninstituut geen ander personeel van de klokkengieterij gevonden. Misschien maakte men gebruik van mensen die in Grave of omgeving woonden.
theo spanjers
zei op 8 mei 2024 om 09:21
behalve voor blinde jongens was Sint Henricus tot 1902 ook een pensionaat voor jongens die enig voortgezet onderwijs kregen na de lagere school. Mijn opa, zijn broer en diverse familieleden van oma's kant hebben daar enig voortgezet onderwijs genoten. De meeste externen gedurende 2 tot 3 jaar.
Uit het boekje Geschiedenis van Grave door M.T. Roelofs citeer ik twee fragmenten:
Toen in 1885 Frater Baptista, de eerste Overste, stierf, telde het huis 15 Fraters, 30 blinden en 26andere internen. Ook had hij voor de parochie een jongensschool gesticht die toen door 156 leerlingen bezocht werd.
Het aantal verpleegde blinden bleef steeds toe nemen, zoodat nieuwe uitbreiding noodzakelijk werd. Om die reden werd het pensionaat in 1902 opgeheven en de vrijgekomen lokalen door de blinde jongens ingenomen. Vanaf die tijd heeft het Instituut ,,Sint Henricus” uitsluitend blinden ter verpleging geherbergd.
link naar M.T. Roelofs, Geschiedenis van Grave, 1938
