Een geregistreerd partnerschap regel je bij een ambtenaar van de burgerlijke stand én bij de notaris. Waar worden deze BS akten daarna bewaard en komen deze na een aantal jaren in de archiefinstellingen en na 75 jaar in 'public domain'?
[niet dat 75 jaar nog haalbaar is hier...mijn vraag komt alleen voort vanuit een 'genealogische nieuwsgierigheid'... ]
Het lijkt mij dat voor een partnerschap voor de burgerlijke stand dezelfde regels van openbaarheid en overbrenging naar een openbare archiefbewaarplaats gelden als voor een huwelijksakte.
En voor een partnerschap bij de notaris zullen de regels voor openbaarheid en overbrenging van notariële akten gelden.
De wetgeving hiervan ken ik echter niet.
Helena
zei op 20 januari 2023 om 22:02
Dankjewel Egbert.
Jan N
zei op 5 februari 2023 om 15:49
In artikel 80a lid 3 Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek staat: "Registratie van partnerschap geschiedt bij een akte van registratie van partnerschap opgemaakt door een ambtenaar van de burgerlijke stand." Die wettelijke taak van de ambtenaar van de burgerlijke stand heeft de notaris niet. De notaris registreert geen partnerschappen.
Wel kan de hulp van de notaris door de partners worden ingeroepen als zij willen afwijken van de tussen hen van rechtswege ontstane (sinds 1 januari 2018 is dat een beperkte) gemeenschap van goederen. De notaris kan dan voor hen andere dan de volgens de wet geldende regels opstellen: de Partnerschapsvoorwaarden. Bijvoorbeeld uitsluiting van de gemeenschap of juist terug naar de gemeenschap van goederen, die voor 1 januari 2018 krachtens de wet gold.
Voor wat betreft het bewaren en archiveren van aktes van de ambtenaar van de burgerlijke stand het volgende.
Artikel 17a bepaalt:
1 De registers van de burgerlijke stand worden in het gemeentehuis bewaard totdat zij naar een gemeentelijke archiefbewaarplaats in de zin van de Archiefwet 1995 (Stb. 276) worden overgebracht.
2 De overbrenging naar de gemeentelijke archiefbewaarplaats van de in het gemeentehuis berustende registers van geboorten, van huwelijken dan wel geregistreerde partnerschappen en van overlijden vindt eerst plaats onderscheidenlijk honderd jaar, vijfenzeventig jaar en vijftig jaar na de afsluiting van deze registers.
Voor wat betreft de door de notaris opgemaakte akte van partnerschapsvoorwaarden geldt artikel 59 van de Notariswet, waarin staat dat de protocollen die ouder zijn dan vijfenzeventig jaar (met uitzondering van testamenten), binnen een tijdvak van tien jaar naar de rijksarchiefbewaarplaats worden overgebracht. Als de partners de voorwaarden door de notaris laten inschrijven bij de rechtbank, dan kunnen de voorwaarden daar door iedereen worden ingezien. Die inschrijving vindt in de praktijk altijd plaats omdat de partners zich er anders niet tegenover derden op kunnen beroepen (artikel 116, lid 1 Boek 1 BW). Een schuldeiser hoeft geen rekening te houden met voorwaarden die niet zijn ingeschreven. Overigens zullen de partnerschapsvoorwaarden nauwelijks interessant zijn voor de genealoog.
