waar of niet waar?

Klopt vrij aardig. Natuurlijk waren er wel eens uitzonderingen of ging een andere vernoeming voor, maar daar waren dan ook redenen voor. Bijv. als de grootvader aan vader's kant nog leefde maar de grootvader aan moede's kant al overleden was, enz. Meer over vernoemingsregels o.a. in deze link: http://www.loegiesen.nl/artikelen/vernoemingsregels.htm

De traditie was om een kind te vernoemen naar *zijn* grootouders, dus niet naar je eigen grootouders. Afhankelijk van lokale gebruiken werd de oudste zoon naar de grootvader van vaderskant vernoemd en de oudste dochter naar de moeder van moederskant. De volgende zoon naar de andere opa, de volgende dochter naar de andere oma, en daarna waren vaak ooms aan de beurt. In sommige streken werden alleen mensen die al overleden waren vernoemd. Ook overleden partners werden vaak vernoemd, zodat je bij een tweede huwelijk vaak ziet dat het eerste kind vernoemd is naar de vorige partner.

Mijn opa heette bijvoorbeeld Johannes Marijnissen, net als zijn opa en zijn opa etc. Dat gaat steeds met een generatie ertussen terug tot het einde van de 17e eeuw!

Inderdaad Yvette. Dat bedoelde ik ook in mijn bijdrage hierboven: Vernoemingen naar de grootouders van de 'dopeling/e ' (kind).

bij mijn geboorte heb ik drie doopnamen gekregen:
- johannes, naar mijn vaders vader
- adrianus, naar mijn moeders vader
- henricus, naar mijn eigen vader

bij mijn vader is er een kleine afwijking:
- henricus, naar zijn vaders vader
- cornelius, naar zijn meter (tante van moederszijde)
- johannes, naar zijn vader

bij mijn moeder is er ook een kleine afwijking:
- huberdina, naar haar meter (tante van moederszijde)
- johanna, naar de moeder van haar vader
- adriana, naar de moeder van haar moeder

zo zijn er natuurlijk tal van mogelijkheden!

Nog een kleine aanvulling: het gebeurde nogal eens dat een kind overleed. Het volgende kindje werd dan vernoemd naar de overledene: een jongetje naar een overleden broertje, een meisje naar een overleden zusje.
Twee keer een Johannes achter elkaar, kan dus betekenen, dat de eerste Johannes overleden is. Let op: kan. Hoeft niet. Als beide opa's Johannes heetten en de gebruikelijke vernoemingsregels keurig gevolgd werden kreeg je dus ook twee keer een Johannes achter elkaar. In het dagelijks leven werden ze dan bijv. Jan en Hannes genoemd.

twee keer dezelfde naam, dan komt ook Jan de oude en Jan de jonge voor... bij 'de oude' en 'de jonge' hoeft het dus zeker niet om een sr. en jr. (bv. vader/zoon) te gaan!
mijn opa had twee ooms, allebei met de naam Petrus... de ene heette "de grote Piet" en de andere "klein Pieterke"

wat ook mogelijk is, is dat kinderen met dezelfde voornaam vernoemd werden naar een tweede voornaam
zo heet mijn overgrootvader Franciscus Henricus, maar werd hij Harrie genoemd... zijn broer Franciscus Martinus heette Frans

Brigitte,

Goeie reacties op je vraag, maar je hebt wel twee Opa's !
Mijn drie (erg Rooms!en ik ben het derde kind) zijn:
1. Naar mijn moeder's overleden vader, maar het was ook de tweede voornaam van mijn vader's vader.
2. Naar mijn moeder's moeder's eerste overleden echtgenoot.
3. Naar mijn peetvader, die niet R.K. maar Protestants was.

groetjes,

Gerard

oh ja, ik lees nu iets over een overleden eerste echtgenoot...
wat je bij vernoemingen ook vaak ziet (ik althans in midden-brabant wel) is dat een eerste kind uit een tweede huwelijk wordt vernoemd naar de overleden eerste partner van vader of moeder...
concreet: pa trouwt eerst met catharina en na haar overlijden met maria, bij maria krijgt ie een dochter en die wordt catharina genoemd

Allemaal hartelijk bedankt voor jullie reacties. Ik heb op de site gekeken die Helena noemde. Het begon me een beetje te duizelen eerlijk gezegd. Mijn conclusie is er zijn regels voor het vernoemen maar er zijn nogal veel uitzonderingen. Het bied dus niet echt een houvast wat betreft het zoeken van een naam van een voorouder. Maar het kan wel een hulpmiddel zijn.
Ik ben in ieder geval weer wat wijzer geworden dankzij jullie reactie.
Hartelijk bedankt!!

Brigitte

Ik ben een nakomer (1959) en als enige niet vernoemd naar(groot) ouders . Het leeftijdsverschil is 8 jaar, 13 jaar en 18 jaar met respectievelijk 2 broers en zus. Ik ben vernoemd naar een heilige op naamdag als tweede naam. Welke vernoemingsregel is hier gevolgd ? Wat kun je hier uit afleiden ? Zijn er lotgenoten met kennis hiervan ?

Het is in die jaren al lang niet meer een wet van Meden en Perzen.
Maar goed, je oudste broer "moet" naar grootvader van vader's kant vernoemd zijn, de tweede naar grootvader van moeder's zijde als alles klopt...
Jijzelf kan dan naar de mannelijke doopgetuige bij je doop vernoemd zijn? Weet je ook wie dit was + de vrouwelijke doopgetuige?
Andere mogelijkheid is naar een jong overleden broer van een van de eigen ouders, maar zoals ik al zei het hoeft niet persé.
Mvg.

per geloof afhankelijk, lees ook https://www.voorouders.net/help/regels-voor-het-vernoemen/

mijn peter en meter zijn mijn oudste zus en broer maar er geen link met hun doopnamen. Mijn naamgeving is gelinkt naar de naamdag van de Heilige Silverius (tweede naam) mijn verjaardag. De zoon van mijn zus zaliger is wel vernoemd naar mijn (groot) ouders. Bij is er volledig geen link naar boven naar (bed) overgrootouders evenals ooms of tantes. Met naamgeving is een statement mogelijk ?

Niet altijd, soms vond men de -roepnaam- ook mooi. Misschien ook wel in jouw geval? En in de jaren na de oorlog werd dit gebruik hoe langer hoe minder.
Zelf ben ik met mijn tweede naam naar mijn grootmoeder van moederskant vernoemd(dit volgens de traditie),de eerste was een keus van mijn ouders.
En zoals ik al berichtte, het ging niet altijd op.