Jan Eduard de Quay (1901-1985) speelde een belangrijke rol in de Nederlandse politiek van de twintigste eeuw. In 1940 en 1941 gaf hij mede leiding aan de Nederlandse Unie, maar die werd door de Duitsers verboden. Daarna was hij gijzelaar in Haaren en Sint-Michielsgestel en onderduiker in de buurt van Beers. Na de oorlog was hij o.a. minister, Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant, premier en lid van de Eerste Kamer voor de Katholieke Volkspartij.
Op 8 september 1944 begon hij een dagboek, waarin de bevrijding van Brabant, de moeilijke leefomstandigheden in de laatste oorlogswinter en de verwikkelingen rond de politieke gezagsverhoudingen nauwkeurig te volgen zijn. Maar dat niet alleen, Jan de Quay had ook een visie over hoe het na de oorlog verder moest met het verzuilde Nederland.
Deze themapagina’s bevatten een integrale weergave van de twee dagboeken die Jan de Quay tussen 8 september 1944 en 24 mei 1945 volschreef. Jan van Oudheusden verzorgde de inleiding en de toelichtingen.
