
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Ad de Laat was pas 48 jaar, toen hij op 22 april 1995 overleed. De tragiek van zijn vroege dood heeft zijn populariteit alleen maar nog groter gemaakt. Hij heeft met zijn liedjes een unieke erfenis nagelaten. In 2007 en 2008 bereikte zijn beroemde lied ‘Brabant ge verandert’ nog steeds de 7e plaats in de Brabantse Top-50.
Adrianus Henricus Maria werd op 14 februari 1947 in Nistelrode geboren als zoon van Franciscus de Laat en Christina Maria Schouten. Zijn geboortehuis stond aan Weijen A nr. 3d. Op zijn zeventiende vertrok Ad naar Boekel voor zijn opleiding tot verpleger. Daarna verdiende hij de kost als gezinstherapeut in Den Bosch. In 1973 verhuisde naar Den Dungen.
Ad kon geen noten lezen. Op zijn zevende – zo gaat het verhaal – kreeg hij een oude accordeon en leerde zichzelf daarop te spelen. Hetzelfde gebeurde met zijn eerste gitaar. De Laat groeide uit tot een zanger en muzikant met een eigen herkenbare stijl: ingetogen, melancholiek, poëtisch en soms vol humor. Samen met zijn twee jaar oudere broer Willem schreef hij bijna alle teksten voor zijn liedjes.
Vanaf november 1979 begon hij naast zijn dagelijks werk op te treden. Zijn eerste LP was in 1981 al goed voor een zilveren plaat. Zijn LP’s zijn later op CD uitgebracht: Binnendur (1988) en Tusse Zommer en Winter (1990). Na zijn dood kwam in 1997 Wor Weinig Heul Veul is uit, met live-opnamen van zijn optredens tijdens de Balkumse Brabantse avonden. In 2003 verscheen Ode aan Ad de Laat - zanger van het Zuiden, m.m.v. diverse regionale artiesten en Dries van Agt, Frank Houben en Mgr. Jan Bluyssen.
Ad wilde niet in het Nederlands zingen, maar nam zijn moedertaal wel serieus. Hij vermeed het gebruik van gemakkelijk in het gehoor liggende clichés in zijn rijmwoorden. Inhoudelijk liep aanvankelijk als een rode draad nostalgie naar het Brabant van vroeger door zijn liedjes.
Gaandeweg verdiepte zijn repertoire zich echter in liederen over de menselijke problemen en de zin van het leven, waardoor hij veel mensen raakte. Als eerbetoon aan zijn nagedachtenis is in 1996 de Ad de Laat-prijs ingesteld. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich op Brabants dialectgebied verdienstelijk heeft gemaakt.
Vier jaar na zijn dood verscheen het boek Zanger van het Zuiden. Nistelrode zal zijn beroemde zoon niet gauw vergeten. In oktober 2001 werd aan het Tramplein een levensgroot standbeeld van de zanger onthuld.