Altijd onderweg...
Lambertus Gerardus Driessen werd in 1870 geboren als zoon van een Boxmeerse schoenmaker. Zijn eerste verhuizing vindt plaats als hij nog maar twaalf jaar oud is. Hij vertrekt dan namelijk als enige van zijn gezin naar Maastricht.
Vervolgens verliezen we Lambertus een aantal jaren uit het oog. In 1889 duikt hij weer op in Boxmeer, maar vertrekt hij diezelfde dag nog naar het Gelderse Bemmel. Hij gaat daar als onderwijzer aan de slag.
Al snel maakt de ambitieuze Lambertus promotie, zo lezen we in het Boxmeers Weekblad in 1896. Hij wordt in dat jaar namelijk aangenomen als hoofd van de school in Middelaar.
Een jaar later trouwt hij met Josephina Paulina Wilhelmina Puts en het stel krijgt drie kinderen.
In 1907 verruilt hij het Limburgse land voor de gemeente Oeffelt, waar hij ook als hoofd van de school wordt aangesteld. Hier houdt hij het een stuk langer vol. Pas in 1921 verkast hij met zijn gezin naar Utrecht, waar hij uiteindelijk in 1952 overlijdt.
Bijzonder geliefd
Met zoveel verschillende woonplaatsen kan het soms lastig zijn om ergens voet aan de grond te krijgen. Dit gold echter niet voor Lambertus, integendeel. Volgens het Boxmeers Weekblad was hij een geliefde onderwijzer met hart voor de lokale en de internationale gemeenschap. Zo lezen we in 1896 dat de gemeente Boxmeer hem veel succes wenst met zijn nieuwe betrekking in Middelaar, maar dat hij zeker gemist gaat worden.
In de jaren na zijn vertrek ontwikkelt de jonge onderwijzer zich tot een ervaren hoofd van verschillende scholen. Daarnaast geeft hij lezingen en cursissen 
als pluimveeonderwijzer. Uit het krantenbericht hiernaast (Boxmeers Weekblad, 31-03-1917) blijkt dat Lambertus' lessen niet alleen leerzaam waren, maar dat hij ook niet vies was van een beetje humor!
Idealist
Lambertus Driessen stond niet alleen bekend om zijn leerzame lessen of om zijn grappen en grollen. Hij wierp zich namelijk ook op als leider van de plaatselijke idealistische Esperantistenbond. Deze club zette zich in voor het Esperanto, een neutrale wereldtaal. Ook Lambertus was hier een groot voorvechter van, zo blijkt uit onderstaande toespraak in 1911:
Het Esperanto bestaat vandaag de dag nog steeds, dus onze Lambertus heeft niet voor niets gestreden. Ook op het gebied van onderwijs heeft hij zijn sporen nagelaten, zoals we hierboven hebben gezien. Blijft natuurlijk wel de vraag waar onze ambitieuze onderwijzer het paspoort voor grensverkeer met Duitsland nu precies voor nodig had...
Raadseltje
Tot slot roepen we jullie hulp in bij onderstaande foto. In 1914 nam een zekere Van Aerssen afscheid van de Oeffeltse school. Het hoofd van deze school zal natuurlijk ook ongetwijfeld van de partij zijn geweest. Kun jij ons (aan de hand van zijn paspoort foto) vertellen wie van deze heren 'onze' Lambertus is?
Aanvulling Martin Derks 25 april 2023:
De middelste man op de groepsfoto is volgens mij geen onderwijzer, maar Nöl Gerrits (de molenaar) uit Oeffelt.
