Wat is er aan de hand? In februari 1945 is het zuiden van het land bevrijd van het naziregime. Het Rijksbureau voor Voorbereiding Voedselvoorziening in Oorlogstijd (VVO) stelt de voedselvoorziening in oorlogstijd veilig. Inkrimpen van de veestapel, aanleg van voedselvoorraden en verhogen van de akkerbouwproductie moeten hieraan bijdragen. Volgens tellingen van het Rijksbureau is de Udense opbrengst aan rogge per hectare te laag. De boeren worden daar door hun bureauhouders op aangesproken.
Godgeklaagd en hemeltergend
De jonge Udense boer die hier lucht van kreeg, vindt het godgeklaagd en hemeltergend dat er boeren zijn “die zóó grootelijks tekort schieten”. Het zijn boeren die niet aan de nood van anderen denken, al dan niet in bevrijd gebied. Het zijn grote egoïsten die de roggeprijzen willen opdrijven! Hoppa, daar zijn de poppen aan het dansen. Dit laten Udense boeren zich niet zomaar zeggen. Er zijn immers hardwerkende, welwillende boeren, die door de natuurlijke omstandigheden minder oogsten. De opmerking is een klap in hun gezicht. In verbitterde anonieme reacties verwijt men instanties alleen geld op te strijken, terwijl de boer er krom voor moet liggen.
De discussie eindigt met een brief van de Udense bureauhouder van VVO. Die is zich een hoedje geschrokken van alle commotie. Hij heeft gehandeld naar opdracht door boeren aan te spreken die niet aan het gestelde quotum voldoen. Hij heeft dat zorgvuldig gedaan door rekening te houden met hun persoonlijke situatie. En deze boeren liepen er geen van allen mee te koop. Dat de zaak in de krant naar buiten werd gebracht, heeft onnodig olie op het vuur gegooid en onterechte reacties opgeroepen waarbij de boerenstand en VVO onnodige verwijten kregen. De VVO bemoeit zich al met genoeg zaken. Tijd dat men zich tot andere instanties richt die problemen van de boer kunnen oplossen. Een sterke boerenbond zal helpen.
Storm in een glas water?
Storm in een glas water? Misschien. Het verschijnen van anoniem geschreven opiniestukken heeft immers ook een voordeel. Het houdt de boeren wakker. De bureauhouder is graag bereid om voor de goede gang van zaken de mensen mondeling te woord te staan. De krant leent zich nu eenmaal niet voor alles.
Dit verhaal verscheen eerder in Brabants Dagblad
