Zijn tweede echtgenoot was Elisabeth Hester van Adrichem, weduwe van mr. Jan Gijsbert Thierry de Bije. Ook haar trouwde hij voor de schepenen van 's-Hertogenbosch, op 25 februari 1799.
Uit dit tweede huwelijk werd een zoon, Nicolaas Pieter Jacob, en een dochter, Anna Maria, geboren. Ze werden gedoopt in de Grote kerk op respectievelijk 14 mei 1800 en 30 september 1801. Kien was in de jaren tot zijn overlijden in 1803 o.a. schepen van ’s-Hertogenbosch, ontvanger der verpondingen over het kwartier van Peelland en kolonel van de schutterijen.
Hij kreeg op 14 augustus 1797 van de Representanten van Bataafs Braband octrooi tot het oprichten van een branderij. Jacobus Kien komt voor in het Wapenboek II van de Zeereerwaarde Heeren Broeders der Illustre Lieve Vrouwe Broederschap, sedert 1318 gevestigd te ’s Hertogenbosch: "J. Kien Broeder 1772, Lid der Hooge Vier schaar van de Stad en Meyery van ’s-Hertogenbosch, Droost van Sint-Oedenrode." Zijn weduwe overleed te Zeist op 9 juni 1847.
Arbeidslust voor 1800. Gedeelte van het informatiebord aan de ingang van de dreef.
Jacob was in Sint-Oedenrode eigenaar van belangrijke goederen zoals Stoetbolle, Vogelenzang en zijn opnieuw aangelegde erf Arbeidslust, gelegen ter plaatse Rijsinge te Olland en Houtum. Dat moet zijn geweest zo rond de jaren 1793, want dan lezen we een verklaring dat Willem Raaijmakers die op de nieuwe erve woonde, ‘s morgens voor zonsopgang water wilde gaan halen uit de sloot langs de nieuwe wal. Daar aangekomen zag hij dat de jonge aanplant van mastheesters, wel duizenden, langs de hele wal was uitgetrokken en geruïneerd.
Net voor zijn overlijden kocht Jacob in 1803 in het centrum van Sint-Oedenrode de zogenoemde Luijckse Pas, gelegen aan een zijde de verkrijger, de ander zijde G. de Jong, de een einde de rivier de Dommel, de ander einde de kleine Dommel.
Zijn weduwe blijft in 's-Hertogenbosch wonen, zoals blijkt uit een akte die is gepasseerd in 1804 voor de Schepenbank van Nuland: er is dan sprake van een schuld door J.J. Puttekoffer aan Vrouwe Elisabeth van Adrichem, weduwe van de Heer Jacob Kien, mede in Den Bosch wonend.
Na het overlijden van Jacobus Kien bleven zijn kinderen nog lang in het bezit van Arbeidslust, totdat zij het rond 1870 verkochten aan Josephus van Rijckevorsel, brouwer te Vught. Die verkocht het goed weer aan Petrus Josephus Cirilles (Cyrillus) van der Hagen koopman in Sint-Oedenrode en Willebrordus Henricus Antonius van Oppenraaij, arts in Schijndel.
Vervolgens werd landbouwer Arnoldus Martinus van den Berg de eigenaar die het wegens executie verkoopt aan Jonkheer Hubert Louis Joseph Marie van Rijckevorsel van Kessel, burgemeester van Sint-Oedenrode en aldaar woonachtig.
De Dreef
Die verklaarde Arbeidslust gekocht te hebben voor en ten behoeve van de Gemeente Sint Oedenrode. In 1934 kan de heer W. Steenbakkers te Zijtaart (als zijnde de hoogste inschrijver) de hoeve huren van de gemeente voor de tijd van zes jaar: het woonhuis de’Kienehoef’ met bijbehorende gronden ter grootte van 23.37.97 hectare tegen een jaarlijkse huurprijs van fl. 952.58. De laatste eigenaar is Lambertus Mathijs van Bree, landbouwer komende van Asten, die het weer gekocht heeft van de gemeente.
De naam Kienehoef en de straatnaam Kinderbos (Bos van Kien) zijn allebei afgeleid van de familienaam Kien
Bronnen:
A.F.A.M. (Ton) Wetzer, Bossche Encyclopedie, (© 2003-2018 versie 11.0)
BHIC, Schepenbank Sint Oedenrode, 1548 - 1811, toeg.nr. 7636
BHIC, Notarissen in Sint-Oedenrode, 1642-1935, toeg.nr. 7637
BHIC, Gemeentebestuur Sint-Oedenrode, 1934 - 1969, Notulen, toeg.nr. 7635
BHIC, Schepenbank Nuland, 1672-1811, toeg. nr. 7342
Stamboom Kien
