Volgens de overlevering bestaat er een geschrift waarin Willem nadrukkelijk stelt dat hij na zijn dood wil worden bijgezet bij zijn eerste vrouw, in de grafkelder in Breda. Maar op het moment dat Balthasar Gerards op 10 juli 1584 Willem vermoordt, is Breda door de Spanjaarden bezet. Het is daardoor onmogelijk om Willem op die plek te begraven. Daarom moet worden uitgeweken naar Delft.
Ook als verschillende nazaten van Willem van Oranje overlijden, zijn de Spanjaarden (opnieuw) de baas en zo komt het dat de grafkelder in Delft de nieuwe rustplaats wordt voor leden van het Koninklijk Huis.
List met turfschip
Want hoe zat dat ook alweer met Breda en de Spanjaarden? In 1581 wordt Breda ingenomen door de Spaanse troepen, waarna de stad negen jaar in handen van de Spanjaarden blijft. Prins Maurits van Oranje, aanvoerder van de opstandelingen tegen de Spaanse koning, weet in 1590 een turfschip vol soldaten de stad binnen te krijgen die ’s nachts het kasteel innemen. Breda wordt terug veroverd. 35 Jaar later komen de Spanjaarden weer terug en omsingelen de stad. Na bijna een jaar moet de stad – geteisterd door honger en ziekte – zich gewonnen geven. Tot 1637 blijft Breda in Spaanse handen. De verovering van Breda wordt in de context van de Tachtigjarige Oorlog gezien als de laatste overwinning van de Spaanse troepen.
De Spaanse schilder Diego Velázquez (1599-1660) maakte in 1634 een schilderij van de overgave van Breda. Een propagandamiddel, want de Spanjaarden worden heel hoffelijk afgebeeld, met een hand op de schouder van de Nederlandse gouverneur, als teken van vrede. Het wordt de Spaanse troepen verboden de stad te plunderen. De huursoldaten op het schilderij lijken onderling hun verwondering daarover uit te spreken. Het schilderij hangt in het Prado maar een kopie op ware grootte is te zien in het Stedelijk Museum Breda.
Weet je dat NOS-verslaggever Joep Schreuder tijdens zijn eerste baantje het graf van Anna schoonmaakte?
Lees hier het verhaal van Joep Schreuder