In een vorig verhaaltje vertelde ik over glasaaltjes en salamanders vangen in de Molenbeek bij Nieuw Borgvliet. Ik was toen 8 jaar (rond 1952). Met het stijgen der jaren werd het vangen van beestjes uitdagender.
Dat begon met stekelbaarsjes vangen in de sloten van de Augusta polder en het illegaal vissen op paling met een zelfgemaakte hengel. Onbetwist kampioen was Jan Hultermans, de zoon van metselaar Janus Hultermans. Ik heb hem hoog in een boom een nest met jonge buizerds zien leeghalen. Nog zo’n huzarenstukje van Jan was een duik in een poldersloot om een bisamrat te vangen. Wat hij met de jonge buizerds gedaan heeft, weet ik niet meer. Maar de bisamrat heeft hij naar het politiebureau gebracht. En omdat het beest zwanger was, kreeg hij er 5 gulden voor.
Zelf vond ik het vangen van kikkers al heel wat. En het vangen van mussen met een zandzeef was voor mij het toppunt van geduld en behendigheid.
Met die kikkers en mussen heb ik ook de wrede kant gezien bij kinderen. Ze staken een strootje in de kont van de kikker en probeerden hem dan op te blazen. Bij gevangen mussen heb ik gezien dat kinderen elkaar uitdaagden een levende mus de kop af te bijten. Er was er altijd wel een, die het ook daadwerkelijk deed. Ik heb dat nooit gedaan. Misschien had ik als twaalfjarige al een hoog moreel besef. Maar het kan ook dat ik er te klunzig voor was. Oordeelt u zelf.
Tijdens een struintocht in de buurt van de Woensdrechtse heide zag ik in een heel smal beekje een paling zwemmen. Een buitenkansje. Die paling moest mee naar huis. Echter: we waren een paar kilometer van huis. En dan begint zo’n kronkelende gladde paling toch op je gemoed te werken. Dus ik dacht: als ik die paling op het schrikdraad hou, dan stopt hij wel met kronkelen. Het resultaat was teleurstellend. Ik kreeg een opdonder en de paling kronkelde vrolijk verder.
Goed dat je dit even memoreert, Willem. De moraal over de behandeling van dieren was toen bij ons niet altijd even hoog. Ik herken de kikkers uit de polder en het strootje, bizar toch.
We zagen thuis natuurlijk ook dat de huisdieren zoals kippen en konijnen een andere rol hadden dan die van knuffel. Die was voor de poes bestemd.
Willem Kruf
zei op 2 maart 2022 om 11:28
Het is Jan de Crom die memoreert en niet mijn persoontje. Wat ik mij herinner is dat ik niet viste in de Molenbeek, maar er wel vis at. Tegen de Molenbeek hoek Antwerpsestraatweg lag een aantal volkstuintjes. Tegen de weg lag de tuin van Dook Verraes met duivenhok. Dook droogde hier in een net, dit om de vliegen weg te houden, schar. Ging je bij Dook langs werd je getrakteerd op reepjes gedroogde zoute schar. en een flesje bier. Dikkopjes vingen we in de Molenbeek als die het bruggetje onder de Langeweg in de Augustapolder door ging richting Borgvlietse Kreek. Bij onweer was dit voor anderen een mooie plek om op paling te vissen.
Zelf vond ik het vangen van kikkers al heel wat. En het vangen van mussen met een zandzeef was voor mij het toppunt van geduld en behendigheid.
