“Als ik me moe voel, trek ik eruit en ga ik een uurtje paardrijden.” Een vaste gewoonte waaraan bisschop Bekkers lang heeft kunnen vasthouden. Paardrijden is niet alleen één van zijn grootste hobby’s, het symboliseert ook voor zijn hang naar het platteland, naar het dichtbij de natuur zijn.
Een bisschop te paard is tot halverwege de vorige eeuw in Nederland eigenlijk ondenkbaar. Alleen rond Sinterklaastijd kun je dergelijke taferelen op straat zien maar wie eenmaal gewijd is tot bisschop kiest voor andere, meer “gepaste” vormen van vervoer.
Edel dier
Maar bisschop Bekkers laat zich juíst graag portretteren op de rug van het edele dier. Het vertegenwoordigt de Brabantse waarden waar hij duidelijk voor staat. In onze fotocollectie zijn dan ook genoeg foto's van de bisschop met zijn favoriete dier te vinden; vanuit bijna iedere denkbare hoek zijn ze vastgelegd.
Los daarvan is hij liefhebber pur sang. Zijn lievelingsstamboekmerrie Pia Bella staat bij zijn ouderlijk huis in Sint Oedenrode gestald. Als z’n agenda het maar even toelaat, gaat hij naar huis en maakt een rit, alleen of samen met één van zijn broers. Als hij een andere paardenliefhebber ontmoet en hem daarop uitnodigt mee te gaan rijden, zegt de man: “Maar ik ben niet katholiek”, waarop Bekkers zegt: “Maar mijn paarden ook niet.”
Door de uitgesproken en moderne mening van Bekkers botst hij geregeld met andere bisschoppen. Zijn relatie met bisschop Alfrink (1900-1987) is aanvankelijk hartelijk. Als KRO’s Brandpunt eerst bij Alfrink aanklopt om de tv-rubriek te verzorgen, wijst deze dat af en raadt hij aan eens bij zijn collega Bekkers te informeren. Dat het tv-optreden zo zou aanslaan en een dergelijk succes zou worden, heeft niemand voorzien.
Maar het zijn de uitlatingen van Bekkers die tot echte frictie leiden: Alfrink vindt de mening van Bekkers over geboorteregeling in strijd met de kerkelijke leer. Als hij daarna een foto van Bekkers te paard onder ogen krijgt, zegt hij smalend: “Dat paard ziet er heel intelligent uit.”
Wat zou deze bisschop goed hebben kunnen opschieten met de paus van nu.... Jammer dat er steeds van die halsstarrige leiders zijn die geen oog willen hebben voor de veranderingen die er in de wereld gaande zijn. De goede dingen bewaren is één ding, de hakken in het zand zetten is twee. Bekkers bezag alles vanaf zijn wijde blikveld op de rug van zijn paard, durfde moeilijke hindernissen te nemen, en dwong respect af bij vriend én vijand. Al zullen de laatsten dat vaak hebben gedaan als een boer die kiespijn heeft. Maar ééns zal de aanhouder met het grootste hart voor de medemens het winnen van alle stijfkoppen en machtswellustelingen. (dat laatste is, en vooral was, menig geestelijke niet vreemd, helaas)
