Boxmeerse slager laat zich opjutten in Erp

Lotterjouk, in 1891 in Oeffelt geboren, was als jongen al in aanraking gekomen met justitie. Een mishandeling bracht hem voor een periode van zes maanden in een tuchthuis voor jonge crimineeltjes. En hij was amper 19 toen hij de echte gevangenis voor het eerst van binnen te zien kreeg. Ook alweer wegens mishandeling. Hij zat acht maanden in de cel.

Als ons boefje voor de derde keer in de beklaagdenbank staat, is het menens. Het is 1916. Hij is 25 jaar, woont in Boxmeer, samen met zijn zwangere vrouw en twee kinderen, in een huis aan de Pastorsbiest. Lotterjouk verdient de kost als slager in de exportslagerij bij het spoor.

Op 1 januari besluit hij het nieuwe jaar eens goed te gaan inwijden. Dat doet hij niet in zijn woonplaats, maar 30 km verderop, in Erp. Wat hij daar te zoeken heeft? We weten het niet. Waarschijnlijk kende hij daar Jan van den Elzen. Dat is een koopman uit Erp die er zelf ook een herberg op nahoudt. Een gerespecteerd lid van de gemeenschap, tevens lid van de gemeenteraad. Maar Van den Elzen heeft een slechte eigenschap: hij heeft een kwaaie dronk. Als hij te veel alcohol heeft gedronken, wordt hij lastig. Hij gaat treiteren.

Dat merkt onze Boxmeerse slager ook, op die eerste dag van 1916. Tegen zijn rechters verklaart hij later dat Van den Elzen het vooral op zijn hoed had gemunt. Die pakte hij steeds af. Dat had in één van de bezochte kroegen al tot een fikse woordenwisseling geleid. Rond half tien wordt de laatste herberg aangedaan, die van Van den Elzen zelf. Een uur later pakt Lotterjouk zijn fiets, die hij bij Van den Elzen in een kamertje had mogen stallen, en vertrekt. Dan volgt Van den Elzen zijn kroegmaatje naar buiten en pakt hem vast. Lotterjouk heeft het helemaal gehad met de dronken herbergier en hij knipt zijn zakmes open. Acht keer steekt hij toe. Een paar keer als de man al op de grond ligt. Een steek in een oogkas raakt een slagader en dat wordt de man fataal. Van den Elzen bloedt vrij snel dood. Even later pakt veldwachter Willem Koop hem op. Die ziet hoe Lotterjouk iets weggooit, het blijkt een bebloed mes te zijn.

De Boxmerenaar bekent. ‘Het was zelfverdediging’, probeert zijn advocaat nog. Maar de rechters vinden dat ‘niet in de verste verte’ aannemelijk. Ze nemen wel in overweging dat de slager al een strafblad had en straffen zwaarder dan de officier van justitie had geëist. Die vond twee jaar cel voldoende, maar Lotterjouk krijgt drie jaar en vier maanden. Zijn gedrag in de strafgevangenis van Breda is goed en op 2 mei 1919 komt hij vrij. In Boxmeer kan hij dan eindelijk zijn derde kind zien. Die is tijdens zijn gevangenisstraf geboren.

Dit verhaal is geschreven door journalist/schrijver Geurt Franzen (www.geurtfranzen.com) en verscheen eerder in dagblad De Gelderlander (www.dg.nl/maasland).