Ik had verkering in Reek met de oudste dochter van de benzinepomp. Hoewel ik daar elke dag met de vrachtwagen kwam, ging ik 's zondags met mijn personenauto naar "de meid", zoals je dat vroeger noemde. Op een zondag, ik denk 63 jaar geleden, kwam ik daar net aanrijden toen er een meisje van Morlog opgewonden op de fiets aankwam. Brand! Brand! riep ze.
Ze wist dat Jan Arts telefoon had en wilde de brandweer bellen. Ik vroeg haar waar de brand was en samen met mijn meisje reed ik er met de auto snel naartoe, want zoiets was natuurlijk iets bijzonders.
Toen ik aankwam, was iedereen in paniek. Ik zag een pluimpje rook onder de dakpannen uit komen. "Hebben jullie een ladder en een emmer water?", riep ik. Dat was er en dus snel de ladder tegen de goot en met een emmer water omhoog. Voorzichtig tilde ik een dakpan op en plonste het water erin. Meer geluk als wijsheid, maar het vuurtje was uit.
Even later kwam de brandweer in allerijl aanrijden.De brandweerman sprong uit de wagen en riep: Waar is de brand? "Die heb ik net geblust", was mijn antwoord. Om de reactie van de brandweer moest ik wel lachen. "Da's maar goed ook want ik zie dat er geen slangen op de wagen liggen."
Ze wist dat Jan Arts telefoon had en wilde de brandweer bellen. Ik vroeg haar waar de brand was en samen met mijn meisje reed ik er met de auto snel naartoe, want zoiets was natuurlijk iets bijzonders.
