Jan Aerts van Loeven woont in Bergeijk. Hij heeft zich blijkbaar altijd keurig gedragen en kent nog geen strafblad. Op 29 januari 1577 is hij uitgenodigd op een bruiloft ten huize van Henrick Coops de Jonge te Bergeijk. Bruidegom en bruid resp. Adriaen de Wevere en de dochter van Henrick Aert Coops hebben hun naaste vrienden gevraagd en het gaat er vrolijk aan toe en ze maken ‘goede chiere’.
Wat later op de avond komt een zekere Sebastiaen Gielen Nyssen, al enige tijd weduwnaar. Hij is behoorlijk aangeschoten en ‘heeft aldaer groot rumoer gemaect onder de vrienden’. Er worden nogal wat onwaarheden geuit en onbetamelijke woorden gesproken. De dronkaard grijpt naar stoelen en gooit die her en der naar toe, tot zelfs op de etenswaren en de tinnen schotels. De herberg waar de bruiloft wordt gevierd wil graag het predikaat ‘eelycke herberg’ voeren en men is allesbehalve gelukkig met de actie van Sebastiaan. Die richt zich nogal sterk op de aanwezige vrouwen, maar de meesten van hen kiezen waar voor hun geld en vertrekken vroegtijdig.
Eén van de besten ende eerlycxsten van Bercheijck
Plotseling wordt door Sebastiaan een hoogzwangere vrouw aangevallen, namelijk de zuster van de herbergier en valt met haar ter aarde. Het is volgens de akte ‘een van de besten ende eerlycxsten van Bercheijck’. Een van de knechten die buitenshuis vertoeft ziet dit gebeuren. Hij en Jan Aerts van Loeven schieten naar binnen en willen de bedreigde vrouw assistentie verlenen. Ze roepen tegen Sebastiaan: “Ghy smijt dye spijse omverre ende bederft dye tinne schotelen, loopt opde cameren om de vrouwen te soecken ende dye vrouwen dye groot gaen van kinde wilt ghy schenden ende uwen wille daer aff hebben’."
En ze vervolgen dan: “Wy en willen zulcx hier nyet gedaen hebben; gaet ghy stryck naer u(w) herberghe, want my moeten ons vrienden hier tracteren”. Sebastiaan grijpt naar een drievoet en slaat Jan Aerts tegen de grond, maar die springt overeind en weet de vechtjas een steekwond toe te brengen in de borst, die fataal is. Deze doodslag laat Jan niet koud en hij vreest dan ook voor het lot van zijn vrouw en zijn kleine kinderen ‘in groten getale’.
Door toedoen van de schepenen van bergeijk wordt hem een remissiebrief gestuurd.
Deze bijdrage van Henk Beijers maakt onderdeel uit van een serie korte verhalen over 16de – en 17de – eeuwse Brabanders, ontleend aan de Remissieboeken uit de Rekenkamer Delen van het Algemeen Rijksarchief Brussel RANB - toegangsnummer 1107 inventarisnummers (649.1.12 – februari 1577).
Illustratie via Rijksstudio
Lees meer verhalen van Henk Beijers
