Cornelius L. Buskens werd op 12 mei 1883 in Gemert geboren als burgemeesterszoon. Hij werkte na zijn middelbare schooltijd op verschillende gemeentesecretarieën om het ambtenarenvak goed onder de knie te krijgen. Tenslotte werd hij in Boekel eerst gemeentesecretaris en later burgemeester (1916-1929).
Toen burgemeester Buskens in 1919 te kennen gaf te willen gaan trouwen (met Fientje van Dijk, een dochter van de Udense dorpsdokter), vroeg hij de gemeenteraad een ambtswoning voor hem te bouwen. De raad wees dat verzoek af. De Boekelse raadsleden vonden dat hij best zelf een huis kon bouwen, aangezien hij twee inkomens had, als burgemeester namelijk en als secretaris. Maar Buskens weigerde dat en stelde voor om dan maar het leegstaande huis van de veldwachter in de Kerkstraat te verbouwen tot ambtswoning.
Daar ging de raad aarzelend mee akkoord. Maar al na een half jaar deelde Buskens de raad mee dat het huis absoluut niet voldeed als ambtswoning en bovendien te vochtig was. Zijn vrouw was daardoor ziek geworden en op advies van zijn huisarts (zijn schoonvader?) naar Uden vertrokken.
Ofschoon Buskens nog steeds burgemeester van Boekel was, ging hij rond 1920 in het huis van zijn [overleden, zie reactie van Bob Pfaff hieronder] schoonouders in Uden wonen, in het statige witte herenhuis tegenover de Kruisherenkapel. Het was als het ware een opstapje naar zijn volgende functie. Op 16 januari 1929 werd Buskens namelijk geïnstalleerd als burgemeester van Uden.
Blijkbaar had hij zijn Boekelse periode toch niet helemaal bevredigend afgesloten. Dat bleek bij de officiële opening van het nieuwe gemeentehuis in Boekel in 1931 onder burgemeester Schafrat. Ook burgemeester Buskens uit Uden was daarvoor uitgenodigd. Per telegram liet hij weten niet bij de opening aanwezig te zullen zijn en dat hij niets meer met Boekel te maken wilde hebben.
Oud maakt mild. Jaren later, in 1959, had de redactie van Uit onze Knollentuin toch nog een gesprek met Buskens over vroeger tijden. De toen 76-jarige herinnerde zich hoe hij als jonge gemeentesecretaris in 1907 begon in Boekel, waar alles en iedereen ingedut leek, tot en met de gemeenteraad toe.
Ook toen hij burgemeester geworden was, bleef hij vechten tegen conservatisme en eigenbelang. De totstandkoming van de ontsluitingsweg naar Padua (een proces van 25 jaar) was daarvan een goed voorbeeld. Een betere waterhuishouding voor de landbouw en de eerste aanzetten tot de ontwikkeling van Venhorst mogen als enkele van de verdiensten van Buskens beschouwd worden.
in de tekst staat dat burgemeester Buskens rond 1920 bij zijn schoonouders ging inwonen. Dit klopt niet helemaal. Dokter Johannes Hendricus van Dijk was reeds in 1908 overleden en zijn vrouw Eleonora Maria Bernadina Reijnders was al jaren eerder overleden. Hij ging in het huis van zijn schoonouders wonen zou een betere tekst zijn.
Rien Wols
bhiczei op 20 juli 2017 om 13:45
Dank Bob, voor die correctie. Ik heb de tekst aangepast.
Toen burgemeester Buskens in 1919 te kennen gaf te willen gaan trouwen (met Fientje van Dijk, een dochter van de Udense dorpsdokter), vroeg hij de gemeenteraad een ambtswoning voor hem te bouwen. De raad wees dat verzoek af. De Boekelse raadsleden vonden dat hij best zelf een huis kon bouwen, aangezien hij twee inkomens had, als burgemeester namelijk en als secretaris. Maar Buskens weigerde dat en stelde voor om dan maar het leegstaande huis van de veldwachter in de Kerkstraat te verbouwen tot ambtswoning.
Blijkbaar had hij zijn Boekelse periode toch niet helemaal bevredigend afgesloten. Dat bleek bij de officiële opening van het 
