In dit eeuwenoude pand aan de Liempdse Dorpsstraat is een café met de fraaie naam ‘De Durpsherberg’ te vinden. Begin jaren ’80 verraadt alleen het uithangbord van ‘De Kroon’s bieren’ dat je hier ook toen al voor een biertje terecht kon. Heb jij herinneringen aan dit gebouw of de kroeg of ken je persoonlijke verhalen? We horen graag van je!
Café De Durpsherberg (foto: Wies van Leeuwen/ Provincie Noord-Brabant, collectie BHIC: PNB001039220)
Helaas ontnemen de glasgordijnen ons het zicht. We weten dan ook niet of hierbinnen in al die jaren veel veranderd is, of dat alles juist nog precies zo is als vroeger. Ongetwijfeld zijn er mensen die deze dorpsherberg kennen als hun broekzak. Breng jij leven in deze statische foto?
Kijk naar Toen
Kwam of kom jij hier geregeld over de vloer? Groeide je hier misschien wel op of stond (of sta) je er achter de bar? Alle verhalen zijn welkom! Je kunt reageren in het vak 'Reageer op dit verhaal' hieronder.
Deze foto-oproep verscheen in de rubriek 'Kijk naar Toen' in De Meierij, waarin we op zoek zijn naar de persoonlijke verhalen achter een foto.
Vaak genoeg gekomen ,ze noemde het toen Jantje den bes.
Was een gezellig kroegje .
Marilou Nillesen
bhiczei op 19 augustus 2020 om 19:19
Wat leuk om te horen, Gemma. In welke periode was dat (ongeveer)? En kwamen er vooral mensen uit Liempde of ook wel buiten het dorp?
Wilbert Steenbakkers
zei op 7 november 2020 om 22:17
Volgens het kadaster is het gebouw in 1879 gereed gekomen, dus helaas niet eeuwenoud. Daarvoor was het weiland. Tevens vanaf 1970 vermeld als Café. Daarvoor woonhuis (maar mogelijk ook al café-activiteiten).
Marilou Nillesen
bhiczei op 9 november 2020 om 09:23
Bert van der Wiel
zei op 30 november 2020 om 12:47
Ik woonde rechts naast het café, ben van 1951 en weet niet beter dan dat het in mijn zeer jonge jaren al café was. Ervoor stonden toen enkele mooie lindebomen. In de jonge tijd van mijn vader dreef de fam. v.d. Wijdeven hier al café. Volgens verhalen zou het even clubhuis geweest zijn van handboogschutterij Soranus dat ruzie had met de caféhouder van Het Wapen van Liempde en tijdelijke doelen opgericht had achter het Patronaatsgebouw a.d. Keefheuvel. Het café werd later inderdaad gedreven door Jan v.d. Besselaar, hoewel dat op het conto kwam van zijn vrouw omdat hij door de week in Duitsland werkte als metselaar. Ook hun dochter Riky met haar man Spierings heeft daarna in het café gezeten. Of zoon Tiny dat ook nog gedaan heeft weet ik niet zeker meer.
Marilou Nillesen
bhiczei op 1 december 2020 om 16:50
Hallo Bert, bedankt voor je berichtje. Fijn dat we nu deze achtergrondinformatie hebben! Was het ooit wel eens vervelend om naast het café te wonen, of ging het er over het algemeen gemoedelijk aan toe?
Bert van der Wiel
zei op 1 december 2020 om 17:31
Hallo Marilou,
Voor zover ik mij kan herinneren hebben wij hoegenaamd geen overlast van het café gehad. Zoals je op de foto kunt zien was er vroeger tussen het cafégedeelte en ons huis een soort van stal/schuur gedeelte. Dat dempte natuurlijk het geluid. Met de kermis was er wel wat meer rumoer, vooral aan de achterzijde waar nogal eens geplast werd. Mijn slaapkamer grensde aan die achterkant, maar als ik naar bed ging sliep ik zodra ik lag.
Marilou Nillesen
bhiczei op 2 december 2020 om 10:04
Dank voor je berichtje, Bert. Al met al klinkt het als een levendige maar fijne plek om op te groeien, klopt dat?
Bert van der Wiel
zei op 14 december 2020 om 13:41
Hallo Marilou,
Hoe zal ik het zeggen? Met acht broers en zussen en een winkel die mijn ouders dreven was het wel levendig ja. En een behoorlijk veilige omgeving om op te groeien/spelen. (hoewel een van mijn zussen toch door een van de zéér weinige auto's in Liempde werd aangereden) Maar dat opgroeien en spelen gebeurde toch vooral achter en direct rondom het ouderlijke huis. Héél anders dan nu. Maar van het café hebben wij weinig mee gekregen, in mijn herinnering was het een heel rustig dorpscafé. Natuurlijk zal er 's-avonds wel eens dronkemansrumoer geweest zijn, maar als je als kind slaapt krijg je daar niets van mee.
Marilou Nillesen
bhiczei op 14 december 2020 om 14:58
Ah ja, ik kan me er iets bij voorstellen, Bert, bedankt voor je uitleg. Maar allereerst: is het goed afgelopen met je zus? Ik hoop het wel!
Het klinkt eigenlijk wel heel gemoedelijk, zo'n jeugd. Tenzij je even behoefte had om alleen te zijn want dat lijkt me bepaald geen sinecure in een groot gezin.
