Natuurlijk is er die kleine minderheid die een paar dagen per jaar van pure ellende het land uitvlucht, maar er is waarschijnlijk geen enkel ander feest dat Brabanders zó verbroedert als carnaval. Voor de meeste liefhebbers zal het feest zich beperken tot zo’n 4 dagen per jaar. Of 5 als je 11/11 meetelt…
Voor een kleinere groep die-hards houdt het méér in: de handige klussers zijn al in de zomer bezig met het bedenken en bouwen van praalwagens. De buutreedners oefenen op hun “tonproat”, de liedjesschrijvers pennen hun volgende carnavalshit, de dansmariekes houden de spieren soepel en de herremenie oefent zich de wangen bol. Veel van die echte liefhebbers hebben zich georganiseerd in carnavalsverenigingen. Alleen in Brabant zijn er zeker al 180, maar als “buitenstaander” merk je buiten carnaval om eigenlijk helemaal niet dat ze actief zijn.
En dan is het de winter van 2013 en ontdekken we in Roosendaal bij toeval het wonderlijke standbeeld dat “De Tullepetaon” heet, opgericht door… de plaatselijke carnavalsvereniging. Op dat moment denken we nog dat dit initiatief uniek is en we maken snel een foto. Daarna gaat het echter rap en in de maanden erna ontdekken we, zonder er echt naar op zoek te zijn, steeds meer van die monumentjes. Inmiddels zijn we de magische 11 gepasseerd, in plaatsen van Bergen-op-Zoom tot Budel, en dan tellen we die pomp in Mariaheide niet eens mee... Hebben we ze nu allemaal? Vast niet!
Weet u er nog meer? Stuur ons dan eens een fotootje en vertel ons het verhaal dat erbij hoort: Wanneer is het monument geplaatst? Wat beeldt het uit? Ter gelegenheid waarvan is het geplaatst? Bent u er misschien zelf bij betrokken geweest? Wij horen graag van u!
