'Dan maak ik gewoon een nieuwe…' het bijzondere verhaal achter de Kapel in Wanroij

De maker van het houten kruisbeeld in deze kapel is Juul van de Kolk een oud -inwoner van Wanroij. Hij werd geboren in 1929 en overleed in 2018. Dat hij beelden vervaardigde die te maken hebben met religie en de Peel is niet zo vreemd, want als 14-jarige jongen wilde hij al missionaris worden. Hoewel hij daar vlak voor zijn priesterwijding toch maar vanaf zag…

Hij werkte daarna als tekenaar bij enkele architecten, als constructeur en als  directeur van het Vormingscentrum voor jongeren in Oss. En hij bleef altijd actief als beeldhouwer. Werd aan Juul gevraagd om uitleg over zijn beelden was zijn antwoord: "Het maken gebeurt altijd zonder bedoeling. Je vindt een stuk hout met noesten en barsten, half vergaan of vermolmd. En daar ga ik mee aan de slag. Al hakkend ontstaat er iets wat betekenis krijgt: een vondst, die me aanspreekt."

Het nieuwe beeld uit dit verhaal is geplaatst in de opvallende 5 meter hoge wegkapel aan de Peelkant net buiten Wanroij. Een geliefd plekje waar wandelaars,  fietsers en andere passanten even kunnen pauzeren, bijvoorbeeld om het indrukwekkende kruisbeeld te bekijken. Aanvankelijk zou er bij de  oplevering van de kapel in 2009 een ander kruisbeeld in geplaatst worden. Dat beeld maakte Juul al vele jaren eerder in opdracht van de Pastoor van Helden in Limburg. Na voltooiing werd het door deze pastoor echter niet geaccepteerd. Hij meende er een vrouwelijk figuur in te herkennen en vond het bovendien niet Rooms genoeg!

Sjaak Brouwers, een vriend van Juul uit Wanroij, bood aan om het dan maar te plaatsen in zijn overkapping,  prominent gelegen aan Peelkant. Daar heeft het 30 jaar gestaan, totdat er na het overlijden van Sjaak een andere eigenaar kwam. Een werkgroep uit Wanroij ging daarna aan de slag om dat beeld een nieuw onderdak te geven. Maar het kerkbestuur en het bestuur van het bejaardencentrum bleken geen belangstelling te hebben.

Een andere optie was het ontwerpen van een wegkapel  vlakbij de voormalige locatie. De procedure om dit plan uit te voeren werd gestart. Er werd daartoe contact gelegd met gemeentebestuur, buurtbewoners, dorpsraad, sponsoren, enz. Er volgen twee infoavonden en de plannen leken positief ontvangen te zijn dus vervolgens is er een bouwvergunning aangevraagd. Tot teleurstelling van de werkgroep werd er toen toch nog door enkele buurtbewoners bezwaar gemaakt. Uiteindelijk moest de rechter eraan te pas komen en die besliste  tenslotte dat er zonder enig bezwaar een kapel kon worden gebouwd.

Eind goed, al goed?

Nog niet helemaal: In de nacht voordat het beeld in de nieuwe kapel feestelijk zou worden onthuld, werd het door onbekenden met dieselolie overgoten en aangestoken. Al wat er overbleef was een verkoold kruisbeeld dat nog lang lag na te smeulen. De reactie van Juul was laconiek. Hij zei: "Dan maak ik gewoon een nieuw beeld." Hij hield zijn woord en nog in hetzelfde jaar was dat nieuwe beeld af.

Tot groot genoegen van de werkgroep kon er daardoor alsnog een kruisbeeld in de kapel worden geplaatst, waar het nu nog altijd te bewonderen is.