Door onderzoek te doen in oude archieven, het manuscript van Adriaan Brock en de cijnsregisters van de Heren van Helmond is de geschiedenis van de hoeve een beetje ontrafeld. Alle drie de boerderijen 47, 49 en 51 aan de Lieshoutseweg zijn van oorsprong een deel van de Bonefante- of Zandhoeve.
De Bonefante Hoef, vroeger genaamd ‘Ter Heze’, stond in de nabijheid van de Hazeputten aan een brede strook met heide en heuvels met hier en daar wat bomen en struiken, gelegen tot Nijnsel aan de Brug.
Notering uit het cijnsregisters van Helmond: Bonifacius de Buschoducis de veteri XVIII denarii ex hereditate quondam Godefridus de Bussel Idem de novi VI denarii de hereditate in Heze quondam dominus Henricus Bocs Idem colonus mortalis Henricus Rupa Ludolphus filius Ludolphus de Boemel.
Het Huis der Bonefanten, was een gesticht binnen 's-Hertogenbosch opgericht in 1403 door de Eerwaarde Heer Henrik de Buc, kanunnik van de hoofdkerk. Hij schonk zijn hoeve ‘Ter Heze’ aan de stichting der Bonefanten voor o.a. het onderhoud van tien arme studenten.
De hoeve kwam in 1629 na de verovering van Den Bosch door de Staatse troepen in handen van de overheid en werd in pacht uitgegeven door rentmeester Ewout Hendrik Storm van ‘s-Gravenzande, ontvanger der Beurzen Beneficiën. Daartoe gemachtigd bij resolutie der Staten Generaal verkocht hij op 25 juni 1748 de Hoeve aan Antony Habraken.
Jan Francis de Weijer maakte in 1753 een prachtige figuratieve kaart waarop de twee hoeven te zien zijn.
Antony was degenen die de hoef verdeelde in twee hoeven. De oude hoeve Lieshoutsedijk 47 kwam toe aan zijn zoon Arnoldus Habraken en werd door de jaren heen nog altijd de Zandhoef genoemd.
In de vorige eeuw is deze hoef op de lijst van rijksmonumenten geplaatst, maar helaas is de hoef circa 1987 bij werkzaamheden door de toenmalige eigenaar voor een groot gedeelte gesloopt, waarna hij van de lijst werd afgevoerd.
De nieuwe hoeve (Lieshoutseweg 51) kwam toe aan zijn dochter Maria en haar twee kinderen. Toen Maria in 1835 overleed was zij eerder weduwe van Jan Verhoeven en de laatste weduwe van Dirk Versantvoort. De hoeve werd na haar overlijden gekocht door Martinus van den Broek bierbrouwer.
De laatste, derde hoef kwam circa 1837 tussen de oude en de nieuwe hoef in te staan. Lang blijft dit goed in handen van de familie Der Kinderen totdat het circa 1905 in handen komt van de familie Aarts, die het op hun beurt weer in 1908 verkopen aan Theodorus van der Burgt.
Notering uit het cijnsregisters van Helmond: Bonifacius de Buschoducis de veteri XVIII denarii ex hereditate quondam Godefridus de Bussel Idem de novi VI denarii de hereditate in Heze quondam dominus Henricus Bocs Idem colonus mortalis Henricus Rupa Ludolphus filius Ludolphus de Boemel.
Jan Francis de Weijer maakte in 1753 een prachtige figuratieve kaart waarop de twee hoeven te zien zijn.
Antony was degenen die de hoef verdeelde in twee hoeven. De oude hoeve Lieshoutsedijk 47 kwam toe aan zijn zoon Arnoldus Habraken en werd door de jaren heen nog altijd de Zandhoef genoemd.
