De eerste drie Dochters waren in 1911 vanuit Frankrijk naar Waalwijk gekomen om daar op verzoek van de pastoor zieken te verplegen en kleuteronderwijs (en later lager onderwijs) te geven. Eigenlijk waren de Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart een missiecongregatie, in 1874 opgericht door Jules Chevalier (1824-1907) in het Franse Issoudun.
Hij deed dat samen met Marie Louise Hartzer (1837-1908). Eerder had Chevalier al de Congregatie van de Missionarissen van het H. Hart gesticht en de nieuwe zustercongregatie was daarvan dus een soort tegenhanger, een fenomeen dat we vaker tegenkomen bij missiecongregaties (Lazaristen en de Dochters der Liefde van Vincentius á Paolo; of het Gezelschap van het Goddelijk Woord en de Dienaressen van de H. Geest). De zusters deden missiewerk in de plaatsen waar de missionarissen werkzaam waren.
Marie Louise Hartzer, een weduwe van wie al twee zonen studeerden bij de paters MSC, trad in 1881 in en werd het jaar daarop de eerste Algemeen Overste van de congregatie. Het motto waaraan de congregatie zich houdt, is het woord van stichter Chevalier: “Moge het Heilig Hart van Jezus overal worden bemind”.
Het doel van de Filliae Domini Nostrae Sacro Corde, ook wel de Zusters van de Bredaseweg genoemd, is dan ook in beginsel spiritueel, te bereiken via allerlei liefdewerken, gericht op de missie. Ze zijn actief in het onderwijs, de verpleging, de bejaardenzorg en het maatschappelijk en pastoraal werk, vooral in afgelegen of achtergebleven gebieden. De Nederlandse zusters begonnen in 1920 met missiewerk op de Molukken en in 1928 op Java en Nieuw-Guinea.
In Noord-Brabant hadden ze kloosters in:
- Dongen, klooster Sint Agnes;
- Eindhoven, klooster Tivoli;
- Goirle, Kleuterheil, Medisch Kindertehuis Godelieve;
- Hoogeloon, klooster Maria Stichting in Hapert;
- Maashees, Mariaklooster en Huize Loôn in Overloon;
- Riel, klooster en school van het H. Hart;
- Teteringen, Huis van het H. Hart, Villa Louisa;
- Tilburg, Notre Dame, Het Witte Klooster Moederhuis; Mariëngaarde en Pension Jeugdzorg; Klooster en School aan de Heikestraat 54; Huize Fatima Sint Jozefzorg;
- Ulvenhout, Villa Bosrust;
- Veldhoven, Klooster bij Kindertehuis Sint Jozef;
- Waalwijk, Klooster aan de Eerste Zeine 7;
- Waspik, Sint Jozefhuis.
Buiten Noord-Brabant hadden de zusters onder andere communiteiten in Arnhem, Geleen, Hooglanderveen, Klazienaveen, Overdinkel, Nijmegen, Rotterdam, Sittard, Utrecht en Venlo.
Buiten Nederland groeide de congregatie uit tot tien provincies: Australië, Frankrijk, Nederland (1925), België, Brazilië, Ierland, Italië, Peru en Spanje. Indonesië, Papua Nieuw-Guinea en Java werden in 1995 samengevoegd tot één provincie, geheel gedragen door inlandse zusters.
Foto’s
Moeder Marie Louise Hartzer (1837-1908). Bron: website Daughters of Our Lady of the Sacred Heart.
Een Dochter van O.L. Vrouw van het H. Hart, z.j. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. AFBK-1A20699.
Zuster Ignatie met het noviciaat, 1953. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. AFBK-1a20698.
Bronnen
Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Website van de congregatie.
Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960, lemma Dochters van Onze Lieve Vrouw van het Heilig Hart.
