Voordat in 1906 de provinciale nummerborden worden ingevoerd, staan er in Oss zes auto’s geregistreerd met een rijkskenteken, zoals te verwachten viel allemaal op naam van fabrikanten. Opvallend is wel dat het vooral de jongere generatie is die automobielen aanschaft, de ouderen kijken kennelijk eerst de kat uit de boom.
De familie Jurgens van de in 1902 opgerichte Anton Jurgens' Margarinefabrieken N.V. had in dit Osse wagenpark met vijf auto’s het grootste aandeel, de andere auto stond op naam van een telg uit het geslacht Hartog van de gelijknamige vleesfabrieken.
Kenteken 255 werd op 11 augustus 1903 uitgegeven op naam van de dan 26-jarige Arnold Hartog, zoon van de grondlegger van de Hartog vleesfabrieken in Oss. Hij koopt een auto bij de Nijmeegse importeur Aertnijs, het merk is helaas is niet bekend. Arnold verhuist in 1906 naar Nijmegen, we vinden hem dan ook niet meer terug in het register van de Brabantse kentekens.
Gerard (30 jaar) en Emile Jurgens (25 jaar), zonen van één van de directeuren van de 1902 opgerichte Anton Jurgens' Margarinefabrieken N.V., kochten in 1903 samen twee auto’s. Het waren identieke Darracqs: 12 PK, 3,35 lang en maar liefst 650 kg zwaar. Grote auto’s dus, met een flink vermogen. Zij kregen de kentekens 1046 en 1170.
In 1904 kocht Gerard er een soortgelijke Darracq bij, kenteken 495. Een paar maanden later verkoopt hij die weer.
Als in 1906 de provinciale kentekens worden ingevoerd, heeft Gerard nog maar één auto op zijn naam staan, kenteken N-68. Zijn broer Emile heeft inmiddels Brabant verlaten, waarschijnlijk heeft hij zijn auto meegenomen.
Frans Jurgens (1861-1941) is een andere telg uit het Jurgens geslacht en ook hij koopt in 1903 een 12 pk Darracq, kenteken 1047. Kennelijk is die auto voor hem niet zwaar genoeg, want in 1904 schaft hij een 14 pk Renault aan, nummerbord 27.
Frans is een echte liefhebber: hij is lid van de Nederlandsche Automobiel Club (voorloper van de KNAC) en laat in 1906 maar liefst drie auto’s provinciaal registreren: N-98, N-99 en N-100.
Gerard (30 jaar) en Emile Jurgens (25 jaar), zonen van één van de directeuren van de 1902 opgerichte Anton Jurgens' Margarinefabrieken N.V., kochten in 1903 samen twee auto’s. Het waren identieke Darracqs: 12 PK, 3,35 lang en maar liefst 650 kg zwaar. Grote auto’s dus, met een flink vermogen. Zij kregen de kentekens 1046 en 1170.
