Dit verhaal gaat over mijn oom Marianus (Janus) van Bommel en mijn tante Cornelia (Cor) Terburg. Janus was fietsenmaker en begon daarmee zijn zelfstandigheid op te bouwen in de jaren twintig in een kippenkooi bij het ouderlijke boerderijtje in de Spie in Langenboom.
Kort na hun huwelijk, in 1937, kochten Janus en Cor een woonhuis in het dorp naast het café Bens aan de huidige Dominicanenstraat, waar mijn oom een fietsenwerkplaats aanbouwde.
Ik kan me uit mijn kinderjaren nog goed aan dat werkplaatsje met die piepkleine raampjes herinneren, toen ik wel eens mocht toekijken wanneer oom Janus bezig was met zijn werk en waarvan mij de geur van bandenplaksel, rubber en smeermiddelen steeds is bijgebleven.
Oom Janus verkocht ook (nieuwe) fietsen en na de oorlog zelfs radiotoestellen enz., waarvoor hij een kamertje aan de voorzijde van hun huis als een kleine winkel had ingericht. Maar de handel was eigenlijk niet zijn talent. Hij was te goed van aard om in die armoedige tijd van zijn klanten genoeg geld te verlangen voor de koopwaren of de uitgevoerde reparaties. Tante Cor ergerde zich daar wel eens aan.
Wanneer een klant, bv. bij de aankoop van een fiets, de prijs werd genoemd en aan oom Janus de vraag stelde "Kan er nie wà af?", en mijn oom eigenlijk al bereid was een korting toe te zeggen, dan was het tante Cor die met een grapje in haar Cuukse dialect voet bij stuk wist te houden: " Jawel!" De lamp kan eraf, de zaâl kan eraf en de bèl kan er ôk af!"
Het huis op de foto staat er nog, maar is na het overlijden van mijn oom en tante door grondige renovatie en verbouwing geheel veranderd.
Wat een leuk oud verhaal over ome Janus en tante Cor !! Zo was het precies, ome Janus rustig en wel.. en tante Cor altijd een raak antwoord met veel humor !
Het waren ook mijn oom en tante, maar dan van tante Cor's kant,uit Beers.
Eén keer per jaar ging ze met mijn moeder,haar 9 jaar jongere zus, kleren kopen in Nijmegen.
Als ze dan daarna ook nog heerlijk bij de Hema liep rond te neuzen, kon haar plezier niet op.
Hinderlijk vond ze dan de dames-verkoopsters die om de haverklap vroegen "zoekt U iets mevrouw?"
Toen voor de zoveelste keer die vraag gesteld werd zei ze..
"Jáá,un kreujwaage-rad"
Christian van der Ven, namens BHIC
bhiczei op 10 april 2009 om 21:04
Leuk dat je zo weer wat herinneringen kunt ophalen, Mariette!
Belinde
zei op 12 juni 2009 om 11:25
Dit is leuk!
Ome Janus en tante Cor zijn mijn opa en oma. Ze zijn helaas veel te jong gestorven waardoor ik ze nooit echt goed heb leren kennen. Natuurlijk hoor ik wel de verhalen van mijn pap en mam over hen en dan ben je toch nieuwsgierig hoe ze in het echt waren. Ik hoop daarom dat er nog meer mensen reageren zodat ik toch een beetje meer van ze te weten kom! Leuk!
Belinde (dochter van Ad en Anny Gassel)
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 15 juni 2009 om 10:04
Nou Belinde, we hopen samen met jou op meer reacties! Fijn dat je oom en tante op deze manier toch worden herdacht.
mariette
zei op 15 juni 2009 om 15:43
Leuk he Belinde dat jij hier herinneringen aan je grootouders kan lezen!
Kan je zien hoe geliefd die waren!!!!
Ik ben een nichtje van je vader.
We weten allemaal verhalen met veel humor over ons tante Cor en onzen ome Janus.
Nòg een kruiwagen verhaal...
Bij de werkplaats van ome Janus was het altijd gezellig.
Behalve als klant kwamen mensen ook wel gewoon voor een buurpraatje..
burgers en boeren, de paters van tegenover en zelfs soms agenten van politie..
Op een dag zagen de agenten tante Cor op straat lopen met een kruiwagen (jawel!) met wat steenpuin.
Die zou ze gauw stiekem even dupmen in het bos om de hoek..dat hadden die bekende agenten ook wel door!
"Vrouw van Bommel, wat ga je doen met die kruiwagen met puin?"
"Och ja," zei ze "ut was zon moi wèèr, ik docht ik goi es efkes un endje wandele"
Belinde
zei op 17 maart 2010 om 21:53
Haha!
Tja dat geloof ik wel dat zo zou reageren. Ik hoor van mijn moeder ook heel vaak dat het een super gezellig mens was en altijd wel lollige opmerkingen had. Ik denk dat ik dat wel erg gezellig had gevonden. Het enige wat ik nog van mijn oma weet is dat ze een asbak had met een kleine autoband eromheen. Die mochten wij er altijd vanaf halen en mee spelen. Zij zat dan aan de keukentafel verhalen te vertellen en te tikken met haar vingers op de tafel. Ook vochten mijn nichtje en ik wie er koffie mocht malen met de ouwe Degberts koffiemolen. Want dat deed ze toen nog zelf. Van mijn opa weet ik zowiezo niet echt veel meer. Ik was 2 toen hij stierf. Heb er wel foto's van gezien, maar kan me er niets meer van herinneren. Jammer. Volgens mij was dat hartstikke gezellig geweest. Veel te jong gestorven!
Ad van Bommel
zei op 17 maart 2010 om 22:43
dit is leuk, want de fietsemaker was mijn vader en corke was mijn moeder,
Een keer kwam er een postbode binnen bij ons, stotte zenne kop tegen de deur hij riep auuuu,,,, toen riep ons moeke'''Hej in Oss hedde vur twee kwartjes unne neije, en hij werd er zo kwaad om, en riep!!1 ik heb genne verkuskop
geschreven door Ad van Bommel Zoon van JANUS en CORKE
Mark
zei op 21 maart 2011 om 21:51
De fietsemaker van Langenboom was mijn grote vriend.
Hij was namelijk mijn opa.
Ik ben daar in 1964 geboren en heb tot m'n 4e jaar bij opa en oma gewoond (samen met ons pap(Chrisje) en ons mam(Greetje)
Ik ben altijd veel bij ons opa en oma geweest , alles mocht en kon en d'r was altijd actie.
Ging ook regelmatig met opa vissen , achterop de motor met de pet achterste voren op.
De pet moest ik met vissen ook achterstevoren dragen van opa want dan beten de vissen eerder , ze dachten dat je naar huis ging zei hij.
Lache als je daar aan terug denkt.
Ik heb nog steeds een vis gert van opa met de sticker van de fietsewinkel erop.
Jammer dat niemand de fietsemakerij heeft voortgezet.
Ja ja vroeger was alles mooier zeggen ze , voor mij is dat zeker waar
ZUCHT.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 22 maart 2011 om 09:49
Hoi Mark,
dank je wel voor het delen van je leuke herinneringen aan je opa met ons.
Had je (met de pet achterstevoren) nou nog veel vissen gevangen ?
Groetjes,
Riet Schuijffel van Bommel
zei op 27 oktober 2011 om 15:44
Ook ik heb mooie herineringen aan de Fietsenmaker van Langenboom. Hij was mijn Ome Janes, broer van mijn vader.Wij hebben heel veel gelachen met mijn oom en tante. Zo was er toen al een Bommeltjes dag als opa en oma jarig waren,{28okt en 2nov} dan zag je de hele fam. van Bommel en de jonge klare vloeide rijk.
Ome janes ging met zijn moter naar Nijmegen handel halen voor de winkel en mijn vader had hem opdracht gegeven een pickup mee te brengen, tweedehands van de markt voor ons tieners. Het was een mooie pickup met twee gramofoonplaten,in plaats van de bleu daimonds en Peter Koelewijns "Kom van het dak af" had hij een klasieke plaat van Rudolf chock en "Eine kleine nachtmuziek" van Mozard meegebracht, het was mooie muziek zij hij, en wij hebben het er weken mee moeten doen voordat we "kom van het dak af" mochten gaan kopen.
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 28 oktober 2011 om 09:44
Hallo Riet,
Ik heb smakelijk gelachen om je verhaal. Ik kan me de teleurstelling van de jeugd voorstellen; klassieke muziek terwijl je Peter Koelewijn wil horen... Bedankt voor het delen van deze leuke herinneringen!
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 11 augustus 2015 om 16:16
Fietsenmaker viel/ valt onder de middenstand. Toch?
Nou ken ik bovenstaande middenstandsfamilie niet.
Maar wel wel 'n andere middenstandsfamilie uit Langenboom. n.l.
Toon & Nellie Huisseling (-de Bie) met hun kinderen Maria (later Mieke), Henrina & Gerton, die 'n Bakkers- & Kruidenierswinkel hadden zoals ook mijn ouders. Heeft iemand die dit leest daar leuke herinneringen over ?? Ik ben daar als neefje n.l. vroeger als kleine jongen samen met m'n ouders 'n enkele keer geweest maar kan er verder weinig van herinneren.
Ton van Riet, Gemert
zei op 8 november 2018 om 23:33
Nou Gerard dan weet ik er wel een die misschien met jouw oom te maken had.
Ik weet niet of tante Cor, oudste zuster van mijn moeder, haar brood van jouw
oom had. Ik was daar regelmatig op vakantie. Tante Cor stond brood te snijden.
Ze zag dat er binnen in dat brood een groot gat zat, wat wel eens voorkomt.
Ze keek in dat gat en zei: "Bakkertje, kom er nou maar uit!"
Leuk genoeg, Gerard?
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 9 november 2018 om 01:05
Leuk genoeg Ton !
Ton van Riet, Gemert
zei op 9 november 2018 om 12:40
Tante Cor had een hond. Die heette Lüpke. Dat was ook de naam van een
Duitse bundes-president. Misschien dacht tante Cor wel dat hij daar op leek.
Ze had een bepaald woord. Als ze dat tegen de hond zei, dan begon hij
verschrikkelijk te grommen en te blaffen. Of dat er iets mee te maken had
weet ik niet. Ik meen dat het die hond was.
Lisette Kuijper
bhiczei op 13 november 2018 om 13:29
Wat een grappige anekdotes, Ton! Nou zijn we natuurlijk wel heel benieuwd wat het woord was, waar de hond zo van over de rooie ging :)
Ton van Riet
zei op 13 november 2018 om 13:51
Nou, Lisette, ik denk dat de hond het ook niet wist, maar dat hij allen maar zo reageerde op de intonatie en haar gezichtsuitdrukking.
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 13 november 2018 om 13:56
Kort na hun huwelijk, in 1937, kochten Janus en Cor een woonhuis in het dorp naast het café Bens aan de huidige Dominicanenstraat, waar mijn oom een fietsenwerkplaats aanbouwde.
Wanneer een klant, bv. bij de aankoop van een fiets, de prijs werd genoemd en aan oom Janus de vraag stelde "Kan er nie wà af?", en mijn oom eigenlijk al bereid was een korting toe te zeggen, dan was het tante Cor die met een grapje in haar Cuukse dialect voet bij stuk wist te houden: " Jawel!" De lamp kan eraf, de zaâl kan eraf en de bèl kan er ôk af!"
