De geschiedenis van de Goudmijnstraat begint met de bouw van de wattenfabriek van de Gebr. Van den Bergh in 1888 op de Doelen, een terrein buiten de vroegere stadswal aan de Klaphekkenstraat. Daar verrijzen de nieuwe gebouwen van het dan welvarende bedrijf. Het lijkt wel een goudmijn!
Langs het pad dat vanaf de Klaphekkenstraat tot in het aangrenzende gebied de Rooijen loopt, worden arbeiderswoningen gebouwd. Het pad wordt met grind verhard. Vanaf circa 1900 krijgt het de naam Goudmijnstraat.
In 1919 wordt er aan de Goudmijnstraat een ambtenaarswoning gebouwd. Die komt ver van de rooilijn te staan, met de bedoeling dat hij pal aan de ontworpen hoofdweg naar de Heuvel komt te liggen. Die toekomstige hoofdweg maakt deel uit van een ambitieus stedenbouwkundig plan van Charles Estourgie, een Nijmeegse architect. Maar door geldgebrek wordt de verdere uitvoering van het plan afgeblazen en de hoofdweg is er nooit gekomen.
Tijdens het interbellum komt alsnog de ontwikkeling van de oorspronkelijke Goudmijnstraat op gang. Er vestigen zich enkele kleinere bedrijven en op de resterende percelen worden 17 burgerwoningen gebouwd. Na de oorlog wordt nog een 18e woning gebouwd.
De oorspronkelijke arbeiderswoningen langs de zuidzijde van de straat worden opgenomen in het bedrijfscomplex. De activiteiten van de fabriek, die inmiddels Bergoss heet, verschuiven geleidelijk in de richting van tapijtfabricage. Daarvoor wordt regelmatig uitgebreid.
Rond 1950 beslaat de gemêleerde fabrieksmuur ongeveer 2/3 deel van de totale straatlengte van ruim 300 meter. Mede door de vestiging van kleinere bedrijven aan de overzijde ontstaat het beeld van een saaie fabrieksstraat. Aanvankelijk is alleen de nauwe doorgang aan het begin van de staat, tot aan de fabriekspoort, met basaltkeien verhard. De rest blijft nog grindweg tot de asfaltering rond 1957.
In de bloeiperiode van Bergoss werken er meer dan 1.100 man. Het personeel uit de buurt trekt vier keer per dag lopend of per fiets door de straat. Dat geeft een vertrouwde drukte. Relatief kort na de bloei gaat het bergafwaarts met de fabriek. In 1982 volgt het faillissement, waarna de vroegere concurrent Desso de restanten van het ontluisterde bedrijf overneemt.
In de jaren ‘90 verplaatst Desso de activiteiten en komt het terrein beschikbaar voor stadsontwikkeling. De vroegere bedrijfskantine van Bergoss biedt tijdelijk onderdak aan achtereenvolgens het postkantoor en het arbeidsbureau. Men begint aan de modernisering van de noordzijde van de straat. Daar ontstaat een modern appartementengebouw met winkels. Aan de zuidzijde wordt de oude kantine afgebroken, zodat er ruimte komt voor een parkeerplaats. Daar verrijst ook Hotel de Weverij.
Na vele jaren kan het project Bergh Kwartier worden gestart: de ontwikkeling van een stadswijk op het voormalige fabrieksterrein. Verschillende straatjes met namen, ontleend aan de tapijtindustrie, komen uit op de Goudmijnstraat. Begin 2008 worden de eerste woningen in de nieuwe wijk betrokken.
Het oostelijke deel van de straat krijgt eindelijk een beter aanzien. Ondertussen zijn ook de bedrijfsterreinen aan de westelijke kant geëgaliseerd, zodat ook daar binnen afzienbare tijd woningen kunnen verrijzen.
Mij is altijd verteld dat Bergoss het oudste bedrijf in Oss was en daterend uit het jaar 1856. en niet 1888 zoals hierboven beschreven.
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 13 januari 2009 om 09:35
Beste Henk, je hebt helemaal gelijk hoor over de begindatum van Bergoss, dit bedrijf is inderdaad in 1856 begonnen als watten- en kapokfabriek. De schrijver van het verhaal vertelt echter over de geschiedenis van de Goudmijnstraat, waar Jacob van den Bergh in 1888 een pand kocht waar hij met zijn wattenfabriek naar toe ging verhuizen. Het is dus gewoon een verhuizing van de fabriek naar deze straat.
l.roefs
zei op 3 oktober 2012 om 10:20
voor de heer Schuurmans.
Om nog preciezer te zijn op 6 maart 1856
Marilou Nillesen, namens BHIC
bhiczei op 3 oktober 2012 om 12:33
@L. Roefs: Bedankt voor de aanvulling! Wellicht heeft u nog meer informatie over Bergoss die van waarde kan zijn?
Pieter Roskam
zei op 21 november 2013 om 15:44
Dit verhaal heb ik lang niet meer bekeken. Inmiddels weet ik veel meer over de Goudmijnstraat. Het belangrijkste is dat de geschiedenis aantoonbaar begint in 1886 als voor het eerst iemand in het bevolkingsregister wordt ingeschreven op 'Goudmijnstraat'. Dit was waarschijnlijk schertsend bedoeld, want in 1885 was gebleken dat de particuliere gasfabriek op dezelfde plaats, waar in 1888 de Noord-Brabantsche Stoom-Kapok-Fabriek van de Gebr. van den Bergh gevestigd zou worden, een goudmijntje was geweest voor de investeerders, omdat toen duidelijk werd dat er jarenlang een vier keer te hoge prijs voor het geleverde gas was berekend. De fabriek lag feitelijk aan de Klaphekkenstraat, maar de ingang lag aan het landweggetje wat vanaf de Walstaat langs de landerijen liep, richting Danenhoef. Ik zal het bestaande verhaal binnenkort aanpassen, en voor wie daar niet op wil wachten: kijk op roskamox.nl/goudmijn/
Henk Buijks, namens BHIC
bhiczei op 22 november 2013 om 10:06
@Pieter, wat 'n leuke vondst! Inderdaad, zo kunnen straatnamen ontstaan. Dat geldt natuurlijk ook voor toponiemen in het algemeen. We kijken uit naar de definitieve versie van jouw verhaal.
Langs het pad dat vanaf de Klaphekkenstraat tot in het aangrenzende gebied de Rooijen loopt, worden arbeiderswoningen gebouwd. Het pad wordt met grind verhard. Vanaf circa 1900 krijgt het de naam 
In de jaren ‘90 verplaatst Desso de activiteiten en komt het terrein beschikbaar voor stadsontwikkeling. De vroegere bedrijfskantine van Bergoss biedt tijdelijk onderdak aan achtereenvolgens het postkantoor en het arbeidsbureau. Men begint aan de modernisering van de noordzijde van de straat. Daar ontstaat een modern appartementengebouw met winkels. Aan de zuidzijde wordt de oude kantine afgebroken, zodat er ruimte komt voor een parkeerplaats. Daar verrijst ook Hotel de Weverij.
