Vroeger had de kerk van de H. Gertrudis in Maarheeze een stukje van de mantel van deze heilige in haar bezit. Met dit lapje stof werd water gewijd dat vervolgens gebruikt kon worden om ratten, muizen en ander ongedierte te verjagen. Vandaar dat het ‘muuzewater’ werd genoemd.
Uit de verre omgeving kwamen boeren om het wijwater te halen dat ze over de oogst sprenkelden of in flesjes in de stal ophingen om zo het ongedierte weg te houden. Tegenwoordig is van een massale belangstelling geen sprake meer, maar het sacrale verdelgingsmiddel heeft zijn sporen nagelaten in de identiteit van Maarheeze. Tijdens carnaval heet het dorp namelijk ‘Muuzegat’.
En heeft u geen last van muizen, dan is een bezoek aan de kerk van Maarheeze toch de moeite waard. De Gertrudiskerk is een bijzonder gaaf bewaard voorbeeld van neoromaanse bouw. Architect L. de Vries bouwde hem in 1909-1910 naar het voorbeeld van de kerk die C. Franssen ontwierp voor het Limburgse dorp Einighausen.
De locatie van de kerk lijkt een beetje vreemd sinds autosnelweg A2 het gebouw afsneed van het grootste deel van het dorp. Toch staat de Gertrudiskerk in het oude centrum van Maarheeze, waar zich dus ook de middeleeuwse kerk bevond.
