De Nobelaer, zo heet het theater in het centrum van Etten-Leur. Wat heeft dit met de kerk te maken? Niet veel, alleen de naam is van belang. De familie De Nobelaer, die het omwaterde Huis van die naam bewoonde, zorgde er namelijk voor dat na 1648 de inwoners van het dorp Etten naar de kerk konden blijven gaan.
In dat jaar was de middeleeuwse Mariakerk aan de protestanten gegeven. Sindsdien vierden de katholieken hun liturgie in een schuur van de familie De Nobelaer. Dat ging jarenlang door totdat er een kerk gebouwd mocht worden op de plaats waar nu het plein vóór de huidige Lambertuskerk is. Althans, van binnen was het een echte kerk, maar van buiten een schuur. Openbare uitingen van het katholieke geloof bleven tot 1795 immers verboden. Deze kerk bleef in gebruik tot 1877.
In 1877 kwam de monumentale Lambertuskerk gereed. Deze was ontworpen door architect Piet van Genk. Lambertus is patroon van de kerk gebleven, maar sinds enkele jaren zijn de drie parochies van Etten-Leur gefuseerd tot één met als patroonheilige Maria, aan wie de middeleeuwse kerk van Etten was toegewijd.
Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van vroeger. Voor de jaren vijftig en zestig kan gedacht worden aan pastoor H.C.A. Koopmans en zijn kapelaans H. van Deursen, W.C.J. Voeten (op een van de foto's te zien) en J.Ch. Weynen. Pastoor Frans Zander bediende de parochie in de jaren zeventig en tachtig. Een oud-parochiaan beschrijft hem als 'een warmhartige en bezielende pastoor, een man met een groot hart' en als 'zéér open-minded'. Pastoor Zander ging mee met de tijd en betreurde het dat Rome in deze jaren verstarde en de geest van het Tweede Vaticaans Concilie weer terug in de fles stopte onder paus Johannes Paulus II.'
W.C.J. Voeten, kapelaan Lambertuskerk in de jaren vijftig (bron: collectie Katholiek Documentatie Centrum)
Etten-Leur: Oud-pastoor F. Zander (1912) van de Lambertusparochie viert zijn gouden priesterfeest. Fotograaf: Ben Steffen
Leuk je ook hier tegen te komen. Hopelijk mag ik nog veel interessante verhalen over Etten-leur op deze site van je lezen. Misschien tot binnenkort in onze prachtige Van Gogh Kerk.
Cor Kerstens
Jos de Vries
zei op 23 augustus 2022 om 07:38
Pastoor Frans Zander mis ik hier in het verhaal. Hij was een warmhartige en bezielende pastoor die in de jaren 70 en 80 pastoor was in de Sint Lambertus kerk.
Een zéér openminded man, die meeging in de tijd. Die het betreurde dat Rome verstarde en de geest van het 2e Vaticaans concilie weer terug in de fles werd gestopt onder Paus Johannes Paulus II.
Een man met een groot hart. Die zelfs speurwerk deed naar me, om ons contact op te pakken terwijl ik in de jaren 90 in Amsterdam Bijlmer woonde. Hij was op hoge leeftijd en woonde in het huidige Mariana Hospice aan de Bisschopsmolenstraat te Etten-Leur. We spraken telefonisch af dat ik hem spoedig zou bezoeken. Het heeft helaas niet meer zo mogen zijn, hij overleed plotseling na ons laatste gesprek. Zo dankbaar dat ik hem nog gesproken had na zoveel jaar. In dierbare herinnering de vele warmhartige ontmoetingen. Een echte zielzorger was hij!
Jos de Vries
heden woonachtig in Nijmegen.
Thijs de Leeuw
bhiczei op 23 augustus 2022 om 09:36
Dank Jos voor deze bijdrage - een mooi eerbetoon aan pastoor Zander. Ook hij moet zeker in de tekst worden vermeld, dat gaan we regelen. Vertel hier nog eens verder over hem als je wilt. Ik ben wel benieuwd bijvoorbeeld waarin je dat meegaan met de binnenkerkelijke vernieuwingen zoals bediscussieerd tijdens Vaticanum II en later in NL het pastoraal concilie terugzag in de parochie. Heeft hij, ondanks de kerende wind na het concilie, toch dat verlangen naar vernieuwing op enigerlei wijze gestalte kunnen geven in deze kerk en in het contact met de parochianen?
