|
Toen de abt van Berne in 1240 het recht kreeg om in Berlicum een pastoor te benoemen, stond er dus ook al een kerk. Na eeuwen lijkt dat dus de gewoonste zaak van de wereld, maar de recente fusie met Middelrode hield ook in dat er een nieuwe kerk zou komen voor de twee plaatsen.
Dat maakte veel los in Berlicum en men ging nog eens goed naar zijn eigen kerk kijken. Het gebouw dateerde weliswaar uit 1931, maar de architect had de eerdere bouwfases intact gelaten, zodat de verschillende stijlen goed te zien zijn. Ook toen de oorlogsschade werd hersteld in 1950 werd deze methode toegepast, al werden het neogotische schip en de verwoeste toren niet hersteld. De nieuwe toren en voorgevel waren in de stijl van de Bossche School. Het was voor de gemeente aanleiding om de kerk in 2009 op de gemeentelijke monumentenlijst te zetten, hoewel het parochiebestuur bezwaar maakte tegen deze aanwijzing.
Onderzoek wees uit, dat het gebouw in slechte staat verkeerde, vooral als gevolg van lekkages in het dak. De kosten van restauratie zouden te hoog oplopen voor de parochie. Bovendien was de kerk te groot geworden door het teruglopend aantal parochianen. Sloop van de kerk en herbouw van een nieuwe, kleinere kerk was volgens het bestuur dan ook noodzakelijk: als de oude kerk bleef staan, zou de parochie failliet gaan aan de onderhoudskosten.
|
 Foto: BHIC/ Frans van de Pol, 2014 |
 Petruskerk en pastorie (foto: BHIC / Henk Buijks, 2008) |
Het parochiebestuur besloot daarom het gebouw per 1 juli 2012 aan de eredienst te onttrekken en te slopen. Bezwaren, zowel bij de wereldlijke rechtspraak als in Rome, werden afgewezen. Ze leverden wel uitstel van de sloop op. Volgens de jongste plannen (2015) van het kerkbestuur zal alleen de kerktoren worden behouden, de rest zal toch echt verdwijnen... |
De kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor. Middelaar tussen hemel en aarde. Ga er maar aan staan. Hij was de ‘herder’ van de ‘kudde’. Iemand die ontzag inboezemde. Iemand die middenin het leven stond. Iemand die zijn parochie door en door kende, al was het maar door alle biechten die hij moest aanhoren.
Ze zullen er maar druk mee zijn geweest, pastoor W. van den Boom en zijn twee trouwe kapelaans, Th. Wollenberg en H.J. Hoek. Die laatste zou later zelf pastoor worden van de parochie. In 1959 werd pastoor Hoek geïnstalleerd. Hij was toen vijftig jaar. Midden jaren zestig verzorgde hij nog steeds de heilige mis in de Petruskerk.
Over deze pastoor en kapelaans zijn vast veel verhalen te vertellen! Je kunt ze hieronder met ons delen.
40-jarig priesterfeest pastoor W. van den Boom, 16 mei 1957 (BHIC, 1627-001029, Fotopersbureau Het Zuiden)
Pastoor Hoek, in witte norbertijner pij, tijdens de huldiging van de heer Gerrits. Weet iemand wie dit zijn en ter gelegenheid waarvan deze foto is gemaakt? Tweede van rechts burgemeester Bartels. (BHIC, 1627-002727)
