Als president van het carnavalsgezelschap "De Nölers" zat ik in de feestcommissie, waar verder onder meer burgemeester Van Zwieten, secretaris L. Langenhof, B. van Heukelom, B. Jenster en L. de Wijze in zaten.
Er was een heel programma, met o.a. een kermis, een wielerwedstrijd, een Miss Haven-verkiezing, speciale haventrein, Taptoe op de Markt, boottochten op de Maas, ballonnenwedstrijd, groot draaiorgelconcours en 's avonds in alle cafés feest, met als afsluiting een groots vuurwerk.
Er kwam een speciale Havenkrant uit en we hadden met de plaatselijke textielfirma een afspraak gemaakt dat zij zeemanstruitjes zouden maken die te koop werden aangeboden voor zegge en schrijve ƒ 1,-- per stuk, zodat iedereen die dag in een zeemanstruitje de festiviteiten kon mee maken. Dit was een enorm succes. Z.K.H. Prins Bernhard zou de opening van dit alles komen verrichten.
Het was drie dagen achtereen stralend warm weer. Prins Bernhard zou eerst Oss aandoen, dan Waalwijk en ten slotte per helikopter naar Cuijk komen om de Keersluis te openen. De gemeente kon beschikken over de fabriekshal van het meubelbedrijf Sprij. Vrijdagnamiddag zitten we allemaal gespannen te wachten in de hal van Sprij. Eindelijk is het zover, helikopter in zicht; de landingsplaats is gemarkeerd en alles verloopt perfect. De prins wordt hartelijk begroet en naar binnen geleid, vergezeld van zijn adjudant.
Er volgen wat speeches en na verloop van tijd wenkt de prins zijn adjudant en fluistert hem iets toe. Deze verwijdert zich, en wij horen en zien dat enkele prominente gemeenteraadsleden zitten te gissen wat er staat te gebeuren. De prins wacht rustig af, ik hoor zowaar opmerkingen over decoraties en lintjes.
Er is één raadslid dat, naar ik meen, iedereen overvleugelt qua aantal dienstjaren. Hij wordt genoemd, zichtbaar zenuwachtig kijkt iedereen uit waar de adjudant blijft. Met militaire tred komt hij naar Z.K.H. toe en overhandigt hem een plat, zwart lederen koffertje. Bernhard vraagt de adjudant het koffertje voor hem te openen, en, juist ja: diverse modellen pijpen en tabaksoorten.
De prins zoekt een mooi exemplaar uit, stopt hem met tabak en zet er de brand in. De verhoopte ontvanger van een lintje loopt ook vurig aan, maar meer van teleurstelling. Wij lachen in ons vuistje, zo iets kun je niet plannen. De dag kan niet meer stuk. Prins Bernhard doet alleen maar wolken van genot uitblazen. We gaan met zijn allen naar het kermisterrein, bezoeken eerst de schiettent en schieten op alles, maar meestal in de lach.
Zaterdagavond is de Miss Haven-verkiezing. Het gaat er allemaal zeer gezellig aan toe. We hebben een afspraak met een garagebedrijf dat we de zondag in een amfibie naar de diverse festiviteiten zullen worden vervoerd, in koopvaardijkleding gestoken. Met Miss Haven hebben we 's avonds de afspraak gemaakt dat zij de prijsuitreiking doet bij de wielerronde, die gehouden wordt bij café De Bont van Rein en Dina Weyers. ‘s Zondags halen we Miss Haven op en gaan we verschillende festiviteiten af in de open amfibie. Het is stralend weer en druk op alle fronten. We hebben van "De Ouwe" de uitnodiging gekregen voor een etentje in het Katwijks restaurant aan de Maas.
Op het einde van de middag gaan we met onze Miss naar de prijsuitreiking, waar ze behalve prijzen ook de nodige kusjes uitdeelt, zodat iedereen een leuke middag heeft. We stappen weer in onze amfibie die meer heeft van een open, ouderwetse Ford.
Miss Haven staat parmantig rechtop in de auto. We moeten naar Katwijk. Onze chauffeur rijdt naar de Grotestraat en vervolgens de Maasstraat in naar de oude aanlegplaats van de pont die juist aan de overkant is. Zonder te stoppen rijdt hij zo naar beneden de plomp in.
Miss Haven, die niet in de gaten heeft dat we in een amfibie zitten, is in alle staten. Ze staat recht overeind met haar armen in de lucht te zwaaien, wanhopig dat we zullen zinken. Maar zinken doen we natuurlijk niet, onze man maakt een rondje Maas en zet vervolgens de amfibie op de wal. We worden teruggebracht naar onze opstapplaats en kunnen daar onze lieftallige dame afzetten. Bij het dineetje hebben we stof genoeg om te praten. De havenfeesten zijn, zo meen ik, geweldig geslaagd.
