Broer van der Meijden had buiten zijn kolenhandel ook een drukbezocht café aan de Fellenoord. Samen met zijn zoon Hank leverde hij antraciet en eierkolen waar ik werkte en dan werd er ook altijd koffie gedronken en gezellig gebuurt natuurlijk. In de loop der jaren bouwde ik een vriendschap op met de familie van Broer.
Hank kwam ik op een gegeven moment tegen, toen hij door het dorp fietste met een geldkistje achterop zijn bagagedrager. "Net gekocht bij Steinman", zei hij, "bij Van Kol hadden ze er geen. Ik ga een café-restaurant beginnen, boven sporthal Den Haagakker. Een naam heb ik ook al, 'De Kei'. Het is een ruim café met plaats voor een grote bar. Links kijk je in het zwembad en rechts in de sporthal." Ik vroeg hem of hij daar wel tijd voor had: "Jij vrijt toch in Rooi?" Toen Hank trouwde met zijn Leny uit Sint-Oedenrode, vroeg hij haar de keuken te leren. Hierdoor leerde ik Hank nog beter kennen en we werden vrienden.
Leny had het koken in haar vingers, de leermeester werd vaak overtroffen door de leerling. Toen volgde al gauw: "Bert, we nemen een vaste kok. Hij woont boven de elektriciteitszaak in de Rechterstraat." Die keuze was, wat je noemt een puinhoop. Hank stond plotseling bij mij aan de deur en zei: "Bert, kom vlug! Hij bakt er niets van en om zeven uur gaan de gasten aan tafel." Maar niet lang daarna hadden Hank en Leny goed personeel om zich heen verzameld en hadden zij De Kei goed op de rails.
Dat moest ook wel. Je had de sportmensen, partijen en niet te vergeten de dansavonden. Wij gingen altijd met een hele club dansen in de sporthal. Het beste kon ik dansen met Cisca van de Witte. Zij was mijn vaste danspartner. Sjaan danste het liefste met Ad de duivenmelker. 'Die kan pas dansen', kreeg ik dan te horen. Ook met carnaval was het vanaf de eerste keer meteen alle hennen aan dek. Bijna heel Boxtel bracht een bezoek aan de sporthal. Als de carnavalsoptocht voorbij was, stroomde de sporthal vol.
Blaaskapel tijdens de opening van sporthal De Haagakker, 1973 (bron: BHIC)
Eetcafé De Waag
Maar aan alles komt een eind en zo ook aan de sporthal Den Haagakker. Hank vertelde me dat hij op de Markt een eetcafé, 'De Waag', ging beginnen. "En later misschien als het goed loopt een restaurant", zei hij. "Als het zover is, wil jij dan een chef-kok aannemen en hem wegwijs maken?" De aanloop in het restaurant was niet normaal, elke avond waren we volgeboekt tot de laatste stoel. Het leek wel of heel Boxtel honger had. Alles was nieuw: de keuken, menukaart en al het personeel. De nieuwe chef-kok verstond zijn vak en was daarnaast ook een geweldige zanger. Als de gerechten klaar waren om te worden uitgeserveerd, ramde hij met het keukengereedschap op de afzuigkap en zong hij ondertussen een aria. Het was een luidruchtige chef-kok met bijzondere gerechten die jaren op de menukaart zijn gebleven. Zoals het beroemde varkenshaasje met romige kerriesaus met mandarijnen en het kaneelijs, dat hij als eerste in Boxtel maakte.
Marilou Nillesen
bhiczei op 23 april 2021 om 12:46
Wat een fijne foto, en een prachtig verhaal, Bert! Die chef-kok, zingend in de keuken; dat is iets wat je vast altijd levendig bij is gebleven (en anders zijn varkenshaasje wel...)
Petekind Mike
zei op 6 december 2021 om 22:44
Bedankt voor een mooi doorkijkje in de dorps- en familiegeschiedenis.
Ome Hank gaat gelukkig nog regelmatig over de tong net als zijn vader, mijn Opa -Broer- Van der Meijden; dit voorjaar vieren we zijn 100ste geboortedag.
Lange dagen werd er gezwoegd in De Waag, in weekenden en vakanties ook door mij als jongste bediende. Prachtige zaak, zowel de “Stapperij” als de “Happerij”.
De chefkok van het eerste uur was niet altijd vrolijk en kon die afzuigkap-met-pollepel ook gebruiken als de bediening niet snel genoeg de borden kwam halen.
Iconisch was de Coupe Hij-Zij; een shared dish avant la lettre. Iedereen was welkom, dus de kaart bood al snel ook Coupe Hij-Hij / Zij-Zij. Een kenmerk van de ruwe bolster blanke pit. Een klein hartje in een grote kerel.
Helaas is Hank niet oud mogen worden. Zijn uitvaart staat menigeen in het geheugen gegrifd. Van de vaandelzwaaiers in de kerk tot de brandweer op de Bossche weg. En ….. Still got the blues….
bertvliegkist
zei op 3 januari 2022 om 21:35
Het Speen varken
Hier nog een verhaal van het restaurant “De Kei” in de Haagakker “Ik heb een groot diner patij zij Hank maar die hebben een heel varken besteld. Daar hebben wij geen kook materialen voor zij ik, de oven is wel groot maar daar kan geen speenvarken in.Maar hij had afgesproken dat alles tot in de puntjes goed zou komen.” Bert moest er maar een op lossing voor vinden. Dus ik Jo v Griensven mijn bakker in de Rechterstraat aan gesproken: ‘Jo mag ik een varken braden in jouw oven.” Natuurlijk Bert” het resultaat was geweldig mooi goudgeel hadden wij hem op plank gelegd.” Er moet nog een foto collage zijn bij de familie.
7
Mike
zei op 3 januari 2022 om 21:58
We zijn bezig met een fotoboek ter ere van 100 jarige geboortedag van Broer. Misschien heb nog foto’s uit de oude doos? Van Fellenoord etc
