De Orde van de Karmel is al vroeg in de dertiende eeuw ontstaan tussen in het toenmalige Palestina in het spoor van de Kruistochten. Maar pas tweeëneenhalve eeuw later kwam er ook een vrouwelijke tak, de Monialen van de Orde van O.L. Vrouw van de Berg Karmel, meestal kortweg aangeduid als Karmelietessen.
Onder invloed van de Moderne Devotie vormde in 1452 de toenmalige generaal van de karmelietenorde, Joannes Soreth, een begijnhuis in Geldern (D.) om tot het eerste vrouwenklooster van de orde. Van hieruit zond Soreth in 1465 karmelietessen naar Haarlem.
In de loop van de vijftiende eeuw ontstonden er diverse kloosters, karmels in de terminologie van de orde, waarin de zusters een contemplatief leven leiden met een strenge clausuur (zogenaamde slotzusters).
Tijdens de Reformatie verdwenen al deze kloosters uit ons land en rond 1570 was er geen een meer. Ruim een eeuw later, in 1672, werd er vanuit Vilvoorde (B.) opnieuw een karmelietessenklooster in Boxmeer (Elsendael) gesticht. In 1889 werd vanuit Elsendael het karmelietessenklooster in Zenderen (O) gesticht.
Buiten Noord-Brabant hadden de karmelietessen kloosters in Amstelveen, Echt, Heerlen en Zenderen.
Foto’s Oss, ingebruikname van het karmelietessenklooster, 1958. Fotograaf: Fotopersbureau Het Zuiden. Bron: BHIC, fotonrs. 1659-000310, 1659-000307 en 1659-000299.
Bronnen Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010 Website Karmel Boxmeer. Website karmelieten. Database Erfgoedcentrum Nederlands kloosterleven, lemma Karmelitessen (Z077).
Onder invloed van de 
In Noord-Brabant woonden er zusters in:
