
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
De Keulse pot was in hoofdzaak bedoeld om levensmiddelen in te bewaren voor de winter, zuurkool was wel het hoofdbestanddeel, de kool werd aan reepjes gesneden en met water en azijn ondergedompeld. Boven op de kool werd een ronde houten plaat gelegd, waarop een grote kiezelsteen; deze steen kreeg de naam “Koolkei”. Telkens als er een portie kool uit de pot werd gehaald zorgde de houten plaat met de kei dat alles goed afgedekt bleef.
In de oorlog jaren werden er kippeneieren “ingelegd”. De eieren waren geheel ondergedompeld in kalkwater; door de kalk ontstond er een dun vlies op het water en sloot de eieren zo goed mogelijk luchtdicht af. Telkens als er een portie eieren uit de Keulse pot werd gehaald sloeg men met de hand het vlies stuk, doch dat vlies herstelde zichzelf. De eieren waren niet geschikt om te koken, enkel bakken in de pan. Helaas zat er altijd wel een tussen die half bedorven was, men kon dus niet meerdere eieren tegelijk bakken. Daarom werden ze een voor een gecontroleerd.
Toen de koelkast de Keulse pot verdrong werd die veel als decor in de hal gezet als paraplubak.
Uit het geheugen van
Martien van Dooren
De foto bij dit verhaal is vervangen op 25 november 2021. Redactie