Drie burgemeesters en een pastoor (met de allure van een dorpsburgemeester) blazen gebroederlijk samen een petroleumlamp uit. Met dit symbolische gebaar werd een duister tijdperk in Vinkel afgesloten. Op 28 november 1950 kwam er een eind aan de karakteristieke romantiek van walmende olielampen.
Achtergesteld
In vergelijking tot de buurgemeenten die hier de bestuurlijke scepter zwaaiden, kreeg Vinkel pas heel laat elektrisch licht. In de loop der jaren groeide daardoor het gevoel van achterstelling. Al op 28 november 1931 (dus precies 20 jaar voor de lampenceremonie) had L. Rovers, met nog 21 buurtbewoners in het Heessche deel van Vinkel, een plechtige petitie op gezegeld papier laten opstellen en aan de gemeenteraad van Heesch verstuurd om ‘den aanleg van het electrische net onder Vinkel te willen bevorderen’.
Nieuw burgerinitiatief
De samenwerking tussen de gemeenten Heesch, Geffen en Nuland ging in het begin niet van een leien dakje. Heesch verweet haar buurgemeenten dat zij niets voor Vinkel deden. Pas nadat deze argwaan was weggenomen, wilden Nuland en Geffen met Heesch om de tafel gaan zitten. In 1935 dienden de Vinkelse ‘inwoners en belastingbetalers der gemeente Heesch’, opnieuw een petitie in, waarin zij er bij de gemeenteraad van Heesch op aandrongen te gaan overleggen met Geffen en Nuland. Ook de Geffense en Nulandse bewoners van Vinkel voerden actie voor aansluiting op het elektriciteitsnet.
Stroomversnelling
Vanwege materiaalschaarste als gevolg van de oorlogstoestand belandden de plannen voor Vinkel in een bureaulade, in afwachting van betere tijden. Pas tijdens de wederopbouw kwam er weer nieuwe aandacht voor Vinkel. De PNEM nam na de oorlog, in 1948, het gemeentelijk elektriciteitsbedrijf van Heesch over. In Heesch werd het bovengrondse elektriciteitsnet vervangen door een veel uitgebreider en moderner ondergronds kabelnet.
Bij het ontwerpen van de nieuwe plannen bleek het economischer om de kerkdorpen Loosbroek en Vinkel samen op het elektriciteitsnetwerk aan te sluiten.
Een echt nutsbedrijf
In de brief van 8 december 1947 van de PNEM aan de betrokken gemeentebesturen komt de PNEM nog over als een echt nutsbedrijf. Nog niet onderhevig aan marktwerking, zoals opvolger ESSENT, maar dienend: “Onze N.V. heeft tot taak er naar te streven, dat voor alle inwoners der provincie de gelegenheid wordt geopend om van de voordelen, welke de electriciteitsvoorziening biedt, te profiteren. Binnen de grens harer financiële mogelijkheden wil zij daarvoor offers brengen.” En offers moesten worden gebracht, want Vinkel en Loosbroek waren samen en ieder apart onrendabele gebieden.
Op naar de moderne tijd
Op die historische dag van 28 november 1950 werd Vinkel voor altijd in het licht gezet… Korte tijd later verschenen ook de eerste straatlantaarns in het dorp. Het is tegenwoordig waarschijnlijk nog maar moeilijk voor te stellen: een dag zonder elektriciteit. Maar misschien heb je daar nog wel herinneringen aan? We zijn benieuwd naar je verhaal over die 'donkere' dagen.
De verzender van de brief ( L. Rovers) was mijn opa Lambertus Rovers en woonde aan de Vinkelsestraat.
Volgens mij heb ik nog wel enkele gezegelde brieven van mijn opa liggen, dus ik zal ze binnenkort eens opzoeken
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 4 juni 2012 om 12:21
Beste Bert,
dat zouden we leuk vinden; die gezegelde brieven te lezen van je opa. We zijn benieuwd.
Met vriendelijke groeten,
Adrie van Griensven
zei op 20 januari 2013 om 23:01
Wat een vervelend trek van Nuland, Geffen en Heesch om zo moeilijk te doen. En dat niet alleen in deze affaire. Overigens: zijn die brieven inmiddels gevonden?
Mariët Bruggeman, namens BHIC
bhiczei op 22 januari 2013 om 10:13
Beste Adrie,
nee, helaas hebben we van Bert Rovers nog niet gehoord of hij de brieven bij hem thuis heeft gevonden. Maar ik hoop dat hij, na jouw reactie, nog een keer gaat zoeken en ons op de hoogte houdt!
Met vriendelijke groeten,
Achtergesteld
Op die historische dag van 28 november 1950 werd Vinkel voor altijd in het licht gezet… Korte tijd later verschenen ook de eerste straatlantaarns in het dorp. Het is tegenwoordig waarschijnlijk nog maar moeilijk voor te stellen: een dag zonder elektriciteit. Maar misschien heb je daar nog wel herinneringen aan? We zijn benieuwd naar je verhaal over die 'donkere' dagen.
