skip naar content skip naar hoofdnavigatie spring naar service navigatie
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic
Menu
sluit
Hulp nodig?

Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.

Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)

Meer informatie over de chat-service? Klik hier

Online op dit moment

Stel je vraag

Mariët Bruggeman
Mariët Bruggeman Bhic

De oorlogsjaren in Esch verteld door jongens van toen

Hoe was het voor jonge jongens in Esch in de oorlogsjaren? Welke herinneringen bleven bij? Nettie van de Langenberg en Jan van Gerven spraken met Wim van Kasteren en Rien de Bie. Het leverde een geanimeerd gesprek op met vele herinneringen, soms ook emotioneel.


Links Rien de Bie, rechts Wim van Kasteren


Hoe de lucht zwart was van de geallieerde vliegtuigen met gliders erachter. Of een jeep met geallieerde soldaten vanuit Helvoirt langs de boerderij richting Esch, brekend door vijandelijke linies. Mensen uit omliggende steden die voedsel kwamen verzamelen op de velden. Allemaal herinneringen die na al die jaren nog haarscherp voor de geest staan, blijkt tijdens het interview met Wim van Kasteren en Rien de Bie.

Of de spanning die die tijd met zich meebracht. Vader Harrie van Kasteren had in de schuur een auto verborgen een groot aantal 'mutserts' (takkenbossen). Deze mutserts werden ook dagelijks gebruikt in de veldkeuken van de Duitsers die ingekwartierd waren in het huis van Van Kasteren. Constant de spanning: zouden ze de auto ontdekken?

Of de Duitsers de auto aantreffen? Deze en nog veel andere herinneringen lees je hier terug in het volledige interview

Reacties (2)

Marilou Nillesen
Marilou Nillesen bhic zei op 29 november 2022 om 10:35
Bedankt Nettie en Jan, voor het vastleggen van deze indrukwekkende herinneringen. En ook dank aan Rien en Wim, voor het delen van deze bijzondere inkijkjes uit hun jeugd. Geen wonder dat een oorlog je je leven lang bij blijft (en daarom ook zo belangrijk dat deze verhalen worden gemaakt. Vrijheid is geen vanzelfsprekendheid, dat blijkt maar weer)
wim van kasteren zei op 30 november 2022 om 17:19
Graag gedaan

Gr Wim

Reageer op dit verhaal

Heb je al een account? Log in met je gegevens.

Heb je nog geen account? Plaats zonder inloggen, of Registreer een account

Help spam voorkomen en los de volgende som op:
Geef mij een andere som.