Zo schrijft de raad aan “Zijne Majesteit den Koning der Nederlanden” in 1882. Op het perceel “Boomgaard” (nu Burg. Van de Wielstraat 4), eigendom van de kerk, zou het gebouw moeten komen. Na een ruil met het kerkbestuur zou de school en de onderliggende grond in eigendom van de gemeente komen. De grond achter de school bleef in eigendom van de kerk.
Aannemer Johannes Hoes uit Deursen krijgt “het bouwen van eene school, speelplaats en onderwijzerswoning, met de levering van alle daarvoor benodigde materialen en arbeidsloonen te Huisseling + de levering van vijf en twintig schoolbanken” gegund.
Er komt dus een nieuwe school met daarnaast een onderwijzerswoning. De twee gebouwen vertonen veel overeenkomsten in ontwerp en afmeting. Tussen de twee gebouwen komt een overdekte speelplaats. Een schoolplein was er niet, maar de kinderen mochten ook aan de overzijde van de straat spelen. In de voorgevel zit een eerste steen met de tekst “G.J.P. v/d Oever burgemeester, H.H. van Aar - Ph. de Bruijn wethouders, 28 April 1883”. Binnen was een vestibule van 5x2 meter en een schoollokaal van 6x11 meter. Aan de achterzijde stond een aanbouw met de sanitaire voorzieningen en boekenkasten.
In 1905 werd het lokaal in tweëen gedeeld door middel van een houten/glazen tussenwand. In 1917 volgde de aanleg van elektriciteit. In dit schooltje zaten alle kinderen door elkaar en was er aanvankelijk alleen de hoofdonderwijzer en een lerares “in de nuttige handwerken”. De familie Van de Wiel leverde diverse leerkrachten. De laatste hoofdonderwijzer was de heer H. J. van Wiechen, uit Schaijk afkomstig. Hij volgde in 1920 J.A. Claeren op.
In 1923 werd de gemeente Huisseling c.a. door Ravenstein geannexeerd. Het lag voor de hand om het kleine schooltje van Huisseling, net als dat van Neerloon, op te heffen. In 1928 was het zover en moesten de kinderen voortaan in Ravenstein naar school. Dat leverde natuurlijk (vergeefs) protest op van de Boerenbond Afd. Huisseling. En achteraf bleek het onderwijs in Ravenstein toch echt wel beduidend beter te zijn dan het in de dorpjes geweest was.
De Huisselingse pastoor I. Franken, telg uit een Tilburgse familie van textielfabrikanten, kocht in 1928 het afgekeurde schooltje en de onderwijzerswoning van de gemeente Ravenstein met als doel een fundatie op dat pand te vestigen. Het schoolhuis werd direct bewoond, de school werd gebruikt als opslag voor spullen van de processie en dergelijke, het tweede lokaal werd tot aan de oorlog gebruikt als eierpakkerij van de N.C.B.
In 1946 volgde een verbouwing tot noodwoning, waarbij de indeling geheel werd gewijzigd. Het gezin dat er in trok, huurde de woning van de kerk. In 1951 werd een gedeelte van de zoldervloer verlaagd en in 1972 volgde de laatste verbouwing, waarbij ook de rest van de zoldervloer werd verlaagd. Het pand kwam vervolgens in particuliere handen. De ramen in de voorgevel waren oorspronkelijk roedenverdeelde stolpramen met een drieruits bovenlicht. Het bovenste deel van de ramen werd nu echter afgetimmerd ter camouflage van de verlaagde vloer.
