Bij deze foto heb ik wel een verhaal. We zien de Genie hier een noodpont plaatsen rond 1980. Het bootje dat hier de militairen assisteert, is het hulpbootje van de veerpont “Jeannne” van de voormalige gemeente Ravenstein. De pont was vernoemd naar de vrouw van burgemeester Hoefnagels en ook dit bootje had een naam: Piet Heyn.
Burgemeester Hoefnagels wou blijkbaar graag zijn familie met zijn werk verenigen, want dat hulpbootje was naar zijn zoon genoemd.
We zullen dan ook maar de naam van de machinist van het bootje noemen, omdat ik die nu eenmaal goed ken: het is namelijk mijn vader, Ar(nol)d van Zwam, die toen veerbaas was van de Jeanne. In periodes van hoogwater werd hij ingezet om hand- en spandiensten te verrichten met het bootje, mede vanwege zijn vroegere ervaring als oud-medewerker van Rijkswaterstaat.
Rijkswaterstaat had in die tijd een werkplaats in Ravenstein op de bovenverdieping van de voormalige bierbrouwerij De Gerstaar. Hier werden eenvoudige onderhoudswerkzaamheden verricht zoals het schoonmaken van bakens etc..
Het was echt een multifunctioneel gebouw: in het midden van het gebouw waren meelzakken opgeslagen van Mengvoederbedrijf Meulemans. Een medewerker moest de zakken uitkloppen voor hergebruik en beschadigde zakken repareren (op de manier van het stoppen van sokken). Het benedengedeelte (een vochtige kelder) werd gehuurd door een boer en gebruikt als stal voor een aantal runderen.
Marilou Nillesen
bhiczei op 13 oktober 2014 om 09:31
Prachtig verhaal Arno! Ik kan me voorstellen dat het werk van je vader erg tot de verbeelding sprak. Mocht je ooit mee?
Frans Maaskamp
zei op 2 december 2019 om 12:11
Dag Arno, ik ben benieuwd of jouw vader ook met de 'Jeanne' heeft gevaren in 1944. Als dat zo is heb ik waarschijnlijk in september 1944 ook op die veerpont gezeten als 6 mnd oude baby op de vlucht voor het geweld in Nijmegen naar een tante in Oss
Burgemeester Hoefnagels wou blijkbaar graag zijn familie met zijn werk verenigen, want dat hulpbootje was naar zijn zoon genoemd.
We zullen dan ook maar de naam van de machinist van het bootje noemen, omdat ik die nu eenmaal goed ken: het is namelijk mijn vader, Ar(nol)d van Zwam, die toen veerbaas was van de Jeanne. In periodes van hoogwater werd hij ingezet om hand- en spandiensten te verrichten met het bootje, mede vanwege zijn vroegere ervaring als oud-medewerker van Rijkswaterstaat.
