De Sint gearresteerd

Achter een huishoek stonden twee politieagenten in het donker, die stapten op Jo toe en zeiden: "Zo kerel nu hebben wij jou." Maar Jo zat nog niet in zijn auto, hij zei: "Ik heb te veel gedronken en controleer even of ik de auto wel op slot heb gedaan en ga te voet naar huis." De twee dienders waren te snel geweest en kookten van woede om hun eigen onhandigheid en de slimme zet van Jo van Brussel. Ze konden alleen de waggelende gast nakijken.

In de daarop volgende tijd was het extra uitkijken voor Jo, ze loerden op hem om hun gram te halen. Enige dagen voor het grote Sinterklaas-feest bood zijne Heiligheid de mogelijkheid aan voor een huisbezoek. Jan van Veghel vertegenwoordigde de Sint en Jan van Gemert, beter bekend als Jan de Panter, was zijn Knecht. Jo van Brussel fungeerde als taxichauffeur en bracht ze naar de verschillende adressen.

In de meeste gevallen werd de Sint en zijn personeel een drankje aangeboden. Zes koppen koffie is nu eenmaal teveel van het goede, maar geen nood: de Sint en Piet lustten ook wel iets anders. Het was al laat geworden en na zulk een vermoeiende tocht was het even stoom afblazen in het café van Wim van Extel. De Sint, Piet en Jo zaten aan de bar, Wim had de deur gesloten. De agenten deden de ronde betreffende cafésluitingen, die ging in om elf uur. Het was inmiddels half twaalf en ze zagen nog licht branden bij Van Extel en hoorden stemmen. Ze klopten aan, maar er werd niet open gedaan. De agenten gingen achterom en kwamen door de keukendeur naar binnen; ze kookten van woede. Wim kreeg een verbaal voor het te laat open zijn en Jo van Brussel als klant. Aan de Sint vroeg een diender naar zijn naam. “Ik heet Sinterklaas van Kapoentje en kom uit Spanje,” was het antwoord. De agent zij met verheven stem: Ïn naam van de wet, wat is je naam?” “Sinterklaas van Kapoentje,” was weer het antwoord. Piet mengde zich in het gesprek en zei: “Ik ben zijn knecht.” Er was geen doorkomen aan, de twee Spanjaarden werden gearresteerd. Jo ging uit eigen beweging mee naar het politiebureau. Daar heeft het kat-en-muisspelletje nog een tijd voortgeduurd, totdat de agenten de burgernamen te weten waren gekomen. Ze kregen een verbaal voor het te laat cafébezoek.

Wel moet even vermeld worden dat agenten boos kunnen worden, maar ook barmhartig kunnen zijn. De arrestanten hoefden niet achter de tralies en konden te voet naar huis.

Ontsproten aan het geheugen van Martien van Dooren.