De gegevens kreeg Van Breugel aangeleverd van de plaatselijke bestuurders van steden en dorpen. Die hadden er natuurlijk belang bij dat de belastinginners niet al te hoge verwachtingen zouden koesteren.
Het geschetste beeld was dus meestal somberder dan de werkelijkheid. Als het al te erg werd, corrigeerde Van Breugel de gegevens van de bestuurders door er een commentaar aan toe te voegen.
Aan de andere kant waren de kwantitatieve gegevens natuurlijk wel controleerbaar, dus daar kon niet al te veel mee gesjoemeld worden. Een deel van het sombere beeld komt bovendien wel overeen met de werkelijkheid, want de economie zat in die jaren wel degelijk in een dip.
Over Maren bevat de Beschreeve staat de volgende tekst:
Dit dorp, gelegen aan de Maas, zou daardoor nogal geschikt zijn voor de koophandel, maar die wordt er om zo te zeggen niet gedreven, terwijl men tegelijkertijd vrij in het algemeen wel kan zeggen dat de inwoners zo langzamerhand aan het verarmen zijn.
Er is geen brouwerij en evenmin zijn er fabrieken.
Twee huizen worden bewoond door de pastoor en de schoolmeester; twee door mensen die vee weiden; veertien door mensen die een boerderij drijven; dertien door zogenaamde herbergiers of tappers, van wie sommigen ook een boerderij houden, een timmerman, enkelen die een winkeltje hebben en weer anderen die arbeider zijn; twee door bakkers, van wie een molenaar; één door de smid; één door een schoenmaker; acht door arbeiders, die ook aannemers zijn van herstelwerk aan polderdijken, weteringen en tochtsloten [=brede sloten waar het water doorheen stroomt, bijvoorbeeld door verval]; 26 door arbeiders die meestal in Gelderland en elders gaan werken; 22 door arme inwoners, van wie sommigen ’s winters, anderen het gehele jaar uit het Armenfonds onderhouden worden; twee staan er leeg.
De uiterwaarden zijn voor een deel redelijk goed, maar voor een ander deel arm en schraal. Van de binnenlanden zijn er maar zeer weinig goed, terwijl er genoeg mensen zijn die in negen jaar geen bouwland hebben, maar nu en dan enkele landerijen in de polder die met haver ingezaaid kunnen worden. De uiterwaarden behoren bijna allemaal (met uitzondering van ongeveer 10 morgen) aan eigenaars van buiten het dorp, net als het grootste deel van de binnenlanden, terwijl de landerijen van de inwoners allemaal met het onderhoud van de Maasdijken belast zijn.
Het aantal huizen in 1736: 102
Het aantal huizen in 1791: 94 (waarvan er drie leegstaan)
Het aantal inwoners in 1791: 422
