De weg naar de kerk

Het is de maasdijk van dieden naar demen ter hoogte van poelmans je kan nog net het huis van driek van dieten zien

Het is de Maasdijk onder het dorp Demen. Deze dijk vele jaren gebruikt om naar de lagere school in Demen te gaan. Verder was het toegangsweg tot de Sint Willibrordus kerk. Tegenover de kerk lagen de sportvelden van SDDL. Als je deze dijk vervolgt in oostelijke richting kom je in Ravenstein.Links op de foto achter de bomen ligt nu een fietspad.

Beste Ad en Jan, hartelijk dank voor jullie reacties. We hadden inderdaad al het vermoeden dat we hier op de Maasdijk staan, maar we zien het graag bevestigd door de kenners. En jullie weten duidelijk waar je het over hebt. Dank jullie wel! We gaan de informatie toevoegen bij de foto.

Ja dit is de Maasdijk zoals Evers en Ploegmakers al vermelden.
De maas ligt aan de linkerzijde van de foto en de foto zou zomaar gemaakt kunnen zijn in 1956.
Dat is natuurlijk niet maar het aanblik zou in de winter van 1956 het zelfde zijn geweest.

De winter van 1956 , was een strenge winter, er lag sneeuw en de temperaturen waren ver in de min overdag en snachts . Er waren dagen bij dat het overdag om en nabij de -15 was en snachts soms -22 graden vorst. Uiteindelijk na enkele weken lag er drijfijs in de maas. Dit geeft al aan hoe streng deze winter was. Na enkele dagen was er niets meer te drijven en sloot het ijs tegen elkaar aan waardoor de maas dicht vroor. Ik was toen 11 jaar en het verhaal wil, ik heb het niet gezien, dat enkele auto’s bij het veer Demen - Batenburg de maas over reden. Als het ijs begon te kruien was dat een hels lawaai doordat de stukken ijs over elkaar heer schoven wat dan weer een bergachtig gezicht gaf.

Wat ik wel nog weet is dat wij als kind samen met de Jan en Theo Walk, Ben van Dieten en mijn Broer Arnold aan de maas liepen en ons op het ijs waagden, het waren ongelijke stukken ijs die aan elkaar vast zaten en dat ging goed. De Hond van de Walken liep verder over het ijs en dus dachten wij als de hond er niet doorheen zakt dan kunnen wij dat ook wel. We zijn tot bijna de helft van de maas geweest toen eigenlijk min of meer de angst toesloeg, we maakten dat we naar de kant gingen.
Kregen thuis een uitbrander die ons meteen deed ontdooien. Onverantwoord zeg je later tegen jezelf.

Als in de winter de maas hoog stond en de uiterwaarden ondergelopen waren konden wij schaatsen honderden meters ver.
Het gebeurde ook dat we dan een visje konden vangen doordat deze onder het ijs lagen en niet terug naar de maas konden zwemmen.
Ik weet nog dat mijn Oma van een gevangen snoek heerlijke soep maakten.
Een dorp verder , in Dieden , had de broer van de hierboven genoemde Evers ook een hobby als het water begon te stijgen in de uiterwaarden. Die ging dan mollen vangen, die wilde wel weg wanneer het water omhoog kwam.
Hij verkocht dan de mollenvelletjes die in de bont industrie werden verwerkt.

Dezelfde Maasdijk in 1963 met ook flinke winter maar dan met veel sneeuw.
Er was in de familie iemand ziek en we moesten naar de Dokter in Megen om medicatie te halen. Dokter Roffelsen in Megen had een apotheek aan huis.
Het was op een zaterdag morgen dat we met een auto, Volkswagen kever, met een paar man op weg gingen. Het eerste obstakel was de weg naar de dijk bij Poelmans waar we een 20 tal meters omhoog moesten. Door jutte zakken voor de wielen te leggen en met de schop sneeuw weg te scheppen kwamen we op de dijk. De sneeuw was geruimd maar het was nog spek glad. Het was zeer langzaam rijden en uitkijken dat we niet van de weg zouden glijden.

(( Er waren wel sneeuwruimers maar die werkten net andersom als tegenwoordig. Altijd vanuit de gemeente of Rijkswaterstaat met een tractor en daarachter een soort van houten of ijzeren driehoek.
Het grootste deel van de sneeuw ging hierdoor wel van de weg maar er bleef een gladde laag sneeuw over. Er werd dan wel met wat zand gestrooid en dat was het dan.))

Aangekomen bij het Maasakkerstraatje begon de ellende pas echt goed. Richting Haren en het Maasakkerstraatje was geen sneeuw geruimd. We lieten de auto staan in gingen te voet verder richting Megen via het Maasakkerstraatje, dit was de kortste weg.
De sneeuw lag op plaatsen wel tot een meter hoog, opgewaaid, het was een heel gedoe om bij de Dokter in Megen te komen. Uiteindelijk na de middag kwamen we bij Dokter Roffelsen aan die ons eerst voorzag van een boterham en warme chocolade melk. Toen weer terug naar de dijk waar de auto stond en langzaam naar huis met de medicijnen. Het was donker toen we thuis kwamen en dit alles over een afstand van Demen naar Megen van hooguit 6 a 7 kilometer. Waren toch bijna een hele dag onderweg geweest.

Bedankt voor je levendige verhaal Anton. Alhoewel de zon vandaag schijnt, voel ik bijna de kou zoals je die beschrijft in je verhaal. Zo wordt een foto meteen een heel stuk herkenbaarder.

De locatie is juist weergegeven door de eerdere schrijvers. Wil daar nog aan toevoegen dat de koster/organist in de kerk die we zien destijds The Janssen was. Behalve uitbater van caffè de Ster en koster was hij ook nog boer. Inderdaad een mooi voorbeeld van een toch wel erg "gemend bedrijf". Dat van die dichtgevroren Maas in de winter van 1962/ 1963 klopt ook. Tevens is het zo dat er auto's over de dichtgevroren Maas naar de overkant reden. Dat ging echter niet zomaar. De veerman liep voorop. Heb die oversteek zelf meermaals meegemaakt. Op weg naar mijn werk bij meubelfabriek Delta te Puiflijk waar ik de administratie deed reed ik mee met een van de direkteuren die toen in Megen woonde. Als uitbater van een toch bescheiden horeca zaak organiseerde The Janssen ook grotere evenementen. Met de plaatselijke kermis in Demen liet hij een danstent bouwen op het terrein van het voetbalveld. In die tent was het dan op Zondag een drukte van belang. Een vroege afspiegeling van wat we tegenwoordig een Festival noemen. De Astra's uit Megen hebben er regelmatig voor de muziek gezorgd. Destijds nog zonder die enorme geluidsboxen die er tegenwoordig nodig zijn. Versterkers waren ook toen al in opkomst.

Mooi dat er steeds meer herinneringen los komen. Spannend Ben, hoe u die overtocht van auto's over de dichtgevroren Maas beschrijft..

Beste Ben van de Camp,
The Janssen was inderdaad de organist van de kerk in Demen.
Echter Koster was hij niet, hij zal wel eens hand en spandiensten verleend hebben als dit nodig was maar de echte koster was Piet Adriaans ook genoemd Piet Pop, de eier boer.
The Janssen was, zoals u schrijft, de uitbater van het café “ de drie Sterren ” en niet de ster.
De huidige naam van het etablissement is nog steeds ” de drie sterren “ met als uitbater Ben van Dieten. Bij mijn weten is er in Demen nooit kermis geweest maar wel elk jaar een grote tent rond Koninginnedag en 5 mei. De organisatie hiervan was in handen van het oranje comité en het geheel zal wel door The Janssen gefaciliteerd zijn geweest, de tent stond tenslotte tegenover zijn café. Voor de jeugd was er met die dagen ook van alles te doen op het voetbalveld, allerlei spelen in groepsverband dan wel individueel. Een of twee halve dagen was de tent het speelterrein voor de schoolgaande jeugd die dan een versnapering en limonade kregen. Het geheel werd geleid door het onderwijzend personeel van de lagere school en mogelijk ook enkele vrijwilligers. In het weekend was er inderdaad gelegenheid tot dansen voor de volwassenen en dat was niet gratis.
Wel herinner ik me, ik zat nog niet op school, dat er een circus was op het kleine voetbalveldje waar wij met onze ouders of opa en oma naar toe gingen. Een cirkel gemaakt van kisten, ik denk veiling of fruit kisten, met daarachter bankjes. Binnen de cirkel, alles in de buitenlucht, werden de kunsten vertoont door hondjes met kleding aan en een paar apen met nog wat andere kleine dieren. Het grote paard wat de woonwagen voort trok deed ook mee met als berijder een indiaan. Het zal een boeren circus zijn geweest ofwel voorbijgangers die zo de kost verdienden. Ik heb ze later nooit meer gezien.
Of was dit de kermis van Demen? Het zou kunnen maar dat horen we dan wel. Er zijn in Demen en Dieden nog wel mensen die het kunnen weten.

Aan de dijk in Dieden is mij gezegd, was vroeger een melkfabriekje.
Dat schijnt waar van Dieten vroeger woonde, op die plaats. vermoed rond 1916.
Wie weet daar wat over?En dat de Heemkundekring veel weet? Vraag mij dan af waarom zij totaal over genomen leugen plaatst, wat kwetst. Heb eens brief geschreven naar van Venrooij in Ravenstein ,nooit antwoord gehad, en het staat nog steeds fout

Hallo Ria, bedankt voor je berichtje. Een snelle zoektocht door onze archieven leverde geen resultaat op, maar mogelijk komt het fabriekje ergens genoemd in de gemeentearchieven van Dieden? Je kunt het komen inzien op onze studiezaal.
Dit is het linkje naar het betreffende archief: http://www.bhic.nl/integrated?mivast=235&miadt=235&mizig=210&miview=inv2&milang=nl&micols=1&mires=0&micode=7383&mizk_alle=cooperatie#inv3t2

Ik weet niet precies wat je bedoelt met de kwestie rond de
heemkundekring, maar anders is het wellicht handig om er een telefoontje aan te wagen? Of een keertje op de koffie, dan komen jullie er hopelijk samen uit.

Mochten er mensen uit Dieden zijn die meer weten te vertellen over het melkfabriekje, dan horen we dat natuurlijk graag! Reageren kan hieronder. Alvast dank!

Hersel, het was een boter fabriekje. Maar er zal wel melk naar toe gebracht zijn.
De Diedenaren die het zouden weten zijn de meeste ouderen overleden.
Kwestie is, heb toen een brief gestuurd naar Aad van Venrooy Postbus nooit reactie op gehad. En er staat geen telefoon nr. bij . En daar fiets ik ook niet naar toe. Naar jullie studie zaal wil ik zeker komen. Hartelijk groet.

Hallo Ria, over een boterfabriek in Dieden hebben we inderdaad wel wat in huis. Zoals deze bouwvergunning:

Coop Boterij Concordia, Dieden C 230, Dieden, Demen en Langel: bouwen van gebouw tot bereiding van boter, 22-03-1909

En deze:
M. Verharen, Dieden C 55a, Dieden, Demen en Langel: verbouwen van boterij tot woonhuis, 06-03-1918

Als je hier klikt, zie je wat we daarvan in huis hebben: http://www.bhic.nl/integrated?mizk_alle=boter%2A+dieden

En vanzelfsprekend ben je ook van harte welkom op onze studiezaal!

Dag Marilou, Heel hartelijk dank. Heb iemand gekend die er vroeger heeft gewerkt, van zeggen en die verdiende toen 6 gulden per week. M.Verharen is een mij totaal onbekende naam. Die komt ook niet weer voor in Dieden en Demen. Heb wel de mensen gekend van Dieten die er hebben gewoond. Nu geen mensen uit Demen en Dieden, zoals de meeste die er wonen. Het huisje staat er dus nog, daar naast is er ook gebouwd , maar niet mooi.