Den Dungen onder dik pak sneeuw

En of! Opgegroeid met sterke verhalen over metershoge sneeuw op de Pettelaar in 1963, was het midden jaren '80 eindelijk onze beurt--een echte winter zoals we die van schoolprenten kenden (hoewel die uit de Kleine IJstijd waren dus dat was geen eerlijke vergelijking) en van grijze TV beelden van de toch van 1963.

Twee Elfstedentochten op rij in 1985 en 1986, en, door de meesten vergeten, bijna een derde in januari 1987 maar die werd twee dagen van tevoren afgelast (tot grote opluchting van Evert van Benthem die blijkbaar geblesseerd was).

Ik was krantenjongen in Den Dungen van september 1984 tot en met juni 1987 en daar zaten die drie winters dus bij. Ik had wijk 7 en 156 kranten te bezorgen in Mgr. Godschalkstraat, Van Rijckevorselstraat, Paterstraat, Weidestraat, Hofstraat en Akkerstraat. Normaal lukte me dat in 45 minuten, maar die winters vertraagden je tot een uur.

Het was glijden, vallen, opstaan en weer doorgaan voor 6.85 per dag--guldens wel te verstaan! Door de kou droeg ik drie lagen kleding en een paar handschoenen onder dikke wanten. Ik heb wel eens een verpleegster op weg naar een busstation de stuipen op het lijf gejaagd toen ik dik aangekleed met een stapel kranten onder mijn arm uit het donker plots voor haar opdoemde. "Yeti" is maar een klein beetje overdreven.

Dat goed aankleden moest je door schade en schande leren. In het begin heb ik wel eens mijn eerste uur op het Sint-Janslyceum gemist doordat ik thuis nog onder een warme douche stond om op te warmen.

Is die foto van de Spurkstraat? Die krantenwijk heb ik wel eens overgenomen van een zieke bezorger. In tegenstelling tot mijn vaste wijk had je daar veel wind en meer glijpartijen omdat er later werd gestrooid en wij tussen 6 en 7 's ochtends bezorgden.

Mark, mooi beschreven de lezers staan meestal niet stil wat een bezorgde krant inhoudt. En zeker in de vroege morgen wanneer je zo lekker warm in je bed zo ligt.

Veel dank voor je tot de verbeelding sprekende beschrijving, Mark. Heel herkenbaar voor iedereen die in de jaren tachtig jong was (en misschien ook wel voor een heleboel anderen, hoor).

Wij kregen bijvoorbeeld in 1985 een dag ijsvrij van de middelbare school, om naar de Elfstedentocht te kijken. Dat werd gezien als een unieke gebeurtenis. Een jaar later was dat natuurlijk niet meer zo uniek, en die vrije dag ging dan ook niet meer door ;)

Even opgezocht: 21 februari 1985 was een donderdag, dus een schooldag, en toch herinner ik me de hele dag voor de TV te hebben gezeten (na mijn krantenwijk laat te zijn begonnen om de start niet te missen--sorry lezers). Ik moet dus ook een vrije dag hebben gekregen maar herinner me dat niet.

Per Wikipedia was de Elfstedentocht al bijna in januari 1985 gehouden, maar afgelast, en toen alsnog gehouden na een nieuwe vorstperiode in februari. Dat was me de winter dus wel!

Ik herinner me voornamelijk de koude, zoals beschreven, maar ook een dag met een pak verse dikke sneeuw waardoor wij krantenbezorgers niet konden fietsen. Normaal fietste ik mijn ronde, hier en daar parkerend als er een aantal abonnees dicht bij elkaar woonden. Maar er was een dag dat je niet kon fietsen door het dikke pak sneeuw en ik mijn fiets ergens centraal parkeerde en de meeste kranten te voet bezorgde.

De tuinpaden en inritten waren het gevaarlijkst want die werden pas nadat je de krant had bezorgd bestrooid. Daar viel je wel eens tot je leerde van de tuinpaden af te blijven en via het bevroren gras te gaan. En daar kreeg je dan, eerlijk waar, via je baas bij het Brabants Dagblad in Boxtel, klachten over van abonnees die daar over hadden geklaagd via de telefoon.

Grappig genoeg vertelde ze altijd precies wie er had geklaagd dus als je een kapotte krant had (de krant aan de buitenkant van je bezorgtas schuurde meestal langs muurtjes en bomen) werd die natuurlijk altijd bij die "zeikerds" bezorgd. Mooie tijden!

Goed verhaal. De laatste jaren hedenmaandag 8 februari 2021. wordt er geen krant bezorgd vanwege het weer. Tegenwoordig code rood wat de klok slaat. Al het nieuws wordt overdreven gebracht alsof het een show is. Zuivere winst voor de kranten.

Vroeger, alles moest!! Zelfs de trein reed al was het met vertraging. Ik warmde me zelfs in de jaren vijftig aan de hout of kolenkachels op het stations perron.
Hebben de krantenbezorgers een vrije morgen of nog meer.
En op tijd vertrouwt met 'thuiswerken.

@ Fred & Riny Niet toevallig had ik het hier gisteren met mijn moeder over. In die drie (ja drie, zie boven) elfstedenwinters is het bij mijn beste weten niet 1 keer gebeurd dat de krant een dag niet verscheen, en er waren een paar dagen bij dat we op bepaalde stukken echt niet konden fietsen, maar de fiets met volle tassen met kranten door de sneeuw moesten duwen en dan te voet met een stapel langs de abonnees gingen om de krant te bezorgen. Ik zei gisteren precies wat jullie hier zeggen: het is zwaar overdreven dat vandaag de krant niet verschijnt.