Het is 1908. In het gebouw van de Rooms Katholieke Militaire Vereniging in Bergen op Zoom besluiten enkele jonge leden van de neutrale ontspanningsvereniging “Voor Eer en Deugd” om een voetbalvereniging op te richten, die ze de toch prachtig katholieke naam “Door Ons Samenspel Komt Overwinning” geven.
Die naam bleek prima gekozen te zijn: het team haalde het ene succes na het andere. Al in 1920 speelde DOSKO in de eerste klasse, toen de hoogste klasse in Nederland, tegen topteams als NAC en PSV. Meerdere malen mochten ze zich kampioen noemen. In de “gouden periode” tussen 1947 en 1954, bijvoorbeeld, lukte dat maar liefst drie keer. Toen in 1954 het betaalde voetbal in Nederland werd ingevoerd, was DOSKO daar dan ook als de kippen bij.
Betaald voetbal
In het eerste seizoen als semi-profs speelde de club nog in de eerste klasse en eindigde keurig als achtste, een resultaat dat DOSKO recht gaf op een plaats in de Eerste Divisie. Jammer genoeg kon dit niveau niet worden volgehouden en ieder volgend jaar ging het een beetje minder met de club. Aan het einde van het seizoen 1958-59 vinden we DOSKO terug op de 15de plaats van de Tweede Divisie. Hun absolute topspeler (en met een slordige €135,- per maand waarschijnlijk ook de best betaalde) Rinus Bennaars heeft de club dan al verlaten.
Het semi-profbestaan was zwaar. De meeste spelers hadden gewoon een volledige baan (dat betekende toen nog per week zes werkdagen van acht uur). Voor een uitwedstrijd was je zomaar 15 uur op pad en dan moest er ook nog getraind worden. Geld was altijd een probleem, dus daar hoefde je het niet voor te doen en de absolute top werd steeds nét niet gehaald.
De afloop
Begrijpelijk dus dat DOSKO na de competitie van 1958-1959 eieren voor haar geld koos: de club besloot vrijwillig om maar een stapje terug te doen en weer amateur te worden. Tegenwoordig speelt de vereniging in de Hoofdklasse B en op dat niveau wordt DOSKO nog steeds gevreesd door alle tegenstanders.
Sterspelers
Hoe bescheiden het verhaal van DOSKO ook mag lijken: het is wél een club die twee sterspelers heeft voorgebracht die het tot het Nederlands elftal hebben geschopt. Sterker nog: het is de enige Tweede Klasser die ooit twee spelers voor een interland leverde!
De namen: Louis Overbeeke, de “razendsnelle rechtsbuiten met een ziedend schot” en drie caps op zijn naam; en Rinus Bennaars uit Bergen op Zoom. Die kwam zelfs 15 keer uit voor Oranje en scoorde tegen Engeland de winnende treffer. Bennaars, bijgenaamd “De Held van Deurne”, was volgens de kenners een “kwikzilveren” speler, een keiharde werker die steeds de combinatie zocht en gevaarlijk was voor het doel. Zelf is hij nog het meest trots op zijn prestatie in de gewonnen interland tegen Brazilië in 1963. Hij begon toen niet als aanvaller, maar als de mandekker van niemand minder dan Pelé. Superster Pelé, die na een half uurtje tegen Bennaars gespeeld te hebben totaal gefrustreerd het veld verliet. Er was geen beginnen aan.
In dit verhaal staan enkele onjuistheden. Ontspanningsvereniging Voor Eer en Deugd was geen katholieke vereniging, maar een neutrale, als tegenhanger van katholieke onspanningsverening Kolping's Zonen die gevestigd was in Vetpan. In het eerste seizoen betaald voetbal speelde Dosko in de eerste klasse C. Dat was niet de hoogste klasse. Rinus Bennaars is een geboren en getogen Bergenaar. Geboren in Nieuw Borgvliet. Hij speelde een aantal jaren bij rkvv Nieuw Borgvliet voordat hij naar Dosko vertrok. Later speelde hij nog voor Noad, Feyenoord en DFC.
Marilou Nillesen
bhiczei op 27 februari 2019 om 09:17
Bedankt voor je berichtje, Ton. Inmiddels hebben we de tekst eens goed onder de loep genomen.
Dank voor je oplettendheid!
Piet Bruijns
zei op 8 december 2020 om 22:47
Er ontstaat toch een glimlach rond mijn mond en een twinkeling in mijn ogen als ik terug denk aan de tijd dat de mannen van DOSKO gevaarlijke tegenstanders waren in het amateurvoetbal.
Wij vertaalden de naam DOSKO meesmuilend en met ogen vol spot in:
“Door Onze Schoenen Komen Ongelukken”.
U bent gewaarschuwd!
Mvg.
Piet Bruijns
Marilou Nillesen
bhiczei op 9 december 2020 om 14:46
Naar welke tijd neem je ons nu mee terug, Piet? En je maakt ons wel nieuwsgierig, hoe heette de club waarbij je zelf speelde? (en enig idee wat de tegenstanders daarvan maakten? ;)
Piet Bruijns
zei op 9 december 2020 om 16:03
Zelf persoonlijk heb ik niet zo heel veel met voetbal, maar Rinus Bennaars was m'n overbuurjongen, die bij ons op Borgvliet en trouwens in heel Bergen wereldberoemd was.
Dus we leefden mee, zeker toen hij in het Nederlandsch Elftal speelde.
Ik zie nog mijn vader gebogen voor de radio zitten, kijkend naar het grote ronde groene afstem-oog, alsof hij zelf op de groene mat vertoefde en in zijn beleving die ene verlossende goal zou maken.
Vergeet niet, er was nog geen televisie, dus je moest toch ergens naar kijken wilde je de Hollandsche Leeuw niet in z'n hempie zien staan!
Marilou Nillesen
bhiczei op 10 december 2020 om 09:08
Ik heb net Rinus Bennaars even opgezocht en voel me bijna ongemakkelijk dat ik nooit van hem had gehoord! Hij heeft heel wat overwinningen op zijn palmares. https://nl.wikipedia.org/wiki/Rinus_Bennaars
Heel beeldend hoe je beschrijft hoe je vader aan de radio gekluisterd zat om naar de wedstrijden te luisteren (en persoonlijk vind ik een wedstrijdverslag via de radio nog altijd veel spannender dan die match te zien op tv).
Die naam bleek prima gekozen te zijn: het team haalde het ene succes na het andere. Al in 1920 speelde DOSKO in de eerste klasse, toen de hoogste klasse in Nederland, tegen topteams als NAC en PSV. 
Het semi-profbestaan was zwaar. De meeste spelers hadden gewoon een volledige baan (dat betekende toen nog per week zes werkdagen van acht uur). Voor een uitwedstrijd was je zomaar 15 uur op pad en dan moest er ook nog getraind worden. Geld was altijd een probleem, dus daar hoefde je het niet voor te doen en de absolute top werd steeds nét niet gehaald.
