Cornelis Jamin werd op 27 januari 1850 geboren in Boxmeer. Op twintigjarige leeftijd verhuisde hij naar Rotterdam waar hij ambitieus en eigenzinnig als hij was in de Warmoeziersstraat een straathandel in zoetwaren en chocolaterie-winkel begon.
Cornelis vestigde zich al snel als koek- en banketbakker met een suikerwerkfabriekje. Door zijn groot zakelijk instinct deed hij goede zaken. Mede daardoor had hij een decennia later twee suikerwerkfabriekjes; één aan het Roodezand en één aan de Crooswijkse-kade. En nog eens drie jaar later, in 1883, had Nederland zijn eerste Jamin-winkel, waarin hij zijn eigen producten aan de man bracht.
Voor zover bekend was Cornelis Jamin buiten zijn bedrijf weinig actief. Hij was van bescheiden komaf en heeft nooit onderdeel uitgemaakt van de Rotterdamse elite. Cornelis was meer een familiemens.
Hij trouwde op 7 juni 1876 met Maria Martina van de Lagen (1858-1877) bij wie hij één zoon kreeg, Cornelis jr. (geboren 1876). Na het vroege overlijden van zijn eerste vrouw huwde Jamin op 20 november 1878 Louisa Johanna Reuther (geboren 1854) bij wie hij twee dochters en drie zonen kreeg: Pierre, Louis (A.M.F.) en Harry.
Deze drie broers zetten het familiebedrijf voort na het overlijden van hun vader; Cornelis Jamin Senior, op 11 juli 1907 op 57-jarige leeftijd.
Het zes meter hoge grafmonument van de stichter Cornelis Jamin en zijn echtgenote Louisa Jamin-Reuther, die haar echtgenoot zeventien jaar overleefde, herinnert daar nog aan. De kapel markeert het graf, waarin zij respectievelijk in 1907 en 1924 werden begraven.
De documentaire “De Meisjes van Jamin” vertelt het verhaal van de mensen die in de periode van 1940 tot 1970 werkzaam waren bij Jamin in de Rotterdamse wijk Crooswijk. Het is een verhaal over de groei en bloei van het bedrijf. Maar ook over het verval, over grootheidswaanzin, over feodale ondernemers.
Over armoede maar ook over plezier. Over ondeugend zijn en het begin van werknemersemancipatie. Over honger en suiker. Over tradities en modernisering. Het is een verhaal over hoe het was en niet meer is.
Cornelis vestigde zich al snel als koek- en banketbakker met een suikerwerkfabriekje. Door zijn groot zakelijk instinct deed hij goede zaken. Mede daardoor had hij een decennia later twee suikerwerkfabriekjes; één aan het Roodezand en één aan de Crooswijkse-kade. En nog eens drie jaar later, in 1883, had Nederland zijn eerste 
Het zes meter hoge grafmonument van de stichter Cornelis Jamin en zijn echtgenote Louisa Jamin-Reuther, die haar echtgenoot zeventien jaar overleefde, herinnert daar nog aan. De kapel markeert het graf, waarin zij respectievelijk in 1907 en 1924 werden begraven.
