Zachtjes om niet te veel geluid te maken, maar uren aan één stuk probeert de Tilburgse werkman Nicolaas Kremers in 1918 de spijlen uit zijn cel door te zagen. Met een zaag en een vijl probeert hij zo uit de Bredase gevangenis te ontsnappen. De man die zorgt dat Kremers dit gereedschap in zijn cel heeft gekregen, is de corrupte gevangenisbewaarder Louis Scheepers.
tekeningen uit dossier van Scheepers
Van huis uit is de 28-jarige Ludovicus Franciscus Scheepers uit Breda schoenmaker maar als ‘hulpbewaarder der gevangenissen’ hoopt hij meer geld te verdienen. Hij gaat aan de slag in de strafgevangenis in Breda en wordt niet veel later aan het werk geplaatst in het Huis van Bewaring. Maar het salaris valt tegen en Scheepers gaat op zoek naar andere inkomstenbronnen. Hij schrijft aan familie van de gedetineerden aan dat er te weinig eten is, en biedt ze aan ‘de gestraften van boter te voorzien na overzending van geld daarvoor’. Als er bedragen worden opgestuurd, verdwijnen die snel in Scheepers’ eigen portemonnee – zonder een extra boterham te verstrekken.
Een aardige bijverdienste maar het zet niet echt zoden aan de dijk. Scheepers gooit het over een andere boeg. Cel 27 krijgt met werkman Nico Kremers uit Tilburg een nieuwe bewoner en Scheepers weet een vertrouwelijk contact te leggen met zijn echtgenote. Hij belooft haar dat hij – voor een vergoeding van 150 gulden – ervoor zorgt dat haar man een zaag en een vijl in zijn cel krijgt. “Teneinde dezen in de gelegenheid te stllen de ijzeren staven van het venster van zijne cel te verbreken en aldus de gelegenheid te geven uit zijn hechtenis te ontsnappen”, zo staat opgetekend in het vuistdikke dossier van Scheepers.
Verkeerde man zit vast
Eigenlijk weet Scheepers goed dat er geen beginnen aan is, om de spijlen door te zagen of vijlen maar het levert hem goed geld op. Zodra andere bewakers opmerken dat de spijlen sporen van vernieling vertonen, wordt de cel van Kremers binnenstebuiten gekeerd. Als uit de luchtkoker de zaag en de vijl tevoorschijn komen, zorgt de gewiekste Scheepers ervoor dat niet hij maar zijn collega Bakkeren verdacht wordt. Bakkeren – sinds jaar en dag een trouwe gevangenbewaarder – komt hierdoor zelfs zelf enige tijd vast te zitten.
Het duurt even maar dan wordt duidelijk dat de verkeerde man is vastgezet. Eenmaal aangehouden bekent Scheepers maar zegt erbij dat hij ‘het formulier dat zijne verplichtingen behelsde’ zonder inzage had getekend en daarom niet goed op de hoogte was wat er wel of niet mag als gevangenbewaarder. Zijn bekentenis dat hij zelf ook wel wist dat je niet kon ontsnappen met zaag en vijl leidt ertoe dat de president van de rechtbank vindt dat hij ook nog schuldig is aan ‘oplichting tegenover het argelooze vrouwtje’.
Het dossier van Scheepers is behoorlijk omvangrijk en zelden saai. Zo probeert hij via ingekerfde boodschappen in etensblikken probeert hij anderen te chanteren maar soms gebruikt hij zijn tijd nuttig en tekent of blokt hard op natuur- en wiskunde of de Franse taal. Tijd genoeg daarvoor want ‘vol verontwaardiging eischte de Officier van Justitie twee jaar en zes maanden gevangenisstraf’, zo staat in de krant van 18 maart 1919.
Het dossier van Scheepers is behoorlijk omvangrijk en zelden saai. Zo probeert hij via ingekerfde boodschappen in etensblikken probeert hij anderen te chanteren maar soms gebruikt hij zijn tijd nuttig en tekent of blokt hard op natuur- en wiskunde of de Franse taal. Tijd genoeg daarvoor want ‘vol verontwaardiging eischte de Officier van Justitie twee jaar en zes maanden gevangenisstraf’, zo staat in de krant van 18 maart 1919.
