Een geboren wereldreiziger was Andreas Nielen, al lag dat misschien nog niet voor de hand toen hij op 30 maart 1850 in Haps het levenslicht zag. Net zestien was hij toen hij de wijde wereld in trok (lang voordat iemand van het woord backpacken had gehoord).
In 1867 emigreerde hij naar Amerika, waar hij zich met fotografie (uitgevonden in 1839, dus nog een betrekkelijk nieuwe techniek in die tijd) ging bezighouden.
Het gezin woonde in Haps in een kleine boerderijtje aan de Graafsedijk, op de grens tussen Oeffelt en Haps. Nu is dat - na de gemeentelijke herindeling - de Kwekersweg in Beugen. Andreas emigreerde met zijn moeder Gertruda Verasdonck. Zijn oudere broers Gerardus en Arnoldus volgden hen kort daarop. Zijn enige zus Hendrika bleef in Nederland en trouwde in Uden met winkelier Gerardus van Dijck.
Enige jaren werkte hij in een fabriek voor deuren en ramen. Toen hij het Engels voldoende beheerste, werd hij verkoper van medische tijdschriften. Kort daarna startte hij een eigen uitgeverij. In de jaren daarna bouwde hij het bedrijf uit tot een groot warenhuis.
Rond 1900 droeg hij de leiding van het bedrijf over aan zijn kleinzoon en ging zich volledig wijden aan zijn hobby fotograferen en reizen. In de jaren daarop reisde hij een tiental keren naar Nederland en Europa. Telkens bezocht hij dan ook zijn geboortestreek en maakte daar veel foto's. Bekend is ook dat hij meerdere keren de wereld rondreisde en ook in die landen fotografeerde. Eind jaren vijftig schreef een krant in Cincinnati dat hij meer dan 30.000 foto's had gemaakt.
Nielen schoot gedurende zijn leven zo'n 30.000 plaatjes, waarvan ongeveer de helft bewaard is gebleven. Hij maakte overigens gebruik van een bijzondere techniek om foto's kleur te geven (zoals op de foto hier rechts te zien). Hij liet dit doen door Japanse kunstenaars, die elke foto met de hand inkleurden. Vele foto's zijn overigens verschenen in het National Geographic Magazine
Toch verheerlijkte Andreas zijn emigratie niet. Tijdens een van zijn bezoeken aan Haps zei hij: “Als je hier je brood verdient, moet je niet voor mik naar Amerika gaan. Ik heb geluk gehad, maar mijn broer Arnoldus niet.”
Andries Nielen is niet overleden in 1926 zoals de koptekst van dit verhaal aangeeft, maar op 24 september 1940 te Cincinnati Hamilton Country, Ohio USA. (Bron: Andries Nielen Brabantse emigrant zakenman wereldreiziger fotograaf, dor Piet van de Weijenberg en Jan Veekens, 2010.)
In nummer 102 (december 2012) van Sprokkelingen, het kwartaalblad van de Heemkundekring, staat een artikel met foto's van Andries Nielen die hij in Uden heeft gemaakt.
Hanneke van der Eerden, namens BHIC
bhiczei op 8 augustus 2012 om 20:00
Je hebt helemaal gelijk, Luciën. Andries Nielen is overleden in 1940, zoals eveneens staat op de rug van het boek over Andries Nielen. We passen het aan.
Jackie
zei op 7 augustus 2015 om 05:09
I have some photos taken by Andries Nielen . His brother Gerhard Nielen was my Great Great Grandfather. The photos are tattered and torn. The photos were of Gerhards family. Some of the photos were of my grandmother and her siblings on the farm in Wisconsin. I would like to buy any books of Andries photos so I can maybe have a few photos of my grandmother in her youth and hopefully in better condition.
Gerard W. Ch. Lemmens
zei op 30 november 2015 om 15:37
Hell Jackie,
Do you know that the name Nielen should really be - Lemmens - and hence it is a branch of my familie which originates from Sint Anhtonis ?!
I still do not know why they dropped the name Lemmens may be a reason was that they decent from the couple Nicolaas Jans Lemmens who married a second cousin- Johanna Jans Lemmens for which marriage they had to obtain dispensation from the Bisschop of Roermond. So they both had the surname Lemmens ! Only one of the (unmarried) sons of this couple continued using the name Lemmens, the others called themselves Nielen, which is derived from the first name Nicolaas.
In the publication about Andries Nielen, you will find a genealogy at the end of the book and there are the first generations of the Lemmens family shown. I published a book about my Lemmens family in 1989 for my parents 60th wedding anniversary.
So Jackie we are far away related !!
I wonder if you want more information ? In that case may be Rien Wols might oblige by exchanging our e-mail addresses as I now do not like to make mine public as then I was hacked on my computer several years ago twice??
Sincere regards from Wadurst, a little village in East Sussex in good old England,
Gerard Lemmens
G.W.C. Lemmens
zei op 13 mei 2023 om 14:42
Dear Jackie,
Do you know that there is a very large branch of the Lemmens familie thus the Nielen family living in and around Greenbay, Wisconsin. There is a small museum there in De Pere and that is where I found a deathcard of Henry Lemmens born in Venray, Netherlands, who came to Greenbay around 1860 with his first wife who died after a couple of years without issue. He then married a Dutch 16 year old girl and had about ten children.
Regards from Wadhurst, East Sussex,
Gerard lemmens
If you want their descendants please contact me.
Sincere regards,
Gerard Lemmens
GT.W. C. Lemmens
zei op 13 mei 2023 om 14:48
Het is erg jammer dat Rien Wols in zijn epistle hierboven niet vermeld dat deze familie Niellen stamt uit de Lemmens uit het Land van Cuijk, waartoe ikzelf ook behoor !
En wel uit een dubbel huwelijk Lemmens van Nicolaas Jans Lemmens met Johanna Jans Lemmens uit Sint Anthonis.
Zie voor hen en hun nabestaanden - Het smedengeslacht Lemmens van Oelbroeck, 1989, Verhaak, Grave.
Groet,
In 1867 emigreerde hij naar Amerika, waar hij zich met fotografie (uitgevonden in 1839, dus nog een betrekkelijk nieuwe techniek in die tijd) ging bezighouden.
Nielen schoot gedurende zijn leven zo'n 30.000 plaatjes, waarvan ongeveer de helft bewaard is gebleven. Hij maakte overigens gebruik van een bijzondere techniek om foto's kleur te geven (zoals op de foto hier rechts te zien). Hij liet dit doen door Japanse kunstenaars, die elke foto met de hand inkleurden. Vele foto's zijn overigens verschenen in het National Geographic Magazine
Toch verheerlijkte Andreas zijn emigratie niet. Tijdens een van zijn bezoeken aan Haps zei hij: “Als je hier je brood verdient, moet je niet voor mik naar Amerika gaan. Ik heb geluk gehad, maar mijn broer Arnoldus niet.”
