Dat een naaimachine een trapper had, vonden we vroeger normaal, maar er stond een machine in óns Werkhuis, waarbij dat niet zo voor de hand lag. Toch vermeldt een rekening uit 1914 de aankoop van een machine met trapper. Vader was op dat moment 23 en ongehuwd, zijn moeder weduwe.
Zij moest alléén de beslissing nemen en instaan voor de som geld, want haar man was zes jaar eerder overleden.
Tijdens een reconstructie en interview door prof. dr. G.W.J. Rooijakkers in 1996, vonden we deze rekening. Het gesprek en de opnamen waren bedoeld om de geschiedenis te documenteren van de Karrenmakerij Reinier de Groot. Het Meertensinstituut te Amsterdam voerde dat onderzoek uit.
De rekening vermeldt dat de machine verzonden werd per spoor ( franco met restante) en wel zeker met de kar vervoerd via het karrespoor naar het gehucht Maasstraat B 299. Deze zending was bestemd voor de heer R. de Groot in Uden, met een krabbeltje wordt er “N.Br.” aan toegevoegd. De machine, een gecombineerde lint- en cirkelzaagmachine D, werd op 7 februari 1914 geleverd door de Koninklijke Rotterdamsche IJzerhandel, Röder en Verbeek.
De betaling ging in termijnen: de eerste termijn op 16 februari van fl.100,00 en drie maanden later het resterend bedrag van fl.162,50. De zijkant van de nota vermeldt, dat de ledige verpakking, in dit geval de kist, teruggestuurd moest worden, gefrankeerd en ‘van den naam des afzenders voorzien.’
Vader vertelde dat Fried van Oort uit Uden als knecht de trapper voor de draaibank bediende. Destijds werd niet alleen de fiets met een trapper aangedreven, maar ook andere machines, zoals de windmaker van het kerkorgel en de scharensliep. In het Karrenmuseum Essen België staan nog diverse machines met trapper.
Vermoedelijk liep de timmerzaak goed, want Vader liet in de jaren ‘20 op eigen kosten krachtstroom aanleggen. Toen het Belgische Vluchtoord in Uden ontmanteld werd, is de generator voor het opwekken van elektriciteit door de gemeente aangekocht en geïnstalleerd in de Kerkstraat, in het pand van de Mouterij van Van Hoof(?).
Een zeldzame lintzaagmachine met een houten frame staat in het Museum van Oude Technieken (MOT) in Grimbergen (B). Het zit in de genen, zegt men wel eens. Het timmerbedrijf De Groot op de Maasstraat bestond al in 1800 en is nog steeds aanwezig.
knap dat dit nog bewaard gebleven is. het concept van een lintzaag is nog steeds hetzelfde, boven en onder een wiel waarover een lint met tanden rolt. enkel de behuizing is nu anders (beter beveiligd zeg maar)
Rini de Groot
zei op 30 juni 2016 om 22:35
Francis,
korter bij huis bij Johan Mekenkamp in Markelo zag ik op 21 mei jl. een Lintzaag
in de Timmerwinkel waarvan het frame grotendeels uit hout bestond.
De spaken van de twee raderen waren op een draaibank gemaakt.
Gerard van Hooft
zei op 13 april 2017 om 11:34
Het is mooi om dit te lezen , echter het vraagteken achter van Hoof voorspeld het al , Het was de Mouterij van Bert van Hooft ( mijn opa)
Zij moest alléén de beslissing nemen en instaan voor de som geld, want haar man was zes jaar eerder overleden. 
Vader vertelde dat Fried van Oort uit Uden als knecht de trapper voor de draaibank bediende. Destijds werd niet alleen de fiets met een trapper aangedreven, maar ook andere machines, zoals de windmaker van het kerkorgel en de scharensliep. In het Karrenmuseum Essen België staan nog diverse machines met trapper. 
