Een meegebrachte ambtsketen

In januari 1941 overlijdt de burgemeester plotseling. De erven besluiten in 1950 de ambtsketen voor een bedrag van f. 300,- aan de gemeente Best te verkopen en dan begint een, soms heftige, briefwisseling. De gemeente laat een taxatie uitvoeren bij A. Ninaber van Eyben in Boxtel. Zijn rapport is kleinerend: de versiering om de penning is niet passend en karakterloos, heeft geen stijl, de blaadjes zijn niet gedreven maar geponst, een goedkoop foefje. De waarde aan 160 gram oud zilver is f. 12,50.

B en W van Best zijn bereid de ambtsketen over te nemen voor f. 125,-. De erven besluiten daarop de keten niet van de hand te doen en willen hem graag de volgende week weer terug. Best besluit een nieuwe keten te laten maken (door Ninaber) en vraagt toestemming aan de provincie om daarvoor een bedrag van f. 600,- te mogen lenen, af te lossen over een periode van 12 jaar. Het provinciebestuur vindt dat bedrag te hoog en weigert toestemming.

Daarop schrijft burgemeester Notermans in oktober 1951 aan Commissaris der Koningin J. de Quay het volgende: ‘Na de begrafenis heeft een zuster van de overledene de ambtsketen meegenomen. Zijn opvolger had sporadisch, o.a. bij zijn installatie op 1 september1941, de keten in bruikleen. Dat was nogal bezwaarlijk en daarom had men de erven gevraagd de keten voor onbeperkte duur in bruikleen te mogen nemen. Na mijn benoeming op 1 september 1946 waren er steeds plechtigheden waarbij het dragen van een ambtsketen gewenst was. Deze werd telkens bij de erven opgehaald en teruggebracht.” De erven geven als commentaar dat ze die keten soms zelf terug hebben moeten halen!

Uiteindelijk bestelt de gemeente een nieuwe ambtsketen voor de burgemeester voor f. 420,-, een bedrag waar de provincie wél akkoord mee kan gaan. Zo wordt na 13 jaar het boek gesloten. De ambtsketen van Piet Strik wordt op 6 juli 1954 aan de erven overhandigd ‘met oprechte dank’ van de gemeente. Thuis zou men zeggen: “Stront voor dank.”

Aan de ketting van 26 schakels hangt de broche waarin een penning met een doorsnee van 40 strepen, 40 mm. Op de voorzijde staat St. Odulphus, beschermheilige van Best, met een randschrift: GEMEENTE BEST * NOORD-BRABANT. Op de achterzijde staat het rijkswapen.

Drs. J.C.C.F.M. van den Borne, heraldisch medewerker van de Hoge Raad van Adel in Den Haag schreef me: “de penning wordt omkranst met eikenloof, eikels en blad (zomereik). Ik vermoed dat het om een eresymbool gaat, vergelijkbaar met een lauwerkrans. Het is opvallend dat aan de gemeente Best pas bij Koninklijk besluit van 23 juli 1980 een wapen is verleend, ‘in keel (rood) de Heilige Odulphus van zilver. Het schild gedekt met een gouden kroon van drie bladeren en twee parels’. Dit wapen, althans de wapenfiguur, komt dus al eerder voor op de ambtsketen.”

Familieleden herinneren ‘Ome Piet’ als de man op het schilderij in de galerij van het gemeentehuis in Best, zittend met twee vingers zijn linkerwang steunend. Met genot heb ik het veertig pagina’s tellend dossier doorgenomen. Voldoende stof voor een boekwerk of een klucht!